search.noResults

search.searching

dataCollection.invalidEmail
note.createNoteMessage

search.noResults

search.searching

orderForm.title

orderForm.productCode
orderForm.description
orderForm.quantity
orderForm.itemPrice
orderForm.price
orderForm.totalPrice
orderForm.deliveryDetails.billingAddress
orderForm.deliveryDetails.deliveryAddress
orderForm.noItems
Reacties


Reacties op artikelen in Arts en Auto of op de website zijn welkom. De redactie behoudt zich het recht voor brieven te weigeren of brieven langer dan 150 woorden in te korten. U kunt uw brieven sturen naar: Redactie Arts en Auto, Postbus 8153, 3503 RD Utrecht of: brieven@artsenauto.nl


Prikangst In het onderdeel Juridisch van de rubriek Lezersvragen in Arts en Auto 02 stelt een arts de vraag of hij een patiënt die aan hevige prikangst lijdt, moet voorleggen of deze aan een (niet-noodzakelijk) bloed- onderzoek wil meewerken. Het antwoord luidde: ja, een patiënt dient altijd volledig te worden geïnformeerd.


Met verbazing las ik in de laatste Arts en Auto het antwoord op de vraag die ging over angst voor prikken. De vraag was of een patiënt, die al jaren onder prikangst leed, op de hoogte gesteld diende te worden van het feit dat een aanstaand bloedonderzoek niet medisch strikt noodzakelijk was.


Uiteraard ben ik het eens met de reactie dat de patiënt geïnformeerd dient te worden. In het antwoord wordt echter geheel voorbijgegaan aan het feit dat er een zeer effectieve psychologische behandeling is voor angst voor prikken. Naalden-, bloed-, en letselfobie vallen in de groep Specifi eke fobieën. In het behandelprotocol, dat al jaren wordt gebruikt, wordt aandacht gegeven aan zowel de lichamelijke als de psychologi- sche aspecten van de fobie. Een com- binatie van psycho-educatie, exposure en cognitieve therapie zorgt ervoor dat patiënten binnen drie uur van hun angst afgeholpen kunnen worden. Zonde om dit niet als optie mee te geven. Zeker aangezien veel patiënten te kampen hebben met dergelijke klachten en de behandeling heel effectief is. M.W. van Leeuwen


GZ-psycholoog i.o. specialist 072 maart 2014 ArtsenAuto


Dilemma (5) In Arts en Auto 01 stonden veel reacties op een bespreking van een apothekers- dilemma door ethicus Arko Oderwald. In een naschrift geeft hij aan dat het niet verstandig was een hypothetische uitspraak te verbinden aan een concrete casus, maar blijft hij bij de stelling dat het vertellen van een leugen om leed bij een patiënt te voorkomen in sommige gevallen verdedigbaar is.


In zijn naschrift bagatelliseert dhr. Oder- wald zijn mening met onethische argu- menten. Kennelijk mag dat, als ethicus. In het contact patiënt-arts, maar zeker in het contact patiënt-apotheker mag nooit worden gelogen! Dan is het beter om te zwijgen. (Mondige) patiënten heb- ben veel meer bronnen dan Oderwald denkt. Alles wat verstandig is, moet juist zijn. Als hij in zijn naschrift stelt dat het achteraf gezien ‘onverstandig’ was om zijn uitspraak aan deze casus te verbin- den, slaat hij wederom de plank mis. Het is ‘onjuist’! Wat niet wegneemt dat dit soort cases in het geheel niet dient voor te komen, zeker niet in het moderne ICT- communicatietijdperk met een correcte praktijkvoering. Maar dat is een heel andere discussie. Sierd de Jong, apotheker


Anorexia


In de rubriek Het dilemma in Arts en Auto 02 bespreken Lieke van der Scheer en Annemarie Smilde de vraag of een tand- arts zijn vermoeden van anorexia bij een 16-jarig meisje aan de ouders moet of mag doorgeven.


Mijn vrouw gaf een oplossing voor het dilemma – zelf was ik er nog niet op gekomen. Niet de ouders benaderen maar de huisarts. Dé aangewezen hulp- verlener en intermediair in dit geval. Robert van Dijk, tandarts


Tekst: Wout de Bruijne Beeld: Corbis


Immaterieel erfgoed


Zorgprofessionals denken op z’n zachtst gezegd ‘verschillend’ over acupunctuur. Voor sommigen ‘baat het niet, schaadt het niet’; voor velen kwakzalverij. Ook in China, bakermat van ‘het ste-


ken van naalden’ wisselen de opvattin- gen. De communistische partij schreef traditionele Chinese geneeskunde rond 1950 af als primitief bijgeloof. Voorzitter Mao draaide dat later terug en liet acu- punctuur zelfs gebruiken als verdoving bij operaties (zijn jarenlange terreur had inmiddels een groot tekort aan modern geschoolde medici veroorzaakt). Zouden deze gefascineerde geneeskun- destudenten in Zaozhuang, Oost-China, die geschiedenis kennen? Acupunctuur staat tegenwoordig op de Unesco-lijst voor immaterieel erfgoed, maar bij ope- raties wordt allang weer met andere naal- den gewerkt: moderne infuusnaalden.


Acupunctuur In de rubriek En Beeld in Arts en Auto 01 becommentarieert Wout de Bruijne een foto van het werk van een acupuncturist.


Het commentaar bij de foto is niet hele- maal correct. Ook wordt de indruk ge- wekt dat acupunctuur niet echt belang- rijk meer is in China. Daarom wil ik hier graag een aanvulling geven. Westerse ge- neeskunde is in de jaren twintig van de vorige eeuw naar China gekomen. In de jaren veertig werd de oude geneeskunst vervolgens door Chiang Kai-shek ver- boden. Op het platteland bleef de oude geneeskunst veel gebruikt worden, en in de jaren vijftig werd het besluit onder de communisten weer teruggedraaid. In het huidige China is de westerse geneeskunde belangrijker dan de tradi- tionele Chinese geneeskunde (TCG), in een verhouding van ongeveer 9:1. Elke grote plaats heeft een TCG-ziekenhuis, elke provincie een TCG-universiteit en er zijn ongeveer 100.000 TCG-studenten in China.


Op dit moment wordt TCG vooral door de hoger opgeleide bevolking gebruikt. Het platteland gebruikt meer de westerse geneeskunde. Acupunctuur wordt in Peking standaard ingezet bij een keizersnede. Bij verdoving middels acupunctuur zijn er minder bijwerkin- gen en het herstel verloopt sneller. Acupunctuur behoort tot het immateri- eel erfgoed volgens de Unesco. Volgens de WHO is er ook een aantal aandoenin- gen waarbij acupunctuur kan helpen. Esther van Dorst


enbeeld


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92