bedreven, is voor Dohmen een belangrijke bron van inspiratie. Gepassioneerd vertelt hij over zijn overbuurman Peter van der Vloed, een huis- arts van de oude stempel. “De wijze waarop hij zijn vak uitoefende, is hoe ik mij ‘warme zorg’ voorstel: een huisarts die samen met zijn vrouw dag en nacht klaarstaat voor zijn patiënten en door weer en wind recepten bij patiënten langs- brengt. Zo’n dorpsdokter gaan we helaas niet meer terugkrijgen, maar ik probeer wel bij alle producten die ik ontwikkel hetzelfde warme gevoel neer te zetten, via een fysiek-virtuele combinatie. Ik geloof dat dat kan.” Een gezondheidszorg zonder e-health en
iPads kan Dohmen zich niet meer voorstellen. Critici die menen dat het zo’n vaart niet zal lopen met al die innovaties, wijst hij graag op het verhaal van een oud-huisgenoot uit zijn studietijd. “Die vond het na de komst van inter- net maar raar dat een hotelovernachting alleen via een reisbureau geboekt kon worden. Hij lanceerde daarom de website
Bookings.com, dat inmiddels
Booking.com heet, een bedrijf dat nu niet meer is weg te denken uit ons leven, maar destijds compleet werd weggehoond. Want: wie zou er nu een overnachting via inter- net willen boeken?” Dohmen denkt dat we in de zorg iets soort-
gelijks gaan beleven. “De technologische inno- vaties die gaande zijn, kun je niet tegenhouden. De enige manier voor een zorgverlener om aan het stuur te blijven, is door als een architect te bepalen wat men wel en wat niet met alle nieuwe mogelijkheden wil. Want dát patiënten straks met al hun bloeddrukwaarden van de afgelopen tien jaar, verzameld in een app, bij je in de prak- tijk staan, is een zekerheid. Of je dat als huisarts nu leuk vindt of niet. De vraag die de zorgprofes- sional zichzelf moet stellen is wat de kansen en risico’s zijn van dit soort ontwikkelingen.”
Robotica Volgens Dohmen kunnen innovaties voor nieuw elan zorgen in de gezondheidszorg. De wijze waarop de zorg nu werkt, is hem een doorn in het oog. “Hoe bestaat het dat de geneesmiddelen die ik vanochtend telefonisch (!) heb besteld met een beetje mazzel pas de volgende dag om vier uur ’s middags kunnen worden opgehaald? Dat is echt niet meer van deze tijd. Als ik nu online een ijskast of wasmachine bestel, heb ik die vanavond nog in huis. De zorg gaat op dit soort aspecten echt fors veranderen.” En daar zal het in zijn ogen niet bij blijven. Zo zal robotica
‘Dit is het moment om te bepalen wat wel en niet wenselijk is’
steeds verder oprukken, een ontwikkeling waar Dohmen wel reserves bij heeft. “In ons Futurelab waar we technische trends voor de zorg proberen te duiden, hebben we een robotdino rondlopen. Die lijkt zo echt, dat mijn kinderen denken dat ze echt bestaan. Het maakbare leven rukt dus op en dat is van- uit ethisch oogpunt best eng. Maar het ís een trend en dus moeten zorgverleners juist nu met elkaar in debat over de wenselijkheid om straks door een robot te worden behandeld. Dít is het moment voor zorgprofessionals om te bepalen wat wel en niet wenselijk is.” Ict is er voor de mens. Nooit andersom. In
die overtuiging startte Daan Dohmen tien jaar geleden FocusCura. “Mijn opa die in de oorlog in een concentratiekamp heeft gezeten, zei altijd: ‘Daan, wat er ook gebeurt, je toekomst creëer je zelf’. Ondanks alle hobbels die ik de afgelopen jaren heb moeten nemen en ondanks het feit dat veel mensen zich afvroegen waar ik mee bezig was, weet ik nu dat hij gelijk had.”
<
Samenwerking FocusCura en VvAA
Nederlandse zorgprofessionals gaan de komende maanden proefdraaien met een virtuele spreekkamer, de PatientHub. Met deze online spreekkamer kunnen ze hun patiënten veilig ontvangen voor videoconsul- ten. De proef is onderdeel van een samenwerking tussen FocusCura en VvAA om VvAA- leden te helpen zich voor te bereiden op de toekomst van de zorg. De bedoeling is dat ten minste 1000 zorgprofessi- onals zich begin 2015 hebben aangesloten bij deze proef. Geïnteresseerden kunnen zich aanmelden op
vvaamobiel.nl/ patienthub
ArtsenAuto november 2014 013
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92 |
Page 93 |
Page 94 |
Page 95 |
Page 96 |
Page 97 |
Page 98 |
Page 99 |
Page 100
