Werken


Zinenhebben houden


De meeste zorgprofessionals hebben hun eigen drijfveer om elke dag weer hun werk te doen. In de dagelijkse hectiek kan deze persoon- lijke zingeving onbedoeld naar de achtergrond verdwijnen. Tijd voor hernieuwde aandacht voor de vraag: wat is uw zin in de zorg?


Edward Knol (47) werkte tien jaar als tropenarts, de laatste jaren in Papoea- Nieuw-Guinea. Na zijn terugkeer in Nederland moest hij fl ink wennen. Niet alleen aan de totaal andere om- standigheden waarin hij terechtkwam, maar ook omdat hij een richting moest kiezen voor het verdere vervolg van zijn loopbaan. Knol stelde zichzelf daarom de vraag waarom hij ook alweer dokter was geworden. Het antwoord bleek ver- bluffend eenvoudig. Knol: “Wat mij altijd heeft aangetrok-


ken in de geneeskunst is de breedte van het vak, zowel wat de diversiteit van de patiënten betreft als de klachten die zij hebben. In mijn beleving zijn er binnen de geneeskunde twee beroepen die de breedte bieden die ik zoek: tropenarts en huisarts.” Knol ging dus aan de slag


026 april 2014 ArtsenAuto


als huisarts, maar wilde hier een extra dimensie aan geven, om – naar eigen zeggen – zo dicht mogelijk naast zijn patiënten te kunnen staan. Hij koos er dan ook voor om in zijn eigen wijk te werken en de patiëntbezoeken aan huis niet per auto, maar per fi ets af te leggen. “Toen ik in Zwolle als huisarts aan de slag ging, kreeg ik vanuit mijn omgeving veel vragen of huisarts zijn niet wat saai was na mijn spannende werkzaamheden als tropenarts in Papoea-Nieuw-Guinea.


Maar voor mij voelt het opgaan in de lokale gemeenschap als het opnieuw ontdekken van de wereld. Ik beschouw mijzelf als de werelddokter die wijk- gericht werkt.” Tot dat besef kwam Knol niet vanzelf.


Dat kreeg hij na contact met Angèle van de Ven. Zij is trainer en coach in de gezondheidszorg en zij helpt zorg- professionals bij de vraag welke zin zij hebben in de zorg en hoe zij die kunnen houden. Van de Ven deed inspiratie op


ontmoetik de wereld in eigen wijk’ Edward Knol, huisarts-tropenarts


‘Visiterijden: op m’n fiets


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100  |  Page 101  |  Page 102  |  Page 103  |  Page 104  |  Page 105  |  Page 106  |  Page 107  |  Page 108