014 Interview


Amsterdam naar Oosterbeek en ik brak vier keer mijn enkel. Al met al vond ik dat ik te wei- nig stabiliteit kon bieden aan een praktijk om die ook terug te mogen ontvangen.” Nu is die stabiliteit er wel: ze woont weer in


het dorp waar ze als kind opgroeide, in een twee-onder-een-kapwoning uit de vroegtwintig- ste eeuw. En ze is net begonnen als huisarts in dienst van een huisarts (hidha) in een huisart- senpraktijk in Huissen. ‘Eindelijk commitment!’, schreef ze juichend op


LinkedIn. ‘Het ziet er gaaf uit in eerste instantie, een zzp-inkomen, maar daar moet vanaf: de belasting, de verzekeringen, je scholing, je vakantie, je accountant, je risico’s. Dames en heren, laat je niet verleiden door gekke cijfertjes, reken het uit onderaan de streep. En dan zul je zien: die Ullmann is zo gek nog niet.’ Toch was de beslissing om in loondienst te


gaan zeker niet alleen een kwestie van inko- menszekerheid, vertelt ze nu. “Als je zo vrij bent dat je je aan niemand bindt, bindt ook niemand zich aan jou.” Ze glimlacht. “Ik ervaar nu een nieuw soort vrijheid. Als zzp’er zorgde ik weliswaar voor zoveel mogelijk vaste opdracht- gevers, maar ik groeide niet mee met gezinnen, met ouderen, met kleintjes, met mensen door dik en dun. Als hidha kan ik nu continuïteit van zorg bieden aan een vaste patiëntenpopulatie. In dat stukje stabiliteit en zekerheid schuilt óók vrijheid.”


Knikkebollen Van Hövell-Ullman is een dochter van twee zorgprofessionals: haar vader was longarts en is op zijn 77e nog altijd actief als euthanasie- en SCEN-arts. Haar moeder was logopedist. Voor beiden heeft ze veel bewondering, vertelt ze. “Ik heb een warme en slimme moeder. Na mijn geboorte heeft ze zich voltijds op het gezin gericht. Mijn vader is een lieve en bevlogen dokter. Als longarts werkte hij in ziekenhuis Rijnstate in Arnhem, maar hij ging ook bij patiënten thuis op bezoek. Hij wilde dan ge- woon even weten hoe het ging. Hij had het druk, maar hij probeerde er wel te zijn. Ik speelde als jong meisje viool en hij was mijn grootste fan. Hij kwam steevast naar mijn optredens.” Ze schiet in de lach. “En dan zat hij soms echt knikkebollend in de zaal omdat hij net dienst had gehad. Heel aandoenlijk.” Zelf wilde ze vroeger de forensische kinder-


en jeugdpsychiatrie in, als tiener zelfs al. Aan dat toekomstbeeld hield ze vast toen ze genees- kunde ging studeren, ook al zagen haar man en haar schoonouders eerder een huisarts dan een psychiater in haar. Tot het coschap huisartsge- neeskunde alles veranderde. “Na de eerste dag reed ik naar huis en belde ik mijn man op. Ik zei: ‘Je hebt gelijk. Dit is het.’” De liefde voor het huisartsenvak is nog altijd


niet bekoeld. Als Van Hövell-Ullmann over haar werk praat, lichten haar ogen op en verschijnt er om de haverklap een grote glimlach op haar gezicht. Maar de weg ernaartoe was niet gemak- kelijk, erkent ze. “De medische opleiding is er wel eentje, hoor. Het is niet de meest veilige of lieve opleiding op de wereld.” In het artikel ‘Wie wil er nog een eigen praktijk?’, dat in mei 2022 verscheen in De Groene, vertelde ze dat ze tijdens haar opleiding tot huisarts, zonder compensatie, dagen van vijftien uur draaide: een dagdienst vanaf acht uur ’s ochtends en daarna een avond- dienst op de huisartsenpost tot elf uur ’s avonds. En de volgende dag om acht uur zag ze weer de eerste patiënt van die dag. Op een avond, toen ze om half twaalf naar huis reed, veroorzaakte ze een auto-ongeluk nadat ze achter het stuur in slaap was gevallen. In het artikel zegt ze daarover: ‘Toen wist ik: dit kan niet, zo kun je geen patiëntenzorg leveren.’ Nog altijd ligt het incident zwaar op haar


CURRICULUM VITAE


Isabel van Hövell-


Ullmann (1984) geboren in Arnhem


2011


Geneeskunde, VUmc


2012-2013


assistent neurologie, Flevoziekenhuis 2012-heden


medisch vrijwilliger,


o.a. in Lourdes en Gambia 2013


assistent ouderengenees- kunde, Vivium zorggroep 2013-2017


huisarts in opleiding, Amsterdam UMC, locatie AMC 2017-2023


waarnemend huisarts 2021


mede-initiatiefnemer


Help De Huisarts Verzuipt! 2023-heden


huisarts in dienst van


een huisarts in Huissen 2023-heden


LHV-ambassadeur


afdeling De Gelderse Rivieren


2023-heden jonge gezant voor Passende Zorg, VWS


maag. “Inmiddels weet ik dat ik niet de enige ben die dit is overkomen. Ik werk nu drie dagen in de praktijk en één dag besteed ik aan belan- genbehartiging (zie cv, red.), zodat diensten, scholingen en gezin erbij passen.” Een dag minder gaan werken was voor haar een moeilij- ke beslissing, zegt ze. “Aan de andere kant: we leven niet meer in de tijd van mijn vader: het huishouden en de kinderopvang zijn niet meer 24 uur per dag gewaarborgd. Waar twee ouders werken, moeten twee ouders ook nog steeds thuis samen een bedrijf runnen. Begrijp me goed, ik vind dat te gek. Mijn man en ik hebben hier een heel evenwichtige situatie gecreëerd. Dat is echt heerlijk, maar het verlangt ook een andere indeling van je tijd.”


Onzinnige zorg Daardoor is er automatisch minder ruimte voor haar ambities om de zorg te verbeteren, hoewel daar voor de buitenwereld weinig van te merken is. Ze staat regelmatig in de krant, en op sociale media – vooral LinkedIn – neemt ze uitgebreid de pijnpunten in de zorg onder de loep. Daarnaast is ze LHV-ambassadeur en medeoprichtster van het initiatief ‘Help, de huisarts verzuipt!’, inmiddels omgedoopt tot ‘Help de huisarts vooruit’. “Het is niet alleen positiever, maar ook pro-actiever. We moeten niet gaan zitten wachten op een reddingsboei, en dat staat ons ook niet.” De naamswijziging karakteriseert haar: het laatste wat ze wil is klagerig overkomen, zegt ze meerdere malen tijdens het gesprek. Vaak zoekt ze verbinding. In een Facebook-groep deed ‘Help, de huisarts verzuipt!’ een oproep aan huisartsen om de pro- blemen waar zij tegenaanlopen in hun werk in te sturen. De verzameling reacties resulteerde vorig jaar in de Verscheurkalender, met bizarre en


<


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92