zoektocht naar evenwichtige risicoverdeling
Voor veel bouwprojecten is de bodem een onzekere factor. Hoe de bodem er daadwerkelijk uitziet, wordt vaak pas duidelijk als de spreekwoordelijke ‘schop de grond ingaat’. Wanneer de bo- demgesteldheid anders blijkt te zijn dan vooraf was bedacht, kan dat leiden tot geschillen tijdens de uitvoering. In aanne- mingsovereenkomsten is doorgaans een risicoverdeling opgeno- men: wie voor (afwijkende) bodemgesteldheid verantwoordelijk is en wie de kosten daarvan moet dragen. Deze risicoverdeling kan impasses niet altijd voorkomen, met faalkosten van dien. Zijn er oplossingen voor deze problematiek? Tekst: Georg Huith, Croon advocaten
Risicoverdeling in contracten Ruwweg worden in de Nederlandse bouw- sector twee contractvormen veelvuldig toegepast. In de eerste plaats is dat de traditionele bouwcontractvorm. Daarbij laat de opdrachtgever een uitvoerings- ontwerp opstellen door een ingenieursbu- reau, waarna een aannemer het ontwerp (bestek) in opdracht van de opdrachtge-
16 Nr.7 - 2019 OTAR
ver mag uitvoeren. Daarnaast kennen we de geïntegreerde contractvorm. Daar- bij draagt de opdrachtgever het opstellen van het ontwerp en de uitvoering tegelij- kertijd (geïntegreerd) in één aannemings- overeenkomst op aan een aannemer. Bij overheidsopdrachtgevers heeft de geïnte- greerde contractvorm de afgelopen 15 jaar sterk aan populariteit gewonnen.
De onzekerheden omtrent de bodem zijn bij aanvang van de ontwerpfase bij bei- de contractvormen even groot. Het grote verschil is dat bij traditionele aannemings- overeenkomsten (zoals de UAV 2012) de prijsvorming met de aannemer plaatsvindt nadat de meeste onzekerheden omtrent de bodem bij het opstellen van het uit- voeringsontwerp zijn geëlimineerd. Deze hoeven door de aannemer dus niet meer te worden beprijsd. Bij geïntegreerde con- tractvormen (zoals de UAV-gc 2005) vindt daarentegen de prijsvorming plaats vóór- dat het uitvoeringsontwerp is opgesteld. Omdat de prijs bij aanvang van de over- eenkomst wordt vastgesteld, moet de aannemer een risicomarge voor de onze- kerheden in de bodem in zijn prijs verdis- conteren.
Informatieverstrekking: de achilleshiel
Om het bodemrisico te kunnen beprijzen, is de (geïntegreerde) aannemer afhanke- lijk van informatie. Bij overheidsprojecten moet deze informatie door de opdracht- gever tijdens een aanbestedingsproce- dure worden verstrekt. Een opdrachtge-
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56
