043
zien, glamoureus en goed uitgelicht. Ik plaats- te hen voor een mooie achtergrond, met hun mooiste traditionele kleding en voorwerpen. Ik probeerde sterren van hen te maken en daarmee de kijker anders te raken.” Ondanks de indruk die Nelsons werkwijze op
velen maakte – er zijn inmiddels alleen in Neder- land en Duitsland al meer dan 250.000 exem- plaren van zijn lijvige boek verkocht – klonk er ook kritiek; die stammen leven niet meer op die manier, in zulke kleding, het beeld is geromanti- seerd, het is allemaal nep. Nelson gaat die discussie graag aan. “Het is
goed dat mijn werk het gesprek op gang brengt. Ja, ik heb romantische en idyllische foto’s gemaakt en nee, veel van die mensen leven in- derdaad niet meer dagelijks op die manier. Maar mijn verhaal gaat juist over het verdwijnen van die culturen. Het is míjn verhaal, míjn waarheid. Elk verhaal kent meerdere waarheden. Ik kan iemand mooi uitgelicht en na visagie op z’n best fotograferen of op z’n onvoordeligst als hij net uit bed komt. Wat is echt en wat is nep? Wie is de persoon op de foto werkelijk? Hij is het allebei, maar welk verhaal wil de fotograaf vertellen?” Jimmy Nelson is tijdens zijn vele reizen de
afgelopen jaren ook op zoek gegaan naar de mening van de mensen die hij in zijn bestsel-
ler afbeeldde. “Ik fotografeerde ‘veel ‘nieuwe’ stammen voor mijn komende boek, maar ook bezocht ik mensen uit mijn eerste boek. Ik liet hen het boek zien en wilde hún mening ook graag horen.”
Doos van Pandora Van deze contacten zijn video’s gemaakt voor bij het nieuwe boek. Volgens Nelson wordt dat veel meer dan een fotoboek alleen. “In Before they pass away was van tevoren vrijwel geen geldschie- ter of uitgever geïnteresseerd. Volgens hen zat het publiek niet te wachten op dikke tafelboeken over inheemse volkeren. Maar de belangstelling nu is enorm. Mijn foto’s staan in honderden magazines, de BBC zond een documentaire over mij uit en ik sprak op TEDx. Ik kan nu rondreizen met assistenten en heb twaalf mensen in dienst. De fotograaf noemt zijn nieuwe boek Pandora’s
box. “Het project wordt alsmaar groter.” Als je je smartphone boven sommige foto’s in het boek houdt, zet een app films en verhalen in gang.” De kijker kan volgens Nelson zelfs met hem ‘mee op reis’. “In musea zullen 360 graden virtual reality films te zien zijn. Daardoor staat de kijker samen met mij achter de camera of tussen de mensen die ik fotografeer, mijn modellen, want dat zijn toch degenen om wie alles draait.”
<
<
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92