901 | WEEK 51-01 19 DECEMBER 2018
MYRA VERBURG NEGEN JAAR OP DE BRES VOOR SCHIPPERSKINDEREN EN HUN OUDERS ‘Je bent continu bezig, zonder dat je het door hebt’
ZWIJNDRECHT Na negen jaar bestuurswerk heeſt voorzitter Myra Verburg-Ooms in no- vember afscheid genomen van het Landelijk Oudercontact voor Trekkende beroepsbevol- king (LOVT). Een hele mond vol voor de be- langenbehartiging van met name schippers- gezinnen, hoewel ook kermisondernemers en de circussen eronder vallen.
MARK VAN DIJK
“Ik ben een echte netwerkster, oſtewel een kletskous”, grapt ze over zichzelf. Maar haar uitgebreide netwerk heeſt de LOVT wél gehol- pen om dit jaar de belangrijke subsidiestroom voor de huisvesting van schipperskinderen vele jaren veilig te stellen. Afgelopen zomer meldde het ministerie van VWS dat de voor de scheepvaartsector onmisbare miljoenen (24.000 euro per jaar per kind) in elk geval tot 2022 beschikbaar blijven.
“Zonder subsidie zijn deze kosten voor gezins- bedrijven met jonge kinderen niet op te bren- gen. Dat betekent einde bedrijf óf een veel hogere vrachtprijs, maar zolang er ook rede- rijschepen varen, is dat laatste niet haalbaar”, vertelt de 46-jarige Zwijndrechtse. In deze binnenvaartstad zitten haar twee kinderen – dochter Danique (17) en zoon Damian (14) – op het Julia Internaat en heeſt het gezin ook een eigen huis aan de wal.
Het weekend erna zal de familie weer samen met vader Leo Verburg zijn herenigd – aan boord van hun droge-ladingschip Aqua-Myra, dat standaard voor Contargo containers vaart tussen Rotterdam, Antwerpen en Bazel. Vanwege aanhoudend laagwater op de Rijn wordt het vrachtschip (110 x 11,45 meter) mo- menteel echter vooral ingezet voor het kolen- vervoer over de benedenrivieren, tot Duisburg aan toe.
Beide echtelieden komen uit echte schippers- families. Myra’s ouders zaten op de spitsen- vaart in Zuid-Frankrijk en man Leo groeide op aan boord op de Moezel en de Duitse kanalen. En nu, als klein gelukje bij een veel groter en langslepend ongeluk – de chronische ziekte van haar zoon – heeſt Myra Verburg de afgelo- pen jaren veel vaker dan gebruikelijk in de be- roepsvaart in eigen land verbleven. Dit heeſt er mede voor gezorgd dat bestuurlijke contac- ten goed werden onderhouden. En dat was nodig ook.
Knikkende knietjes Want het ministerie van VWS (Volksgezond- heid, Welzijn en Sport) heeſt de kostbare sub- sidieregeling voor schipperskinderen gron- dig tegen het licht gehouden. “We gingen met knikkende knietjes bij het ministerie naar binnen, bij het eerste overleg over de herbe- rekening”, vertelt Verburg, die daarbij vaak samen optrok met de varende en inmiddels eveneens afgetreden LOVT-secretaris Dick van Weelden. En als het spannend werd, konden de netwerkende LOVT-bestuurders rekenen op steun van de brancheorganisaties, zoals van Koninklijke BLN-Schuttevaer.
Het aantal uitwonen- de schipperskinde- ren mag de afgelopen tientallen jaren dan wel sterk zijn afgeno- men (van dik tweedui- zend in 1994 naar 925 in 2010); desondanks nemen de resterende 694 internaatkinde- ren (in 2017) samen een flinke hap uit de VWS-
De nieuwe LOVT-voorzitter Patricia Rutjes.
Foto LOVT
49
Myra Verburg langs het vaarwater in haar woonplaats Zwijndrecht.
begroting. “Je weet waar je het voor doet”, vertelt de oud-voorzitter, die zelf ook schip- pers- en internaatkind is geweest. Verburg: “Wij moeders zijn ervaren arbeidskrachten aan boord, want we hebben allemaal onze pa- pieren. Samen met mijn man heb ik een ven- nootschap onder firma. Binnen de gezins- bedrijven zijn wij allemaal kapiteins. Maar wanneer schippersvrouwen aan de wal moe- ten gaan wonen en werken, betekent dat di- rect een enorm verlies aan arbeidspotentieel voor de binnenvaart. En er zijn al zulke grote personeelstekorten”. Die economische waarde van kleine onder- nemers in de binnenvaart is daarbij door het ministerie goed ingeschat, aldus Verburg: “De kracht van gezinsbedrijven is dat zij per defini- tie heel erg flexibel zijn. En ze zetten altijd een stapje extra, als je dat vergelijkt met de rede- rij- of kantoorschepen. Er bestaat gewoon een grotere betrokkenheid”.
En? “We kunnen oprecht zeggen dat het mi- nisterie niet aan de zorgen van de varende ouders voorbij is gegaan”. Door de ambtena- ren werd Verburg overal van op de hoogte ge- houden, maar het besluit was pas definitief na publicatie in de Staatscourant. Dat verlos- sende moment kwam op 14 juli. Die bewuste dag werd ze zelf door het ministerie gebeld en kreeg ze als eerste het goede nieuws te horen.
De talrijke bezoekjes door de jaren heen aan het ministerie van VWS hebben de LOVT- bestuurders wel een mooi inkijkje opgeleverd in het ambtelijke en politieke proces in Den Haag. En met name dan het verlammende ef- fect van verkiezingen op een kabinet. Verburg: “We hebben lang zitten wachten op een nieuw regeerakkoord, want een demissionair minis- ter kan zeker ook niet alles. Maar na al die tijd zie je toch dat ze echt naar je luisteren in Den Haag. Want je bent als oudervertegenwoordi- ging zeker niet machteloos. In de loop van de jaren zijn we dan ook met een steeds beter ge- voel naar Den Haag afgereisd”.
