Tekst: Bart Anderson-Groen Beeld: Marcel Leuning


Onvergetelijk


Psychiaters komen in hun werk van alles tegen. Voor hen is niet gauw iets te gek. Maar de stoornis die een van zijn patiënten vertoonde, zal zelfs een ervaren psychiater als Bart Anderson-Groen niet snel vergeten.


Altijd pijn “


Psychiater zijnde wordt mij vaak gevraagd wie de meest opvallende of bizarre patiënt was die ik ooit heb gezien. Ik vertel dan altijd het verhaal van de vrouw met de pijnstoornis, een verhaal dat niemand die het ooit gehoord heeft, lijkt te kunnen vergeten. In mijn tijd als arts-assistent psychiatrie werk-


te ik, zo rond 1992, in de in die tijd beruchte Ramaerkliniek in Den Haag. De meeste patiënten waren er al jarenlang opgenomen, sommigen zelfs sinds de jaren ’30. Ik heb er heel wat bijzon- dere mensen ontmoet, zoals een jonge vrouw met een ernstige persoonlijkheidsstoornis die zich, op het moment dat ik onder aan de trap stond, expres (na een eerdere zelfmoordpoging) met rolstoel en al van de trap stortte. En de vrouw met een erotomanie gericht op de gitarist van een bekende Nederlandse rockband, die – overtuigd van wederzijdse liefde – tijdens weekendverlof in de tuin van de gitarist kampeerde. Ook was er een manische vrouw, die bij separeerbezoek tegen mij zei: ‘Dokter, ik heb vannacht 17 kinderen gebaard en ze waren allemaal van u!’ De vrouw met de pijnstoornis stak echter met


kop en schouders boven de rest uit. Ook zij was al jaren opgenomen en moet op dat moment een jaar of 50 zijn geweest. Als groentje in de psychiatrie werd ik door de verpleging naar deze vrouw gestuurd met de mededeling dat ik maar eens moest uitzoeken wat het probleem was. Ik trof de vrouw zittend op een stoel, alleen


in een lange kale gang. Toen ik naast haar ging zitten en vroeg hoe het met haar ging en of ze


me wilde vertellen waarom ze was opgenomen, zei ze dat het al jaren slecht met haar ging; ze vertelde altijd pijn te hebben. Ik vroeg waar ze pijn voelde en tot mijn grote verbazing zei ze: ‘In mijn handtas.’ Desgevraagd vertelde ze dat de pijn aanvankelijk in haar hoofd had gezeten en zich later verplaatste naar haar haar. Toen een


Als groentje moest ik maar eens uitzoeken wat het probleem was


van de verpleegkundigen haar hoofd kaal had geschoren, verplaatste de pijn zich naar haar huid. Ze verdroeg geen strakke of schurende kleding meer en droeg op het moment van dit gesprek een badstof joggingpak, dat haar het minste pijn gaf. Toch was de pijn weer naar een andere plek verhuisd, namelijk naar haar hand- tas, die ze de hele dag geopend vasthield op haar schoot. Ik had zoiets nog nooit meegemaakt en zat met mijn mond vol tanden. Enigszins verbijsterd keerde ik terug naar de verpleegpost, waar ik nog te horen kreeg dat deze vrouw tijdens de zeldzame uitjes met de afdeling, bijvoorbeeld met de bus naar de dieren- tuin, vrolijk en pijnvrij was. Ik vond het intens schrijnend. Toch moet ik bekennen dat ik moest lachen toen een verpleegkundige suggereerde dat ik bij gebrek aan een beter idee dan maar een aspirientje in haar handtas moest laten vallen!


”


Oproep Iedere medisch professional heeft wel een patiënt (gehad) die hij of zij nooit vergeet. Omdat de omstandigheden bijzonder waren, het behan- deltraject aangrijpend, of juist omdat zich iets grappigs voordeed in het contact. Wilt u ons uw verhaal (laten) vertellen, dan nodigen wij u uit contact op te nemen via 030 247 46 64 of wout.de.bruijne@artsenauto.nl


ArtsenAuto juni 2016 039


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92