076 Reacties


Reacties op artikelen in Arts en Auto of op de website zijn welkom. De redactie behoudt zich het recht voor brieven te wei- geren of brieven langer dan 150 woorden in te korten. U kunt uw brieven sturen naar: Redactie Arts en Auto, Postbus 8153, 3503 RD Utrecht of: brieven@artsenauto.nl


was dat je als student in het AZ voorrang kreeg op andere wachtende patiënten. Ik kreeg omstreeks 1961 een hevige


048 Literatuur Tekst: Nico Keuning 049


Gezegend met een levendige fantasie


Belcampo (Herman Pieter Schönfeld Wichers, 1902-1990) werd geboren in Naarden. Hij groeide op in het gereformeerde Rijssen, het stadje dat als decor dient in onder andere Het grote gebeuren over het Laatste Oordeel. Als auteur van fantasieverhalen vormt Belcampo een genre op zich. Behalve schrijver was hij kunstverzamelaar, jurist en arts. Waarnemend arts in Staphorst, huisarts in Bathmen en vanaf 1953 tot zijn pensioen studentenarts in Groningen. Die praktijkervaring vormde een rijke bron voor een aantal opmerkelijke verhalen.


A


Portret van schrijver Belcampo, 1981.


l op jonge leeftij d komt Belcampo in aanraking met ‘de dokter’. Op zestienjarige leeftij d moet hij als tbc-patiënt het bed houden en kuren. In de achtertuin van het ouderlij k huis in Rij ssen heeft zij n vader, een notaris met twee


rechterhanden, een draaihuisje in elkaar gezet, dat op de zon gedraaid kan worden. Naast rust, wordt zon als de grote genezer beschouwd. Herman, zoals de latere schrij ver heet, is een


energieke, vrij gevochten, levensluchtige jongen. Maar gelukkig is hij ook een verwoed lezer en brievenschrij ver, behept met een onverstoorbaar levensoptimisme. In een van de brieven aan zij n HBS-vriend Arend Rutgers schrij ft hij : “Weet je al


dat ik dokter wil worden? Het lij kt mij het prettig- ste vak, tenminste het minst oppervlakkige en ik voel er ook wel voor.” Als hij na jaren kuren in Renkum en Davos in


1921 daadwerkelij k geneeskunde gaat studeren in Amsterdam, heeft hij er al na drie maanden genoeg van. Zij n medestudenten praten ook buiten de studie te veel in medische termen. Hij heeft er wel een mooi verhaal aan over gehouden. Een student vertelde dat er bij honden of katten venstertjes waren ingebracht om de werking van bepaalde organen te zien. Dat spreekt Herman aan. Als tbc-patiënt was hij immers voortdurend bezig met het ‘organisch innerlij k’. Het zet hem aan tot het schrij ven van het verhaal Liefde’s Zegepraal I – een van zij n eerste verhalen, opgeno- men in De verhalen van Belcampo – waarin een man op de kermis bezoekers tegen betaling door de ruitjes in zij n lichaam laat kij ken. Ook het verhaal Bladzij de uit het Dagboek van een


Arts is gebaseerd op de eerste studiemaanden: “Ik zat in mij n studeerkamer en was bezig aan mij n boek over de zelfmoord als sexueele afwij king, toen het dienstmeisje kwam melden, dat er iemand voor mij buiten stond.” Het betreft een vroegere vriend die lij dt aan zelfkannibalisme. Hij heeft nog één arm. Deze kan hij er niet zelf afhakken om op te eten. “Ik heb lang geaarzeld”, vertelt de arts aan het eind van het verhaal, “maar ten slotte heb ik hem mij n medische hulp niet ontzegd.” Na medicij nen switcht Herman naar de studie


Rechten, die hij in 1928 afrondt. Aansluitend doet hij de driejarige opleiding Notarieel Recht, die hij voortij dig afbreekt; hij is alles behalve een kantoorman. Veeleer is hij een buitenman en


Reacties Geregeld ontvangen wij reacties op alge- mene ontwikkelingen (in de gezondheids- zorg) die niet specifi ek naar een artikel in Arts en Auto verwijzen. Altijd fi jn, dat contact met onze lezers.


Belcampo In Arts en Auto 09 stond een portret van schrijver, jurist en arts Belcampo (Herman Pieter Schönfeld Wichers), die tot zijn pensioen studentenarts in Groningen was.


