Tekst: Paulien Spieker Beeld: De Beeldredaktie/ Vincent van den Hoogen
Uitgewerkt
Tandarts René Poierrié (70) stopte al op 55-jarige leef- tijd met werken en kreeg zo alle tijd voor zijn hobby’s.
Waarom bent u tandheelkunde gaan studeren? Ik zat op het gymnasium en wilde de medische kant op. Huisarts zag ik niet zitten. Ik dacht aan dierenarts, maar in die tijd kwam er een regeringsverklaring dat er te veel dierenartsen zouden komen. Achteraf kul. Ik overwoog om psychiater te worden maar vond die studie te lang duren. Dus werd het tandheelkunde, een mooi beroep.
Waarom naar Oirschot? Ik was inmiddels getrouwd en wij wilden buiten wonen. Ik kon beginnen in Oirschot. Er was een tandartsentekort en in Oirschot stond de tandheelkunde op een laag pitje. Dat leverde een zondvloed aan werk op. Er was ook woning- nood. Ik ben begonnen in een rijtjeshuis. In de slaapka- mers boven zaten de praktijkruimte en de wachtkamer. Soms was het zo druk dat de patiënten op de trap zaten.
Waarom bent u zo vroeg gestopt met werken? Mijn vader was directeur van een levensverzekerings- maatschappij. Ik ben vanaf mijn 32ste begonnen met koopsompolissen. Door die lijfrentes en doordat ik mijn praktijk met goodwill kon verkopen, kon ik zo vroeg stoppen. Zo kreeg ik tijd voor mijn vele hobby’s. Ik ben verknocht aan alles wat vliegt.
Vanwaar die fascinatie? Als jongetje had ik dat al. Ik fi etste naar vliegbasis Volkel om daar naar de militaire F84’s te kijken. Van ballonvaart tot ultralight, van helikopter tot paraglider en stuntvliegen, ik heb het allemaal gedaan. Dat stunt- vliegen was in Oostenrijk. Daar zag ik een rood-wit vliegtuigje stunten. Ik dacht: dat lijkt me mooi. Toen ik dat besprak met iemand die daar woonde, zei hij: “Aha, das ist der Harald.” Een stuntpiloot die naast ons hotel bleek te wonen. Ik heb hem ’s avonds opgezocht en gevraagd of ik een keer mee mocht. “Als jij de benzine betaalt”, was zijn antwoord. De volgende morgen ben ik ingestapt. Ik werd niet ziek en na wat voorzichtige loopings vloog hij de hele show; als een dronken vlinder boven de besneeuwde toppen van de Dachstein. Dat was het mooiste halfuurtje van m’n hele leven.
En vogels? Ook een grote hobby. Als lid van het Instituut voor Natuur- educatie doe ik al jaren vogelinventarisaties. Vanmorgen om zes uur was ik al in de natuur om vogels te tellen.
René Poierrié (1941) groeit op in Helmond. In 1960 start hij zijn studie tandheelkunde in Utrecht. Na het afstuderen vervult hij zijn dienstplicht als militair tandarts. Eind 1967 start hij een solo- praktijk in Oirschot. In 1997 stopt hij met zijn werk als tandarts.
‘Ik ben verknocht aan alles wat vliegt’
ArtsenAuto augustus 2012 041
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84
