025


Enny Noordzij


Larissa Veldhuis


overall wordt gehesen. Zowat alles van het lichaam wordt bedekt. Haar pasje, normaal gewoon aan een draadje, wordt nu met een open kousje op de onderarm gefixeerd, waaroverheen dan weer de overall gaat zodat ze alleen maar haar arm voor een lezer hoeft te houden om toegang te krijgen. Eenmaal binnen legt Rijkaart zich met


Noordzij helemaal toe op de verzorging van de patiënt. Geen haastwerk, alles wordt zorgvuldig gedaan. “Dat was ook zo tijdens de crisis”, zegt Rijkaart, De keuze voor de ic maakte ze onder


meer vanwege het onvoorspelbare ka- rakter van het werk en het klinisch rede- neren. Over beide zaken kan ze sinds het afgelopen voorjaar volop meepraten. Het is nog steeds werk dat ze het liefst doet. Maar ze houdt wel haar hart vast voor de toekomst. “Er moeten echt verpleegkun- digen bij, anders loopt het vast.”


Arend Jan Meinders


‘Pandemie beter dan welke teambuildingsessie ook’


Dit is ook wat Veldhuis en Meinders zor- gen baart. “We hebben sowieso al een structureel personeelstekort in de zorg”, zegt Veldhuis. ‘Maar het probleem is alleen maar groter geworden. Misschien is er nog wat wel winst te halen uit een betere spreiding van COVID-19-plekken over het land.”


Dit zijn mijn handen Op Rijkaarts blauwe disposable hand- schoenen heeft een omkleedbuddy met zwarte stift gezichtjes getekend. “Dat wil zeggen dat ik ze nu als mijn gewone handen moet beschouwen”, zegt ze. “Daaroverheen komen weer andere


handschoenen. Een dubbele bescher- ming dus.” Om met elkaar te kunnen communi-


ceren, gebruiken de verpleegkundigen portofoons. En ook op het probleem van de communicatie met de familie is wat gevonden: videobellen via een smart- phone of een iPad. De verpleegkundige belt dan met de familie en houdt het device bij de patiënt. “Door videobellen kan er dan toch contact zijn. Maar het is niet ideaal”, aldus Rijkaart, “want je zit er als verpleegkundige altijd tussen.” Na de verzorging van de COVID-


patiënt gaat Rijkaart weer de kamer uit. “Gaat het lukken met uitsluizen?”,


<


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100