Tekst: Pieter van der Wiel
Juridisch
Veterinair Tuchtcollege
Een veehouder belt in paniek de dieren- artspraktijk, omdat een van zijn beste melkkoeien ziek is. De dierenarts legt direct een bezoek af, waarbij hij de koe in slechte gezondheidstoestand aan- treft. De koe kan niet meer zelf opstaan en na een klinisch onderzoek trekt de dierenarts de conclusie dat de prognose ronduit slecht is. De veehouder lijkt hier niets van te willen horen. Geëmotioneerd vraagt hij de dierenarts zijn uiterste best te doen de koe te redden. De arts zit met een dilemma: hij kan de veehouder direct confronteren met de ernst van de situatie en aangeven dat behandelen eigenlijk geen optie is, in welk geval de koe moet worden geëuthanaseerd; of hij kan nog een poging ondernemen om de koe op te lappen. Duidelijk is dat de koe nooit meer optimaal zal presteren. Omdat de dierenarts ziet dat de vee-
houder zeer aangedaan is, stelt hij toch een behandeling in. Na een korte opleving overlijdt de koe, terwijl de dierenarts nog aanwezig is. De veehouder stelt dat er tijdens de behandeling iets fout moet zijn gegaan en eist een schadevergoeding. Ook zegt hij de rekening voor de behande- ling niet te betalen. De dierenarts ontkent dat hij fouten heeft gemaakt en reageert geïrriteerd op de dreigementen van de veehouder om niet te betalen. Partijen komen er onderling niet uit. Na een week laat de veehouder weten dat hij een klacht gaat indienen bij het Veterinair Tuchtcolle- ge. Had de dierenarts escalatie van deze zaak kunnen voorkomen?
Transparantie leidt tot begrip Het is niet altijd goed te bepalen waarom iemand een klacht indient bij het Veterinair Tuchtcollege. Dit kan vanuit emotioneel oogpunt zijn, maar financiële gevolgen voor de diereigenaar kunnen ook een rol spelen. In dit geval had de dierenarts de veehouder beter direct de slechte prognose kunnen geven, ook als hij nog een behande- ling had willen instellen. Hij had duidelijk moeten aangeven dat de koe nooit meer goed zou kunnen functioneren en dat euthanaseren eigenlijk de enige optie was. Dit is een vervelende boodschap voor een eigenaar, zeker wanneer hij emotioneel betrokken is. Als vooraf niet duidelijk wordt gemeld dat de situatie infaust is, dan zal elke behandeling de eigenaar het gevoel geven dat er nog mogelijk- heden zijn voor volledig herstel. In dit geval loopt het dus fout af en is de diereigenaar zeer gefrus-
treerd. Onze ervaring is dat een goed gesprek tussen dierenarts en eigenaar veel ruis kan wegnemen. Wanneer de dierenarts transpa- rant is over de feiten, leidt dit vaak tot begrip bij de eigenaar. Het is verstandig om niet te lang te wachten met een dergelijk gesprek en te proberen om dan alle vragen te beantwoorden. Mochten partijen het samen niet eens worden over de gang van zaken, dan kan de dierenarts voorstellen om de gebeurtenis voor te leggen aan een aansprakelijkheidsverzekeraar. Belangrijk is om de relatie met de eigenaar goed te houden. Weerstand of discussie zijn vaak reden om een klacht in te dienen bij het Veterinair Tuchtcollege. Voor de klager is het laagdrempelig en kosteloos, maar de dierenarts daarentegen kost het veel tijd en energie. Het college beoordeelt of de dierenarts op juiste wijze de behandeling of operatie heeft uit-
Een goed gesprek tussen dierenarts en eigenaar kan veel ruis wegnemen
gevoerd en daarbij passeren alle details de revue. Zelfs iets kleins kan leiden tot een gegronde klacht, terwijl de gevolgen van die fout niet eens tot een schadevergoeding hoeven te leiden. In dit verband kan het nog zinvol zijn om de eigenaar al in het
eerste gesprek aan te geven dat het Tucht- college geen uitspraken doet over financiële gevolgen na een mogelijke fout. Ook al zou er sprake zijn van een gegronde klacht, dan hoeft dit niet te leiden tot een schadevergoeding. Wat dat betreft wordt in Nederland onder- scheid gemaakt tussen tucht- en civiel recht.
Pieter van der Wiel is schadebehandelaar, afdeling Schadeservices VvAA
ArtsenAuto mei 2016 021
Juristen en
advocaten van VvAA ondersteunen leden bij uiteenlopende problemen
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92 |
Page 93 |
Page 94 |
Page 95 |
Page 96 |
Page 97 |
Page 98 |
Page 99 |
Page 100