Via mij n partner, die lid is van VvAA, las ik het leuke artikel van Nico Keu- ning over Belcampo in Arts en Auto. Ik heb Belcampo gekend en ontmoette hem wel eens bij voorlichtingsbij een- komsten tij dens de groentij d voor eerstejaars van studentenverenigingen, in mij n geval VERA. De bij drage van Schönfeld Wichers over de medische studentenzorg begon steeds met een verwij zing naar de studiegids waarin je alles kon vinden. Voor de rest van de hem toegemeten tij d werd hij Belcampo en las hij tot verbazing en hilariteit van de eerste- en ouderejaars voor uit eigen literair werk. De anekdotes in het artikel van de


heer Keuning passen in het stramien dat over het functioneren van de studenten- arts bekend was. Als je wat mankeerde, diende je bij hem zo snel mogelij k een verwij sbrief e naar het Academisch Zie- kenhuis (AZ), zoals dat toen heette, zien te krij gen. Het opvallende (toentertij d)


Bij de reacties in Arts en Auto staat dat het altij d leuk is om een inzending te krij gen die niet gekoppeld is aan een artikel. Hopelij k geldt dat ook voor die van mij . Overigens sluit het misschien wel aan bij de elektrische auto’s die besproken zij n in uw blad. Ook wij (mij n man en ik) zij n ons


bewust van het belang van verandering. Auto’s vormen daarin geen uitzonde- ring. Maar wij richten ons op een ander aspect van duurzaamheid door zoveel mogelij k proberen te repareren en te herstellen in plaats van weg te gooien. Daarom rij d ik in een auto met inmid- dels 625.000 km op de teller. Het is geen bij zondere auto, maar toch hebben we ervoor gekozen deze auto te herstellen bij economisch total loss. Ook is er veel aandacht besteed aan technisch onder- houd. Dit heeft er toe geleid dat mij n VW Bora afgelopen zomervakantie door Autoweek is uitgeroepen tot auto van de week. Misschien een interessante aanvul-


ling voor de lezers als het gaat om invul- ling geven aan duurzamer leven. Suzanne Timmermans, specialist ouderen- geneeskunde


huiduitslag en meldde mij bij Schönfeld Wichers, die overigens schuin tegenover mij woonde. Tot mij n teleurstelling kreeg ik geen brief e, maar moest ik samen met hem een dik dermatologisch boekwerk doornemen om te ontdekken welke huiduitslag ik had. We kwamen er na lange tij d zoeken niet uit, maar de dokter had juist van een artsenbezoe- ker een zalf e gekregen dat misschien zou kunnen helpen. Drie dagen later constateerden we gezamenlij k dat het zalf e niet geholpen had en kreeg ik alsnog het verwij sbrief e naar het AZ. Daar werd geconstateerd dat ik Lichen ruber planus had en werd een behande- ling gestart. Jan van ’t Riet


Beroepsgeheim In Arts en Auto 10 steekt hoofdredacteur Marjan Enzlin (psychiatrisch verpleeg- kundige niet praktiserend) critici van het NZA-zorgvraagtyperingsportaal, waarin nu ook ggz-professionals gevoelige informatie over hun patiënten moeten uploaden, een hart onder de riem. ‘Digitale kanalen van de overheid blinken niet uit in veiligheid en geborgde anonimiteit.’


Gisteren stuurde een collega uit de groep ‘Vertrouwen in de GGZ’ mij uw column toe. Wat een steun in onze rug. En ja, dat is veel waard, ook al twij felde u daar wat aan, zo bleek uit uw tekst. We zij n het afgelopen jaar hard bezig geweest met een handvol patiënten en zorgverleners om dit thema op de maatschappelij ke agenda te krij gen. De zorgpolder bood geen steun, de beroeps- rechtsbij standsverzekeraar bood geen steun. Maar wel the crowd, waardoor het mogelij k is geworden de rechter naar ons zo dierbare beroepsgeheim en de vertrouwelij kheid te laten kij ken. Met u kruisen we onze vingers. Op


1 november volgt de uitspraak in de voorlopige voorziening. Daarna begint de bodemprocedure. Cobie Groenendij k, psychiater


<


FOTO: EDDY DE JONGH


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92