search.noResults

search.searching

dataCollection.invalidEmail
note.createNoteMessage

search.noResults

search.searching

orderForm.title

orderForm.productCode
orderForm.description
orderForm.quantity
orderForm.itemPrice
orderForm.price
orderForm.totalPrice
orderForm.deliveryDetails.billingAddress
orderForm.deliveryDetails.deliveryAddress
orderForm.noItems
Water


menzijn op die twintig vierkante meter. In het normale leven werk je overdag, je hebt je eigen bezigheden en op de boot ben je opeens vierentwintig uur per dag samen, met tijdens de oversteken zelfs een paar weken achtereen geen land in zicht. Maar uiteindelijk zijn we er samen sterker uitgekomen, je bent namelijk zó op elkaar aangewezen, je móet op elkaar kunnen vertrouwen wanneer de een slaapt en de ander de wacht houdt. Door deze reis weten we nu heel goed wat we aan elkaar hebben.” Ook als het gaat om hun kijk op het le-


Bart en Birgit Hiltermann besloten om hun sabbatical niet tot later uit te stellen


lange Koopmans, de Dikke Druyff, weg voor een reis die uiteindelijk 2,5 jaar zal duren. Via Spanje, Portugal en de Canari- sche Eilanden zetten ze koers naar Gam- bia, waar ze de Gambia-rivier opvaren. Vervolgens steken ze de oceaan over naar Suriname, waarna ze via onder meer de ABC-eilanden, Jamaica en Cuba uiteinde- lijk in New York eindigen. “Dat was een grote wens, om nog eens op eigen kiel rond het Vrijheidsbeeld te varen en op de Hudson voor anker te gaan.” Inmiddels werkt Bart Hiltermann


weer. “Fulltime zelfs, als waarnemer, en weer vol energie.” Ook hij vindt dat het zeilsabbatical heeft geholpen om beter te kunnen relativeren. “En ik heb ervan geleerd dat er voor elk probleem altijd wel een oplossing te bedenken is.” “De meeste mensen denken dat je een


ontzéttend goede zeiler moet zijn om zo’n reis te kunnen maken. Maar dat valt mee, als je weet te zeilen onder wat ruigere omstandigheden kom je echt wel aan de overkant. Het is gewoon een kwestie van dóen.” De Dikke Druyff ligt inmiddels te koop,


klaar voor, zo meldt Bart Hiltermann, ‘weer zo’n prachtige reis’. Voor het uitgebreide reis/ fotoverslag van de reis, zie dikkedruyff.nl


Ontslag genomen Wanneer Linda de Graaf (40, apothe- ker/zzp’er) en haar man Andrew (46, financial controller) in 2003 hun eerste zeilboot kopen, beginnen ze al vrij snel te dromen over een langere reis, liefst van een jaar. In 2005 nemen ze allebei ontslag, verhuren hun huis en lichten


052 juni 2016 ArtsenAuto


het anker. “De meeste mensen nemen langdurig verlof op voor zo’n sabbatical, maar wij twijfelden er niet aan dat het geen probleem zou zijn om na terug- komst weer werk te vinden. Bovendien bevond ik me op dat moment net op een kruispunt met betrekking tot loopbaan- keuzes, dus een tijd ertussenuit om daarover na te denken was welkom.” Aanvankelijk zijn Linda en Andrew van


plan om een jaar te zeilen in de Griekse wateren, maar onderweg passen ze hun plannen aan, enthousiast gemaakt door andere zeilers voor een ‘rondje Carieb’. En zo steken ze uiteindelijk tweemaal met hun boot de Atlantische Oceaan over. Te- rugkijkend vat Linda hun zeilreis samen als een geweldige ervaring, hoewel er naast ups soms ook downs waren. “Vooral de eerste drie maanden hebben we best wel geworsteld met het voortdurend sa-


ven, is de zeilreis van betekenis geweest, vindt Linda, die na terugkomst besloot om zzp-apotheker te worden. “Voor die tijd waren we vaak aan het plannen, aan het vooruitkijken. Maar door dat jaar op zee zijn we tot het inzicht gekomen dat het belangrijk is om te genieten van het moment.”


Tien weken roeien Tijdens een roeitocht in Frankrijk over de Maas begint het idee om er een keer tussenuit te gaan, voor het eerst bij Willem Bogtstra (73, gepensioneerd huisarts) post te vatten. “Maar,” bena- drukt hij, “niet omdat ik bijna overspan- nen was hoor, integendeel, ik heb altijd ontzettende lol gehad in mijn vak. Maar


Apotheker Linda de Graaf vindt dat haar kijk op het leven is veranderd


<


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92