Tekst: Carl Giesberts Beeld: Marcel Leuning
Onvergetelijk 041
Slaappil
Bedwelmd door een slaappil stapte huisarts Carl Giesberts zomaar op een gewapende patiënt af. Jaren later ligt hij er nog wakker van, maar een pil neemt hij niet meer.
“
Onze baby heeft ons de voorgaande weken wakker gehouden. Toe aan een nachtje doorslapen, ga ik vroeg naar bed met een slaappil. Een collega neemt vannacht waar. Maar ’s nachts belt hij over een van mijn patiënten. De politie heeft gebeld dat betrokkene verward is en gevaarlijk voor vrouw en kind. Hij heeft met zijn pistool al een ‘waarschuwingsschot’ gelost. Mijn collega vindt dat ik dit ‘varkentje’ zelf moet wassen, ‘hier is waarneming niet voor bedoeld’. Bij het huis word ik, nog slaperig,
verwelkomd door de politie, die nog niet naar binnen is gegaan. Ik doe dat, blijk- baar nog flink bedwelmd, ‘onverschrok- ken’ wél. De man staat in een hoek van de zitkamer. Mij ziende roept hij: ‘ik moet jou niet, ik wil je vader spreken’, en hij schiet twee kogels over mijn hoofd heen in het plafond. De Hermandad laat zich niet zien. Later stelt men mij ‘gerust’,
mij zou niets zijn overkomen, zij stonden met een knuppel paraat bij het raam. Ik blijf rustig, ga voorzichtig zitten en
leg de schutter uit dat mijn gepensioneer- de vader, zijn vroegere huisarts, momen- teel in Griekenland rondreist. ‘Maar het is goed dat ík er ben, stel dat er in deze situatie iets met uw vrouw en zoontje gebeurt.’ Het kalmeert hem en hij laat zijn pistool zakken. Betrokkene is evident psychotisch en echt communiceren lukt niet. We komen overeen dat hij vrouw en kind en zichzelf geen geweld aandoet. Ik laat een aantal tabletten (zo’n 200
mg aan Valium) op tafel achter, de politie en ik zullen weggaan en morgenochtend kom ik terug. Het is een enorme gok. De volgende ochtend vroeg belt zijn
vrouw dat haar man bewusteloos is. Mijn vrouw belt ondertussen de politie. Als ik arriveer, ligt de man in diepe slaap op de grond. Al mijn tabletten zijn verdwenen. Vermoedelijk heeft hij alles direct ingeno- men na mijn vertrek. De politiemensen ontdoen de man van zijn wapens – hij blijkt ook een geweer te hebben. Geboeid wordt hij afgevoerd. Na drie maanden in een psychiatrische
kliniek keert mijn cliënt terug. Hij be- dankt mij voor de ‘goede zorgen’ met een
prachtige kristallen whiskykaraf. In het jaar erna spreken we elkaar af en toe. Als ik hem op een vrijdag, de dag vóór mijn wintersportvakantie, desgevraagd be- zoek, heeft hij zijn medicatie laten staan en is hij onrustig. We maken met hem en zijn vrouw afspraken over het beleid en de medicatie en ik licht al mijn collega’s in. Op de zondagochtend daarna kan een van hen niets anders dan suïcide vaststellen. Mijn vrouw en ik hebben na deze hele
geschiedenis nog maar zelden een slaap- pilletje genomen. Je weet maar nooit.
We komen overeen dat hij vrouw en kind en zichzelf geen geweld aandoet
Iedere medisch professional heeft wel een patiënt (gehad) die hij of zij nooit vergeet. Wilt u ons uw verhaal (laten) vertellen, dan nodigen wij u uit contact op te nemen via 030 247 46 64 of
wout.de.bruijne@
artsenauto.nl
”
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92 |
Page 93 |
Page 94 |
Page 95 |
Page 96 |
Page 97 |
Page 98 |
Page 99 |
Page 100