De notaris
Benieuwd naar wat andere notarissen meemaken in hun praktijk en hoe zij tegenover de ontwikkelingen op hun rechtsgebied staan? Joep vertelt!
“Joep, kun je alsjeblieft naar de receptie komen?” mijn secretaresse klonk paniekerig door mijn speaker.
Het was de derde keer dat mijn telefoon ging in een gesprek met twee cliënten. Dat gebeurt vrijwel nooit.
“Wat is er aan de hand?” vroeg ik aan mijn secreta- resse terwijl ik naar mijn cliënten seinde of ze een minuutje hadden.
“Er is hier een meneer die niet weggaat tot jij komt, er is wat haast mee gemoeid”. Ik hoorde aan haar stem dat het menens was.
Ik gaf aan dat ik mijn gesprek afmaakte en dan zou komen. Ik zat immers met cliënten, ik kon niet zomaar weg.
aan, van rond de veertig, die witheet was. Overlopen van emoties, vol frustraties.
“Ja, jou moet ik hebben!” riep hij toen ik de trap af kwam. Ik stelde voor even naar een andere ruimte te gaan. Al snel kwam mijn professie als mediator van pas.
Zodra we samen in de ruimte waren veranderde zijn boosheid in verdriet. Dikke tranen rolden langs zijn wangen. Zijn moeder was overleden en de vriend van zijn moeder liet hem niet toe tot het huis.
Samen maakten we een plan; we namen de stukken van zijn moeder door. Daarin stond toch echt dat de zoon de enige erfgenaam was.
“Ja, jou moet ik hebben!” riep hij toen ik de trap af kwam
Nog geen vijf minuten later ging opnieuw de telefoon. Ik merkte op dat ik me begon te ergeren. Nog één momentje hoor, zei ik wederom tegen mijn cliënten en ik nam de telefoon op.
“Joep, als je nu niet komt gaat hij de politie bellen, kun je nu komen?”
Op de achtergrond hoorde ik geschreeuw. Sh*t dacht ik. Wat is er aan de hand?! Gaat hij nu dreigen?
Ik besloot dus naar beneden te lopen om de situatie wat tot bedaren te brengen en daar trof ik een man
Vervolgens nam ik contact op met zijn stiefvader om uit te leggen wat de gang van zaken was en waar hij zich aan te houden had.
Na wat mediationgesprekken zijn de zoon en de stiefvader er samen uitgekomen. Het gevolg hiervan?
De man die eerst zo boos ons kantoor binnenkwam, trakteerde nog geen twee weken later het hele kantoor op luxe gebak. Een mooi gebaar!
Moraal van het verhaal, je weet niet wat er achter emoties schuil gaat. Boosheid is in veel gevallen het masker van verdriet en onmacht. Praat met mensen, oordeel niet te snel, het loont. Echt.
Joep van den Brekel Van den Brekel notariaat & mediation
Op de mooie en verdrietige momenten in uw leven maken wij het u juridisch zo comfortabel mogelijk. Met oprechte interesse, ontspannen gesprekken en flexibele agenda’s. Zoals mijn vader vroeger als huisarts op huisvisite ging, zo komen wij ook bij mensen thuis. Op ons kantoor of in uw eigen vertrouwde omgeving.
fbn.nl/pe-notariaat 35
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52
