Tekst: Andrea Linschoten Beeld: De Beeldredaktie/Guido Benschop
‘Schrijven houdt me in evenwicht’
meer gaan afgrenzen. Ik bel wel elke dag met de afdeling, maar het dringt niet mijn hele leven binnen. In gedach- ten ben ik vaak nog wel met het werk bezig, bijvoorbeeld als er ingewikkelde dingen zijn. Maar de patiëntenzorg neem ik niet mee naar huis. Ik moet zeggen dat het krijgen van kinderen daar ook enorm bij heeft geholpen. Als je iets hebt wat je helemaal je vrije dag inzuigt, is er gewoon geen ruimte voor iets anders. Zo is het met schrijven ook. Ik plan het niet per se in op mijn vrije dag. Maar als ik met een boek bezig ben, dan borrelt het vanbinnen, dan wil ik schrijven. Schrijven is bijna het tegenoverge-
stelde van werken. Op mijn werk is het hectisch; als ik binnenkom wil iedereen van alles van me, moet ik een enorme mailbox afwerken en komt er van alles op mij af. Maar als ik thuis zit te schrij- ven is het rustig om me heen en komt er iets vanuit mij. Zo blijf ik in evenwicht. Ik werk 28 uur in loondienst, dat maakt het makkelijker om op het werk de deur achter me dicht te trekken. Mijn werk heeft wel invloed op mijn
boeken. Ik schrijf uiteraard niet over in- dividuele cliënten, maar soms heb ik wel collega’s voor ogen. Dat doe ik natuurlijk niet al te opvallend, maar ze inspireren tot bepaalde karikaturen. Dat is voor mij wel een genoegen. Verder heb ik een fas- cinatie voor het feit dat daders vaak ook slachtoffer zijn. Die cirkel van geweld kom ik in mijn werk veel tegen en dat
gegeven gebruik ik ook in mijn thrillers. Er is ook nog een andere parallel met mijn werk. In de kliniek probeer ik de patronen waarin de jongeren gevangen zitten, te doorbreken. Dat doe ik door uit de pas te lopen, door net iets anders te reageren dan ze verwachten. Je zet ze eigenlijk op het verkeerde been. Dat komt ook weer terug bij het schrijven van een thriller, dan is het een manier om de spanning op te bouwen. In een thriller gaat het vaak over macht en onmacht. Maar deze thema’s
‘Ik heb een
fascinatie voor het feit dat
daders vaak ook slachtoffer zijn’
spelen ook in de gezondheidszorg. Onmacht zie je veel bij zorgprofessio- nals. Als arts kun je niet iedereen beter maken, als student of co-assistent kun je vreselijke dingen meemaken. En macht speelt ook een grote rol. Het is geluk- kig veel minder dan vroeger, maar nog steeds zijn er artsen die zichzelf enorm belangrijk vinden. Macht misvormt
ook. Mensen gedragen zich anders als ‘de arts’ spreekt. Dat heb ik zelf ook wel ervaren. Maar artsen zijn niet meer of minder dan andere zorgprofessionals. Als schrijfster voel ik me steeds zeker-
der en ik kan steeds beter met kritiek omgaan. Toen ik net begon, las mijn secretaresse mijn manuscripten. Nu zorgt de uitgeverij voor verschillende meelezers. Het is altijd spannend als de uitgeverij de mail stuurt met een samen- vatting van de kritieken. Eerst denk ik dan: verdikkeme, ze hebben er ook niets van begrepen. Maar dat duurt nooit langer dan een half uur. Als het goede kritiek is, geeft het zelfs energie. Ik kan ermee aan de slag en het boek wordt er weer beter van. Als een boek klaar is, vind ik het span-
nend om het los te laten. Er komen niet alleen positieve, maar ook altijd wel ver- velende reacties. Maar ik weet nu dat het belangrijker is dat één iemand het goed vindt dan dat iemand het slecht vindt. Ik merk dat mijn zelfvertrouwen wat dat betreft is gegroeid.
Alibi is het nieuwe boek van Martine Kamphuis (De Crime Compagnie, € 14,95). Arts en Auto mag drie exemplaren weggeven. U maakt kans door een mail te sturen met uw lidmaatschaps- nummer en adres naar
verloting@artsenauto.nl o.v.v. ‘Alibi’. Zie
artsenauto.nl/verloting voor de winnaars (na 06/12).
ArtsenAuto november 2014
” 039
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92 |
Page 93 |
Page 94 |
Page 95 |
Page 96 |
Page 97 |
Page 98 |
Page 99 |
Page 100
