Column 039
vdBosch Gelij k speelveld
Laatst bracht ik een werkbezoek aan Het Oogziekenhuis Rotterdam, een prachtige instelling. Met een bestuurder en een oogarts sprak ik over passende zorg, concentratie van bepaalde ingrepen en het belang van transparantie van uitkomsten. Hoewel de specialist het belang daarvan deelde, benoemde hij ook een obstakel: het gebrek aan een gelijk speelveld. Voor zelfstandige behandel- centra (zbc’s) gelden namelijk andere spelregels dan voor ziekenhuizen. Het aanbod verschilt in Nederland
per regio, maar alleen al in de regio Amsterdam bestaan meer dan 100 zbc’s; bij elkaar goed voor 300 miljoen euro aan omzet in de metropool. Ze spelen een belangrijke rol op het gebied van planbare ingrepen. Ze scoren goed op kwaliteit en helpen het stelsel toegankelijk te houden, zo bleek vorig jaar uit een rapport van Ernst & Young. Met wel de kanttekening dat alleen cataractoperaties en heup- protheses meegenomen zijn in dit onderzoek. Waar het rapport niet op ingaat, is waar de oogarts
de ene plek een bepaalde behandeling niet meer aangeboden wordt en dat een collega-aanbieder enkele kilometers verder- op deze zorg wel geeft. We moeten de rijen sluiten. Zelfstandige klinieken en
Voor ZBC’s gelden andere spelregels dan voor
ziekenhuizen
hierboven op doelt: de selectie van patiënten aan de poort. Zelfstandige klinieken richten zich op ASA 1 en 2 patiënten, oftewel: gezonde patiënten of patiënten met milde medische aandoeningen. De ASA 3 en 4 patiënten – denk aan ernstige COPD, nierfalen, diabetes, of een recent hartinfarct – komen in de algemene ziekenhuizen terecht. En precies hier wringt de schoen: door de opkomst van zbc’s verzwaart versneld het zorgportfolio in de ziekenhuizen. Wat daarbij niet meehelpt, is dat niet
alle zbc’s data aanleveren voor zogeheten ‘spiegelinformatie’, die nodig is om meer passende zorg te verlenen. En dat is wel cruciaal. Het kan toch niet zo zijn dat op
ziekenhuizen zouden meer moeten samenwerken. Hiervan bestaan al enkele goede voorbeelden. Zo werken we vanuit het Antoni van Leeuwenhoek samen met DC Klinieken Amsterdam, PoliDirect en Acibadem. Wat samenwerking met zelfstandige
klinieken complex maakt, is dat veel zbc’s in de huisartsenzorg en medisch- specialistische en langdurige zorg, in handen komen van private equity- partijen, waarbij groei en rendement bovenaan staan. De reden is begrijpe- lijk: dankzij private equity kunnen zij blijven investeren in groei en innovatie.
Maar de hamvraag blijft hoe zich dat verhoudt tot het regionale en landelijke speelveld dat zich richt op passende zorg. Mijns inziens is het noodzakelijk om te werken
aan partner ships tussen ziekenhuizen en zbc’s, waarbij we transparant zijn over zorgportfolio en uitkomsten. Én waarbij we uitwerken hoe interventies bij complexe patiënten in ziekenhuizen passend en duurzaam gefi nancierd worden. Een eerlijk speelveld dus, een voorwaarde voor succesvolle regionale samen- werking.
De duocolumn Schmitz vs Snijders is deze maand online te lezen. Ga naar
artsenauto.nl/duocolumn of scan de QR-code.
MAURICE VAN DEN BOSCH, VAN ORIGINE INTERVENTIERADIOLOOG, IS BESTUURSVOORZITTER VAN HET ANTONI VAN LEEUWENHOEK
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92
