030 Dilemma


Een jongen van bijna 18 wil gouden kronen op zijn gezonde voortanden. Mag een tandarts dit weigeren?


Een tandarts heeft een patiënt van 17 jaar die een afspraak wil maken om op zijn 18e verjaardag gouden kronen op zijn voortanden te laten plaatsen. De tandarts staat voor een dilemma. De tanden van de patiënt zijn volledig gaaf. Door de kronen te maken, moet zij een substantieel deel van de tanden wegslijpen, wat de gezondheidstoestand van de patiënt niet bevordert. Ook het esthetische doel is dubieus (wil een patiënt zijn hele leven met gouden voortanden lopen?). Moet de tandarts tegemoetkomen aan de (sterke) wens van de patiënt, terwijl zij twijfelt over het nut van de behandeling of er zelfs inhoudelijke bezwaren tegen heeft?


Hier is sprake van een verzoek tot wensgeneeskunde, dus om ‘gebruik van medische kennis, vaardigheden, produc- ten en technieken zonder dat daarvoor een medische noodzaak bestaat’ (CEG Wensgeneeskunde 2012). Zo’n verzoek om gouden kronen is niet het enige voor- beeld van niet-medisch noodzakelijke verzoeken in de tandartszorg. Integen- deel. Ongeveer de helft van alle kinderen krijgt een beugel. Dat kan problemen op latere leeftijd voorkomen. Maar vaak dient dat vooral een cosmetisch doel. Een recht gebit zorgt voor een ‘positieve uitstra- ling’, een ‘stralende lach’, met als resultaat: meer zelfvertrouwen.’ (De Volkskrant, 24 juli 2020). De eigen, goed geïnformeerde keuze


van de patiënt is steeds belangrijker; sa- men beslissen is het ideaal. Elke welover- wogen zorgvraag lijkt dan legitiem. Als de patiënt voldoende is voorgelicht over schade aan zijn gezonde tanden en toch


Deze casus gaat over een behandeling zonder tandheelkundig-medische nood- zaak. De tandarts heeft dus de vrijheid om de behandeling te weigeren. Maar wat mag van haar als tandarts worden verwacht bij een weigering? En waarop moet zij letten als zij besluit het behandel- verzoek wel in te willigen? Er bestaat geen specifieke wet- of regel-


Wilt u een dilemma aan dit panel voorleggen? Stuur dan een mail naar redactie@artsenauto.nl o.v.v. ‘Dilemma’. Wij nemen contact met u op.


geving voor de situatie waarin een tand- arts een behandelverzoek wil afwijzen. De tandarts zal het hier dus moeten doen met de algemene plichten uit de WGBO, namelijk de informatieplicht en de zorgplicht (goed hulpverlenerschap). De wettelijke omschrijving van de informa- tieplicht is met name gericht op het geven van informatie over een behandelvoorstel van de tandarts. Maar zij geldt ook bij een behandelverzoek van de patiënt. Uit de WGBO vloeit voort dat de tandarts in dit geval niet kan volstaan met uitleg over de redenen voor de weigering. De wet gaat ervan uit dat de tandarts onder meer


Casus


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92