084 Reacties


Reacties op artikelen in Arts en Auto of op de website zijn welkom. De redactie behoudt zich het recht voor brieven te wei- geren of brieven langer dan 150 woorden in te korten. U kunt uw brieven sturen naar: Redactie Arts en Auto, Postbus 8153, 3503 RD Utrecht of: brieven@artsenauto.nl


moeten veel duidelijker aanwezig zijn in het publieke politieke debat. Anders wordt ons voorland top-downkosten- beheersing. Dat laten we ons toch niet gebeuren? Harry van Egmond


Koortsgrens In haar redactioneel (Arts en Auto 07/08) bekritiseert hoofdredacteur Marjan Enzlin onder de kop ‘Koortsgrens’ de manier waarop verpleegkundigen en verzorgenden al lange tijd gewaardeerd worden voor hun professionele werkzaamheden. Tegen de achtergrond van de COVID-19-crisis stelt zij: applaus en haring waren uiterst attent, maar nu is het tijd voor boter bij de vis.


Krachtenspel In Arts en Auto 06 beschouwt verpleeg- kundig specialist huisartsenzorg Nienke Ipenburg de manier waarop de gezond- heidszorg momenteel geregeld is en vertelt zij waar het naar haar mening vooral aan schort. ‘Zorg begint in de relatie met de patiënt, maar daar wordt te vaak aan voorbijgegaan.’


Nienke Ipenburg pleit voor veranderin- gen in de zorg: meer aandacht voor de menselijke kant van het verhaal. De zorg- paden zijn of worden ontwikkeld voor de technische kant. De zorg wordt benaderd uit financieel oogpunt en gezien als kostenpost. Ik ben als niet-praktiseren- de zorgverlener enige jaren bestuurder geweest van een patiëntenorganisatie voor zeldzame ziekten. Voor erkenning van voorzieningen ben je in hoge mate aangewezen op beslissingen van Het Zorg instituut Nederland (ZiN) dat eisen stelt voor wetenschappelijk onderzoek, waar een kleine patiëntengroep nooit aan kan voldoen. Internationale consultaties zijn er wel, maar een onderzoek internatio- naal organiseren, is andere koek. Men vindt de zorg te duur en het moet


goedkoper, dat lijkt het enige criterium te zijn geworden met concurrerende zorgverzekeringen die te veel hun eigen gang kunnen gaan. De huidige COVID- 19-crisis heeft duidelijk gemaakt hoe we als een spons zijn uitgeknepen en zijn overgebleven met minimale reserves. Te strak georganiseerde zorg via protocollen en daaraan verbonden financiering, be- perkt de creativiteit en inventiviteit van artsen/doktoren om andere verbanden in de ziekten te zien. Wij zorgverleners


Meer waardering hadden we toch mogen verwachten in deze tijd? Echte waardering en dus ook meer salaris! Bernadien Fransen


Koortsgrens (2) Het blijft oorverdovend stil aan de kant van medici en werkgevers. Marijke Berends


Koortsgrens (3) Sinds april krijg ik Arts en Auto, omdat ik me heb laten omscholen en nu ook lid ben van VvAA. Ik wil Marjan Enzlin complimenteren met het redactioneel dat ik elke maand met veel plezier lees. Zeker het redactioneel uit de COVID-uit- gave was heel mooi geschreven. Eva Marianne Cornet


Zomernummer Traditiegetrouw verschijnt in de zomer een dik leesnummer (Arts en Auto 07/08) met veel extra interviews.


Ik wil de redactie bedanken voor het boeiende zomernummer van Arts en Auto. Wat een prachtige en toepasselijke verhalen heeft u gepubliceerd in dit nummer en wat mooi om al die persoon- lijke verhalen te lezen. Het coronavirus laat ons nog niet met rust en duidelijk is wat het met de mensen gedaan heeft en hoe hard collega’s met hart en ziel gewerkt hebben tijdens deze problema- tische situatie. Ik heb een grote bewon- dering voor alle mensen die dit hebben meegemaakt. Hopelijk mogen de des- kundigen snel een goedwerkend vaccin ontwikkelen, waardoor een eventuele


tweede golf voorkomen kan worden of milder zal verlopen. Ik hoop niet dat onze ouderen weer opgesloten moeten worden in de diverse huizen, zonder dat ze daarbij bezoek mogen ontvangen. Het was de eenzaamheid en het verdriet ten top, voor beide kanten. Dat was de grote schrik in ons dorp, toen wij een uitbraak moesten meemaken. Nogmaals dank voor uw mooie nummer. Marry Baltus uit Hillegom, wijkverpleegkun- dige (gepensioneerd)


Opleidingsplaatsen Onder de kop ‘Advocaat van de patiënt’ vertelt orthopeed Aimée Kok-Pigge in Arts en Auto 07/08 waarom zij bij nader inzien liever huisarts wordt.


Toen ik in 1978 bij mijn opleider wijlen prof.dr. Marti solliciteerde, kreeg ik een 1-regelig briefe terug: ‘Gezien de grote belangstelling kan ik u nu geen plek beloven’. Inmiddels ben ik gestopt met mijn werk als orthopedisch chirurg, maar ik heb in ons opleidingsziekenhuis vele jonge collegae afgewezen gezien. Gemotiveerde jonge mensen die zwaar teleurgesteld waren. Ik ontmoette jaren geleden een assistent die nergens aan de bak kwam en in Zuid-Afrika uiteindelijk een opleiding verwierf. De afgewezen assistenten zullen zich


de haren uit hun hoofd trekken bij het lezen van dit artikel. Zes jaar opleiding om daar verder niets mee te doen. Datge- ne wat deze ex-collega beoogt, daar heb je geen dure opleiding voor nodig. Verder wordt (wederom) een opleidingsplaats ingenomen. Ditmaal voor een huisarts. In feite komt het erop neer dat je na


de opleiding een wereldreis gaat maken waarin je ‘tot jezelf’ komt en besluit het roer om te gooien: een luxeprobleem. Ik heb me afgevraagd of ik het artikel wel goed had gelezen. Ik kan hier noch begrip noch respect voor opbrengen. De opleider(s) dienen zich af te vragen of hun selectie wel juist is. Promoveren is tegenwoordig haast een vereiste om tot een opleiding te worden toegelaten. Ik hoop dat opleiders zich meer gaan focus- sen op kandidaten die geschikt zijn voor het vak en deze gaan opleiden. Ik ben benieuwd naar wat het bestuur van de Nederlandse Orthopaedische Vereniging hiervan vindt. J.A.G van de Laar, orthopedisch chirurg, niet-praktiserend


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100