Reacties
Reacties op artikelen in Arts en Auto of op de website zijn welkom. De redactie behoudt zich het recht voor brieven te weigeren of brieven langer dan 150 woorden in te korten. U kunt uw brieven sturen naar: Redactie Arts en Auto, Postbus 8153, 3503 RD Utrecht of e-mail:
brieven@artsenauto.nl
Verhuizen In Arts en Auto 03 stond onder de titel ‘Het werk achterna’ een artikel over jonge artsen die moeite hebben een aanstelling te vinden en vaak een aantal jaren tussen verschillende tijdelijke aanstellingen en plaatsen heen en weer verhuizen.
In Frankrijk is overal buiten Parijs en in de directe omgeving van de Provence/Côte d’Azur een enorm tekort aan medisch specialisten en huisartsen. Als men bereid is Frans te leren zijn er legio mogelijkheden voor alle soorten specialisten. Alexander Broekman, Passy, Frankrijk
Redactioneel In haar redactioneel (Arts en Auto 05) beschreef hoofdredacteur Marjan Enzlin een recente ervaring met de communicatie van artsen in het ziekenhuis waar haar zus korte tijd opgenomen was. Met de bedoe- ling zorgprofessionals de ogen te openen over de perceptie van patiënten zonder context en kennis, eindigde zij haar betoog met de woorden: ‘Mijn zus en ik kunnen deze signalen op waarde schatten, maar de meeste patiënten raken zo toch echt het spoor bijster.’ Dat alles perceptie is, bleek maar weer eens toen de redactie onder- staande brief ontving van de echtgenote van een lid, die het redactioneel juist las als ondersteuning voor slecht communice- rende zorgprofessionals en aanmatigend voor patiënten.
Met veel plezier lees ik al jaren Arts en Auto, maar uw laatste redactionele stuk trof mij recht in het hart en niet in positieve zin. Of was dit een voorzichtige poging om een lans te breken voor de onwetende patiënt en/of een aangepaste communicatie? Het draait hier niet om de kennis en kunde van een zorgprofes- sional maar om zijn of haar communica- tieve skills. En als we het over communicatie heb-
ben, dan had ik van u in uw positie toch op een scherper betoog gehoopt. En niet
dat u pas na uw persoonlijke zorgerva- ringen de leken beter begrijpt. Waar ik mij aan stoor, zijn de zinnen
én de teneur: ‘Als ik zoiets hoor, neem ik het altijd op voor de zorgprofessionals. Want leken hebben niet de juiste context om goed te beoordelen waarom bepaal- de beslissingen worden genomen.” (Erg aanmatigend). En: “Maar ik begrijp patiënten nu beter als ze klagen over de communicatie. Mijn zus en ik kunnen deze signalen op waarde schatten maar de meeste mensen raken zo het spoor toch echt bijster.’ Uw verhaal doet mij terugdenken
aan jaren geleden toen ik werd ge- vraagd om twee lezingen te geven aan co-assistenten naar aanleiding van mijn boek Een hart gelach. Als communicatie- professional én als echtgenote van een arts/patiënt wilde ik daarin de verbin- ding leggen tussen patiënt en witte jas. Veel mooie reacties gehad en lezingen gegeven. Een onderwijsdeskundige had mijn
praatje elders gehoord en mij vervolgens uitgenodigd in Groningen. Helaas werd mijn praatje hier door een aantal artsen- in-opleiding met een 2 gewaardeerd (met een 4 had ik het ook begrepen). Ik werd op het matje geroepen en moest me verantwoorden tegenover twee studenten en drie onderwijsdeskundi- gen. Een waar tribunaal. De betreffende onderwijsdeskundige (die tot voor kort zo positief was) zei geen woord omdat de co-assistenten nu eenmaal belangrijker zijn dan een praatje van een externe, die duidelijk de pech heeft gehad dat er soms iets mis kan gaan in de zorg. Het was veel mooier geweest als ooit
iemand in een witte jas tegen mij had gezegd: “Wat ontzettend vervelend dat u dit in de zorg heeft moeten meemaken, mijn excuses hiervoor en wat kan ik er als aanstormend talent van leren?” Dat is helaas nooit gebeurd omdat ze (mis- schien net als u) zijn bewierookt, in een sfeer van onaantastbaarheid verkeren en te weinig kritisch worden benaderd. In uw positie kunt u het verschil maken,
een stapje zetten en stap voor stap de communicatie verbeteren. Wat u nu bereikt, is dat de witte jassen min of meer gelijk krijgen in de hoop dat ze hier misschien in de toekomst aan kun- nen denken. Een hoofdredacteur met een kritische houding zet mensen aan het denken en in beweging. Succes! Cécile Renard
Naschrift In de correspondentie tussen deze briefschrijfster en ondergetekende, die volgde op deze ingezonden brief, zijn beiden tot de conclusie gekomen dat zij het eens zijn over de soms verwarrende en/of gebrekkige communicatie van een aantal zorgprofessionals richting patiënten. Het redactioneel werd door mij niet geschreven met het doel betreffende zorgprofessionals ‘gelijk te geven’, maar juist om hen – aan de hand van een persoonlijke ervaring – mee te nemen in de perceptie van de patiënt. De toon van het redactioneel, die volgens de briefschrijfster scherper had gemoeten, was overigens bewust gekozen. Niet de gedupeerde patiënt is de doelgroep van Arts en Auto, maar de zorgprofessionals zijn dat. Als oud- zorgprofessional weet ik dat zij in het algemeen hun best doen zo duidelijk mogelijk te communiceren en als mens is het mijn ervaring dat een boodschap ook – en beter – overkomt als deze vriendelijk wordt gebracht. Marjan Enzlin, hoofdredacteur
ArtsenAuto juni 2016 079
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92
