Interview


Ondernemer Daan Dohmen wil een beter leven voor chronisch zieken en ouderen


‘Organisatie zorg te fabrieksmatig’


Ondernemer Daan Dohmen wil met zijn bedrijf FocusCura innovatieve oplossingen bieden voor ouderen en chronisch zieken, zodat zij zelf de regie over hun leven kunnen blijven voeren. De onderliggende passie is die ene vraag: “Hoe kunnen we het leven voor ouderen een klein beetje beter en leuker maken?”


S


trak in het pak, welbespraakt en blakend van zelfvertrouwen. Wie Daan Dohmen (35) voor het eerst ontmoet, zal in hem direct de zakenman herkennen. En ja, een ondernemer is hij en


bepaald geen slechte. Zijn bedrijf FocusCura, dat ict-innovaties aanbiedt aan ouderen en chronisch zieken, weet sinds de oprichting in 2004 jaarlijks de omzet te verdubbelen. Focus- Cura heeft zo’n 100 medewerkers in dienst en verleent samen met thuiszorgorganisaties, verzekeraars en ziekenhuizen diensten aan chronisch zieken en ouderen, die daardoor zo lang mogelijk zelfstandig thuis kunnen blijven wonen. eHealth wordt ingezet om medische zorg ‘in de buurt te brengen’. Een ontwikkeling die momenteel volop in de


belangstelling staat. Afgelopen zomer schreef minister Schippers van VWS nog een beleids- brief waarin zij pleit voor meer zelfmetingen bij chronisch zieken en een groter gebruik van


010 november 2014 ArtsenAuto


beeldschermzorg en domotica. Bovendien moet binnen vijf jaar 80 procent van de chronisch zieken en 40 procent van alle Nederlanders via mobiele apps of internettoepassingen direct toegang hebben tot hun medische gegevens. Een tijd vol kansen dus voor FocusCura. Als


Daan Dohmen over zijn drijfveren praat, blijkt al snel dat die niet alleen puur bedrijfsmatig zijn, maar ook voortkomen uit een onvoorwaar- delijke passie voor ouderen en chronisch zieken. Hij maakt zich hard voor een beter leven voor mensen die door ziekte of ouderdom minder mobiel zijn geworden. De drang om de kwaliteit van leven te willen


verbeteren, zat er bij hem al vroeg in. Geboren in een artsenfamilie (zijn ooms en tantes waren radioloog, cardioloog, uroloog en internist) wilde hij als kind al dokter worden. Mensen


beter maken was zijn droom. Toen Dohmen op zijn zestiende een vakantiebaantje had in


een verzorgingshuis, maakte hij kennis met de ouderenzorg. “Ik belandde als schoonmaker op


<


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100