Beeld: Marcel Bakker Advies
heeft geoordeeld dat de werkgever verant- woordelijk is voor de reïntegratie van zieke medewerkers. Daar komt bij dat de werkgever, volgens deze uitspraken, niet zonder meer mag vertrouwen op het oordeel van een ingeschakelde deskundige, zoals een bedrijfsarts. De bestuurs- rechter beoordeelt hierbij overigens alleen of het bestuursorgaan zich aan de regels heeft gehou- den. Over het medisch-inhoudelijke aspect van dergelijke zaken spreekt de bestuursrechter geen oordeel uit. De uitspraken van de bestuursrechter kunnen dus niet een-op-een worden gehanteerd in het civiele recht, waartoe het aansprakelijk- heidsrecht behoort. Voor de werkgever is het uiteraard erg verve-
lend dat de mening van het UWV over de belast- baarheid van de betreffende medewerker zulke grote financiële gevolgen heeft, maar dat leidt niet vanzelfsprekend tot de conclusie dat de be- drijfsarts verkeerd heeft gehandeld. Het optreden van schade alleen is binnen het aansprakelijk- heidsrecht niet genoeg om te concluderen dat de bedrijfsarts verwijtbaar onzorgvuldig heeft gehandeld of toerekenbaar is tekortgeschoten. In bovenbeschreven casus is VvAA tot een
afwijzing van aansprakelijkheid gekomen. Hoewel dit duidelijk onderbouwd kenbaar is gemaakt aan de andere partij, heeft die dit standpunt niet geaccepteerd. In plaats daarvan heeft de werk- gever de bedrijfsarts gedagvaard. De verzekering van Kooijstra biedt in dit geval ook dekking van de kosten van een extern advocatenkantoor dat door VvAA is ingeschakeld om te zorgen voor verdere verdediging van zijn belangen bij de rechtbank. In zijn vonnis heeft de rechtbank ten slotte geoordeeld dat de werkgever onvoldoende heeft aangetoond dat Kooijstra verwijtbaar tekort is geschoten in de begeleiding en de reïntegratie van de zieke medewerker. Bovendien, zo oor- deelde de rechter, kan en hoeft een bedrijfsarts geen garantie af te geven dat zijn dienstverle- ning ervoor zorgt dat nooit een loonsanctie kan worden opgelegd. De werkgever werd door de rechter dus in het ongelijk gesteld, waarmee de aansprakelijkheid van de bedrijfsarts definitief werd afgewezen.
Maarten van Amerongen, jurist VvAA Schadebehandeling
Timo Oosterhout is advocaat bij Stichting VvAA Rechtsbijstand.
Veterinaire tucht
In 2013 zijn door een klachtambtenaar 29 dierenartsen aangeklaagd bij het Veterinair Tuchtcollege (VTC). De dierenartsen zouden met betrekking tot het voorschrijven van antibiotica zijn tekortgeschoten in de door hen gestelde diagnose, nazorg en verslaglegging. Met als gevolg het (vermeend) te ruim voorschrijven en afleveren van die middelen in de veehouderij. En dat is een ernstige zaak tegenwoor- dig. Want resistente bacteriën, die het gevolg kunnen zijn van te ruim antibioticagebruik op de boerderij, kunnen uiteindelijk óók mensen ziek maken. En omdat het om resistente bacteriën gaat, kunnen die mensen vervolgens maar moeilijk behandeld worden. Antibioticage- bruik in de veehouderij moet dus teruggedrongen worden. Iedereen ziet daar de noodzaak van in. Oud-LNV-minister Gerda Verburg kwam tijdens haar ambtstermijn
met strengere regels voor de periode tussen 2009 en 2013. In die tijd moest het antibioticagebruik halveren, een resultaat dat met dank aan de inzet van de dierenartsen eind 2012 al ruim was behaald. In de periode tot en met 2015 geldt echter nog een reductiedoelstelling tot 70 procent. En dat betekent voor dierenartsen en veehouders een nieuwe uitdaging. Plus een nieuw spanningsveld met nieuwe
De grondslag van de klacht was niet in orde
maatregelen. Zoals de op 1 maart 2014 van kracht geworden UDD-maatregel, die ervoor zorgt dat in principe alléén dierenartsen antibiotica mogen toedienen. Door de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit zal bovendien scherp worden toegezien op het voorschrijven van antibiotica in de veehouderij. Als advocaat behandelde ik een aantal van bovengenoemde za-
ken voor onze leden. Het viel me al snel op dat de klachtambtenaar niet uit het juiste formularium (beleidsregels voor verantwoord anti- bioticagebruik) had geciteerd. De grondslag van de klacht was daar- om niet in orde. Men kan handelen in 2011 immers niet beoordelen met regels uit 2013 in de hand. Het loopt dus waarschijnlijk goed af voor deze dierenartsen, maar ik raad iedere dierenarts niettemin aan om extra aandacht te besteden aan expliciete verslaglegging over de behandeling van dieren en de gekozen geneesmiddelen. Vooral als het gaat om de onderbouwing voor het gebruik van antibiotica. Dat kan vervelende en tijdrovende tuchtprocedures voorkomen.
ArtsenAuto april 2014 031
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92 |
Page 93 |
Page 94 |
Page 95 |
Page 96 |
Page 97 |
Page 98 |
Page 99 |
Page 100 |
Page 101 |
Page 102 |
Page 103 |
Page 104 |
Page 105 |
Page 106 |
Page 107 |
Page 108
