060 Mijn huis


Wie: Bart Timmers (63, huisarts) en Irene Timmers (62, praktijkmanager) Huis: vrijstaand in ’s-Heerenberg (gem. Montferland, Gld.) Bouwjaar: 2022 Wonen hier sinds: juli 2022


Op de eerste rang


Het doet – met wat fantasie – een beetje denken aan een Hobbit-huis uit Tolkiens Shire. Zelf noemt Bart Timmers de woning waar hij samen met zijn vrouw Irene nog niet zo lang woont, lachend hun ‘konijnenholhuis’. Hij vertelt dat de eerste architect al meteen goed aanvoelde wat ze in gedachten hadden: een organisch gevormd huis dat als het ware uit de grond oprijst en één met zijn omgeving is. Wijzend naar de zijgevels en het dak: “Nu zijn de sedum- en klimplantjes nog klein, maar als het huis volledig is begroeid, zal het helemaal in het landschap opgaan.” Niet alleen de architectuur is opmerkelijk (met slaap- en badkamer iets


onder, en woonkamer en keuken hoog boven het maaiveld), ook de plek: de twee hebben hun huis namelijk gebouwd in hun achtertuin. Irene vertelt dat ze, na het uitvliegen van de kinderen, zoals zoveel generatie- genoten, voor het dilemma ‘verbouwen of verhuizen’ stonden. Wanneer ze van een makelaar horen dat de gemeente Montferland het splitsen van kavels sinds kort toestaat, dient de oplossing zich vrijwel meteen aan: ze zijn verknocht geraakt aan het kasteelstadje ’s-Heerenberg, wonen al op een prachtige plek die grenst aan een natuurgebied, én hebben een diepe tuin. Kortom: waarom op eigen grond niet iets nieuws bouwen, de kavel vervolgens splitsen, en het oude huis verkopen? En zo wonen Bart en Irene Timmers nu letterlijk op de eerste rang: aan


‘Als het huis is begroeid, zal het helemaal in het landschap opgaan’


een idyllisch zandpad, met uitzicht over de glooiende velden en bossen van het Montferland. Vanuit hun hooggelegen woonkamer en vanaf hun grote zonnedek is het uitzicht adembenemend. De huisarts vertelt dat de meeste bekenden, bij het horen van hun nieuwbouwplannen, veron- derstelden dat ze voor een gelijkvloers huis zouden gaan. Glimlachend: “Tegen de tijd dat wij oud en krakkemikkig zijn, trek ik misschien wel een exoskelet aan als ik de trap af moet naar de slaapkamer. En anders kunnen we altijd nog een liftje laten installeren.” Voor hun uitgevlogen kroost was de nieuwe woning in de eigen ach-


tertuin aanvankelijk wel even wennen, vertelt Irene lachend. “‘Mam, er lopen kinderen in ons huis’, riep onze middelste zoon in het begin een keer.” Bart vertelt dat het klaarmaken van zijn ontbijt aan het keukeneiland


in de knusse woonkamer zijn dagelijkse geluksmomentje is. “Dan kijk ik uit over de velden en bossen, en dan denk ik: wat hebben we toch een mooi huis en wat zitten we op een fantastische plek. Als ik hier dan sta met mijn kop koffie, voel ik me een heel bevoorrecht mens.”


Wilt u ook meedoen met uw huis? Mail naar oproep@artsenauto.nl


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92