Interview
‘Fulltime werken leidt niet automatisch tot minder aandacht voor de kinderen’
tweeverdieners, laat staan op zorgprofessio- nals die op zeer onregelmatige tijden aan het werk zijn. De openingstijden bijvoorbeeld van overheidsdiensten zoals het gemeentehuis zijn echt aan de krappe kant. Dat leidt tot stress. Of neem de schooltijden. We zijn het enige land in Europa waar kinderen bij een groot aantal scholen tussen de middag naar huis gaan. Het zogenaamde continurooster is bij lange na niet overal ingevoerd.” Inspirerende voorbeelden hoe het anders kan,
Curriculum vitae 1963 geboren in Vlaardingen
1988 doctoraal Home Econo- mics, Wageningen Universiteit 1993 Ph.D. Sociale weten- schappen Universiteit Utrecht (UU) 2003-heden hoogleraar sociologie van huishoudens en arbeidsrelaties 2005-2011 High Potential met Esther Kluwer met het programma ‘Interdependencies between work and family life: an interdisciplinary approach of the work-family interface’. UU High potential Program 2011-heden afdelingshoofd en onderzoeksdirecteur afdeling sociologie UU 2013 European Research Council (ERC) Advanced Grant ‘Investments in a sustainable workforce in Europe’
012 april 2014 ArtsenAuto
zijn er genoeg, meent Van der Lippe. Daarbij bieden zowel Noord- als Zuid-Europa positieve elementen. “In Zweden en Finland is de kinder- opvang super professioneel geregeld, met hoger opgeleid personeel en zeer ruime openingstij- den. In deze landen past de opvang zich aan de wens van de ouders aan. In Nederland is dit vaak nog andersom: ouders moeten rennend van hun werk weg om op tijd bij de crèche te zijn. Wat betreft het combineren van arbeid en zorg kunnen we nog leren van Zweden. Het Scandinavische model is wel weer meer op het individu gericht. Als je daar 18 bent, word je geacht voor jezelf te zorgen.” De zuidelijke landen zoals Italië en Spanje
zijn volgens Van der Lippe meer gericht op de familie. “De voorzieningen voor kinderopvang liggen er op een lager niveau, maar vaak zijn het de grootouders die voor de kleinkinderen zorgen. Nog weer anders is het in de VS, waar hoger opgeleide vrouwen gemiddeld meer dan Nederlandse vrouwen werken en de zorg voor hun kinderen uitbesteden aan lager opgeleide vrouwen. Hoger opgeleide vrouwen in Neder- land kiezen er toch vaker voor om zelf ook in ruime mate voor hun kinderen te zorgen.”
Volledige aandacht De manier waarop voorzieningen in Nederland zijn geregeld, helpt dus niet altijd mee. Maar Van der Lippe concentreert zich op die aspecten waar ouders wel invloed op kunnen uitoefenen. Volledige aandacht voor het kind bijvoorbeeld. “Het draaien van volle werkweken hoeft hele-
maal niet per se nadelig te zijn voor de relatie tussen ouder en kind. Waar ouders wel voor op moeten passen is dat zij – als zij bij hun kind zijn – zich niet steeds laten afleiden door hun werk.” Ouders die zichzelf multitaskingkwali- teiten toedichten moeten dus beseffen dat zij tijdens het voorlezen van hun kind niet ook nog eens hun smartphone kunnen checken. “Halve aandacht voor je werk en halve aandacht voor het kind kan het gevoel van stress verhogen. Meer werkuren hoeven daarentegen niet slecht uit te pakken. “Als hoger opgeleiden meer uren werken, besteden zij minder tijd aan huishoude- lijke taken, maar juist meer tijd aan hun kinde- ren. Dus voltijds werken, leidt niet automatisch tot minder aandacht voor de kinderen”, aldus Van der Lippe.
Taakverdeling Van der Lippe heeft als hoogleraar sociologie de positie van vrouwen flink zien veranderen. Vrouwen zijn sinds de jaren zeventig massaal de arbeidsmarkt opgegaan. Werkten toen nog maar 3 op de 10 vrouwen, inmiddels zijn dat er al zo’n 7 op de 10. Een grote verschuiving, hoewel vrouwen gemiddeld genomen niet meer uren zijn gaan werken. Toch is de emancipatie van de vrouw volgens Van der Lippe nog niet voltooid. “Waar het de economische zelfstandig- heid betreft, een van de doelstellingen van het emancipatiebeleid van de overheid, zijn we er zeker nog niet. Op dit moment is nog maar de helft van de vrouwen economisch zelfstandig.” Wel is de taakverdeling thuis tussen de partners gelijkwaardiger geworden. “Dat komt niet zo- zeer doordat mannen meer uren in het huishou- den zijn gaan besteden, maar doordat vrouwen minder in het huishouden zijn gaan doen. Mannen zijn weliswaar meer tijd gaan besteden aan koken en het verzorgen van de kinderen, maar opruimen of schoonmaken doen zij nog niet veel.” Zelf werkt Van der Lippe sinds enkele jaren
weer fulltime. Daarvoor werkte ze net als haar partner vier dagen om de huishoudelijke taken én de zorg voor hun drie kleine kinderen te kunnen delen. Ze heeft een tip voor aanstaande ouders: “Maak voordat er kinderen komen duidelijke afspraken over de vraag hoeveel je allebei wilt blijven werken bij gezinsuitbrei- ding. Nog voordat er bij ons kinderen waren, hebben mijn partner en ik afgesproken dat we allebei vier dagen zouden gaan werken. Die on- derlinge afspraak was heilig, tenminste zolang
<
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92 |
Page 93 |
Page 94 |
Page 95 |
Page 96 |
Page 97 |
Page 98 |
Page 99 |
Page 100 |
Page 101 |
Page 102 |
Page 103 |
Page 104 |
Page 105 |
Page 106 |
Page 107 |
Page 108
