Tekst: Michiel Tent Beeld: Corbis/Diconiro
Kritiek op positieve aannames over fusies
Nog verder zijn onder meer de afdelin- gen dermatologie van AMC en VUmc die begin 2012 al bestuurlijk zijn samenge- voegd. Eindverantwoordelijk afdelings- hoofd is Rick Hoekzema, al benadrukt hij dat er in de praktijk sprake is van duaal leiderschap: Menno de Rie is primair leidinggevend aanspreekpunt in het AMC, Hoekzema in het VUmc (overigens wordt deze constructie ook voor andere samen te voegen afdelingen overwogen). De Rie en Hoekzema zijn wekelijks vier dagdelen op dezelfde loca- tie werkzaam voor strategisch overleg, stafvergaderingen en andere bijeenkom- sten. Doel: intensieve samenwerking op het gebied van topklinische patiënten- zorg, onderwijs/opleiding en onderzoek.
Weerstand “De Rie en ik wisten al langer in welke deelgebieden beide afdelingen excel- leerden en dat zij daarin sterk comple- mentair waren”, aldus Hoekzema. “Zo
is het VUmc al tientallen jaren gespe- cialiseerd in dermato-allergologie en arbeidsdermatologie, terwijl het AMC een uitstekende klinische afdeling heeft voor patiënten met (zeer) ernstige huidaandoeningen. Daarom hebben we de spreekuren dermato-allergologie al in een vroeg stadium geconcentreerd in het VUmc, en zijn we VUmc-patiënten met ernstige huidbeelden gaan opnemen in het AMC.” Hoekzema ontkent niet dat er in
het begin ook weerstand was tegen de alliantie. Dat zit ’m niet zozeer in de nogal verschillende culturen van AMC en VUmc, al noemt hij het VUmc relatief behoedzaam en het AMC soms wat érg doortastend. “Veel koudwatervrees is weggenomen door goede communica- tie en transparantie, maar ook door stafleden goed te betrekken bij overleg en besluitvorming.” Sommige medewer- kers vreesden voor hun baan; Hoekzema erkent dat bij een toekomstige fysieke
Het AMC en VUmc zijn op een aantal gebieden een intensieve samenwerking begonnen en gaan bestuurlijk fuseren. Veelgehoorde voor- delen van een fusie als deze zijn vooral: meer efficiency, lagere kosten, betere verde- ling van patiëntenzorg (onder andere door het specialiseren en concentreren van zorg), en synergie in onderzoek, onderwijs en opleiding. Niet iedereen is daar bij voorbaat van overtuigd, zoals Maar- ten Boers, epidemioloog en reumatoloog aan het VUmc, onlangs liet optekenen in Rheumatology News Inter- national (nr. 6, 2013). “Elk van de genoemde voordelen zijn thans onbewezen”, aldus Boers. Volgens hem is een aantal negatieve aannames even goed te verdedigen, zoals dat fusie juist resulteert in negatieve interactie bij onderzoek, onderwijs en pa- tiëntenzorg, meer rompslomp en een slechtere kwaliteit.
ArtsenAuto maart 2014
021
<
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92