Lespakketten Het lidmaatschap van het LOVT – de ouder- organisatie bestaat inmiddels 41 jaar - ge- beurt vrijwel automatisch, wanneer varende ouders hun kind (van 4 tot 18 jaar) komen in- schrijven bij een internaat of bij de onder- wijstak voor de sector, de LOVK – stichting Landelijk Onderwijs aan Varende Kinderen. Indien schipperskinderen in een gastgezin worden opgevangen, moeten de ouders het lidmaatschap zelf regelen.
Vanwege het reizend bestaan van hun ou- ders nemen de schipperskinderen (trou- wens ook de kermis- en circusjeugd) binnen de Leerplichtwet een uitzonderingspositie in. “Een jong kind moet zich kunnen hech- ten”, zo verklaart Myra Verburg het gegeven dat de leerplicht voor varende kinderen pas na het zesde levensjaar ingaat. Daarentegen wordt er aan boord al aan kleuters (vanaf 3,5 jaar) intensief onderwijs gegeven. Dat ge- beurt door de moeder, met behulp van LOVK- lespakketten en op afstand begeleid door een LOVK-consulent.
“Bij ons ligt de lat hoger dan in het basison- derwijs”, vertelt Verburg. “Al jaren voor de overgang naar groep 3 wordt er aan boord in- tensief met het kind gewerkt en geïnvesteerd. “Wij weten meer dan de gemiddelde ouder en worden verkapte kleuterleidsters, die zich moeten houden aan leerlijnen en leerdoelen”. Die zakelijke aanpak is in de praktijk soms wel even wennen voor de kinderen, vertelt Verburg. ‘Jij bent mijn mama!’ zou nogal eens de reactie zijn, als een moeder tijdelijk de pet van de schooljuf opzet.
De LOVT-bestuursleden zijn stuk voor stuk va- rende ouders; hoogstzelden kermisklanten of circuslui. “Die ondernemers hebben helemaal geen tijd voor bestuurswerk”, weet Verburg uit de praktijk. “We hebben ooit wel eens een bestuurslid met een kermisattractie gehad, maar die stond na het altijd drukke zomersei- zoen tijdens de wintermaanden in een olie- bollenkraam”. Wel wordt de afspiegeling tus- sen mannen en vrouwen en de verschillende denominaties scherp in de gaten gehouden. Zelfs de afzonderlijke internaten moeten zo veel mogelijk binnen het LOVT-bestuur zijn vertegenwoordigd.
Verburg is de eerste die de verlengde maxima- le bestuursperiode – van twee- naar driemaal drie jaar – ook helemaal heeſt uitgediend. Ze zegt: “Je bent eigenlijk continu bezig, zonder
Nieuwe LOVT-bestuursleden
Adri Romijn-Fernhout ms Alm en voormalig mr-lid LOVK. Heeſt twee kinderen op internaat Prinses Margriet in Zwolle.
Corné Kuup Johan Oosse
varend op ms Allegro (80m) in Nederland en België. Twee kinderen op De Merwede in Werkendam.
varend op het ms Battenoord. En kinderen aan boord en op Limena-locatie Eben-Haëzer in Dordrecht.
Annemarie Vermeeren ms Estero en met twee kinderen op het Julia internaat te Zwijndrecht.
dat je het door hebt. Want naast de vele ver- gaderingen en onderlinge overleggen, maak je overal waar je komt vaak een praatje in het gangboord. En leden kunnen je altijd bellen”. Ondanks het drukke varende bestaan zijn er jaarlijks vier vaste bestuursvergaderingen en een algemene ledenvergadering. Dat maakt vele schriſtelijke overdrachten noodzakelijk.
Vliegende crêche Haar vele reizen tussen Bazel en Nederland voor ziekenhuisbezoek met haar zoontje brachten Myra Verburg zelfs enige bekend- heid. Voor andere varende ouders nam ze na- melijk ook geregeld kinderen mee, van en naar Schiphol. Zo ontstond de typering ‘vlie- gende crêche’ onder het luchtvaartpersoneel van prijsvechter easyJet.
Afgelopen jaarvergadering in Werkendam zijn er liefst vier nieuwe bestuursleden geko- zen. De opgebouwde kennis en ervaring bin- nen het bestuur zou door het aantreden van de vele nieuwe bestuursleden niet verloren gaan. De kennisoverdracht binnen de LOVT- organisatie word door Verburg omschreven als een ‘rugzak’: “Ieder stopt er wat in, waar- door deze gevuld raakt. Ik ben weg, maar de rugzak - die blijſt”.
Verburg heeſt haar voorzittershamer over- gedragen aan Patricia Rutjes (42); varend op ms Calando, al vier jaar bestuurslid en trotse moeder van Dionne en Dennis. Zorgen over haar opvolgster heeſt Myra Verburg niet: “Ze is gedreven, hongerig naar kennis. En ook nog eens een stuk zakelijker dan ikzelf”.
De rust is inmiddels stilletjes weergekeerd binnen het gezin Verburg – zowel aan boord als in huis: “Mijn agenda is gewoon leeg!” merkt de oud-voorzitter op. “Het begint een beetje te wennen. Het is een ander leven. Mijn telefoon heb ik direct overgedragen en het mailadres is afgesloten. En mijn kinderen zijn héél blij”.
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92 |
Page 93 |
Page 94 |
Page 95 |
Page 96