022 Reportage R


estanten van de recente geschiedenis zijn zichtbaar en tastbaar: in de gangen van het St. Antonius Ziekenhuis in Nieu- wegein zijn eind juli


de houten schotten van de sluizen nog aanwezig. De tijdelijke toiletten voor het personeel staan er nu een beetje verlaten bij, maar ze kunnen binnen no-time weer in bedrijf worden genomen. Aan de muur bij de hoofdingang hangen schilderijen van medewerkers met mondmaskers en spatschermen; de helden van de zorg wor- den ook hier geëerd. Op de gang van de ic is een soort wall of fame, met foto’s van iedereen die tijdens de crisis meehielp – een ontroerend beeld. De ‘COVID-ellende’ heeft saamhorig-


heid in ziekenhuizen teweeggebracht. Im- mers, iedereen moest nog meer op elkaar kunnen vertrouwen, vooral op die dagen en momenten waarop de moed hen in de schoenen zonk en het spreekwoordelijke water tot aan de lippen stond. Internist/ intensivist Arend Jan Meinders voelt het nog steeds. “Ik weet nog dat ik ’s nachts wakker lag omdat we nog maar één COVID-19-bed vrij hadden. En toen ging de telefoon bij mijn collega en ik dacht: Oh nee, daar gaat mijn laatste bed! Het waren dagen waarop we steeds dachten: halen we de volgende ochtend nog wel?” Dat gold ook voor ic-verpleegkundige


en kwaliteitsmedewerker Janneke Rijkaart. “We hadden natuurlijk nooit eerder zoiets meegemaakt”, zegt ze. “Het paradoxale is dat je hoopt het nooit meer mee te maken, maar tegelijkertijd is het een van de bijzonderste periodes uit mijn carrière geweest. Samen met collega’s intensief optrekken, samen voortdurend de schouders eronder.” De impact van de crisis op het perso-


neel is groot geweest. “Toen het ergste was weggeëbd, kwamen de emoties los”, vertelt Rijkaart. “Sommige collega’s braken. Die hadden alles gegeven en waren over hun grenzen heen gegaan. Meer diensten gedraaid dan ze eigenlijk konden, steeds overgewerkt. Nu waren ze opgebrand. De opvang en begeleiding was geweldig, nog steeds, maar ik maak me wel zorgen over hoe het zal gaan als er nog een keer zoiets gebeurt.”


<


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100