search.noResults

search.searching

dataCollection.invalidEmail
note.createNoteMessage

search.noResults

search.searching

orderForm.title

orderForm.productCode
orderForm.description
orderForm.quantity
orderForm.itemPrice
orderForm.price
orderForm.totalPrice
orderForm.deliveryDetails.billingAddress
orderForm.deliveryDetails.deliveryAddress
orderForm.noItems
Column


Mirthe Rutgers is jurist schadebehandeling bij VvAA


(roddelen), maar niet met de betrokkene(n) zelf. Wat in deze casus verder speelde, is dat de jongere maten zich ergerden aan de 9-tot- 5-mentaliteit van de oudere maten. Ook had- den ze het gevoel dat de oudere maten elkaar de hand boven het hoofd hielden en dat veel zaken in de donkere kamer van de radiologen onbesproken bleven. Aanvankelijk verbaasden de twee zich, maar al snel sloeg de verbazing om in ergernis en boosheid. Deze boosheid is alleen onderling gedeeld en


niet met de hele maatschap. Het was wachten op de eerste ruzie. In de maatschap hadden al verschillende heftige discussies over allerlei inhoudelijke, zakelijke en organisatorische on- derwerpen plaatsgehad, maar gaandeweg wer- den de pijlen op de individuele maten gericht en werd de strijd op de persoon gevoerd. De laatste emotionele uitbarsting is hier een voorbeeld van en was tevens aanleiding voor de maatschap om een mediator in te schakelen. De mediator ging aan de slag met individuele


intakegesprekken en maakte een analyse van de situatie. In drie gezamenlijke mediationsessies bespraken de maten alle pijnpunten. Alle maten kregen de gelegenheid te vertellen wat er aan de hand was. De mediator maakte inzichtelijk wat ieders individuele belangen zijn, zoals ambities, financiële motieven, zorg voor kinderen of de wens om te gaan afbouwen. Hierdoor kregen de maten veel meer begrip voor elkaar en kwam er meer ruimte om over oplossingen te praten, want het belangrijkste gezamenlijke belang bleef het succesvol runnen van het radiologisch bedrijf. De mediator begeleidde de maten bij het maken van heldere en meetbare afspraken. Deze afspraken zijn niet alleen gericht op het verbe- teren van de huidige situatie, maar zeker ook op het voorkomen van problemen in de toekomst.


Birgitte van den Heuvel-Stoop MBA, MfN-registermediator bij VvAA


Patiëntenkaart


In de praktijk komt het regelmatig voor dat een patiënt zijn tandarts aansprakelijk stelt voor achterstallig onderhoud aan zijn gebit. Dit kan bijvoorbeeld vastgesteld zijn door een andere behandelaar. In veel gevallen gaat het dan om cariës, wortel- kanaalontstekingen of parodontitis (tandvleesontsteking). In dit soort situaties blijkt elke keer weer hoe belangrijk een goed opgebouwd en compleet dossier is. Een goede dossiervorming werkt twee kanten op. De patiënt


kan op basis daarvan nagaan of zijn tandarts al dan niet verwijt- baar heeft gehandeld. Wil de tandarts eventuele verwijten van zijn patiënt weerleggen, dan zal hij op basis van hetzelfde dossier moeten kunnen aantonen dat hij wel degelijk zorgvuldig heeft gehandeld. Wanneer het patiëntendossier geen of weinig foto’s bevat of


wanneer de patiëntenkaart summier is bijgehouden, is het voor de tandarts lastig bewijzen dat hij bepaalde tekortkomingen niet in een eerder stadium had kunnen diagnosticeren of behandelen. Op het moment dat een patiënt klachten krijgt, kan het maken van foto’s of het bijwerken van de patiëntenkaart dus al ‘te laat’ zijn. Want daarmee kan de tandarts niet aantonen dat hij niet eerder tot behandeling over had kunnen gaan. Overigens betekent latere behandeling niet per definitie meer schade voor de patiënt.


Een goede dossiervorming werkt twee kanten op


Wilt u dergelijke problemen voorkomen? Hou dan de patiënten- kaart nauwkeurig bij en maak (volgens de desbetreffende richt- lijnen) tijdig nieuwe foto’s van het gebit. Wijs de patiënt wel altijd op de kosten die aan bijvoorbeeld röntgenfoto’s verbonden zijn. Gaat de patiënt hier niet mee akkoord of wil hij bijvoorbeeld geen foto’s laten maken vanwege de röntgenstraling? Maak daarvan dan een duidelijke aantekening op de patiëntenkaart, zodat u – mocht dat nodig zijn – ook kan aantonen dat de patiënt na overleg van de behandeling afzag.


ArtsenAuto november 2014


029


Advies


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100