Tekst: Els Meyer Beeld: Nout Steenkamp
Zie ook
www.artsenauto.nl
‘Zo veel te winnen op het gebied van psyche’
manager. Eindelijk – na vier jaar - had ik de functie die ik ambieerde! Althans, zo voelde dat in het begin,
maar meer en meer miste ik het ‘echte’ contact. De reden dat ik zo lang bleef zitten, was dat er een gouden ketting om mijn hals hing. Een goede functie, uitstekende arbeidsvoorwaarden, leuke collega’s en bovendien voelde ik me gewaardeerd. Ondertussen zette ik drie kinderen op de wereld, had ik een echt- genoot die zijn vaste baan inruilde voor een freelance bestaan en lieten we een huis bouwen. Mijn onvrede etterde door zonder dat ik het in de gaten had. ‘Opeens’ kreeg ik een black-out op mijn werk. Midden op de dag reed ik naar huis en voelde toen al aan: hier kom ik nooit meer terug. Daar zat ik dan in mijn mooie nieuwe huis met drie lieve kindjes en ik kon alleen maar huilen en onge- lukkig zijn. Ook nam ik mezelf kwalijk dat ik het niet had zien aankomen. Mijn slechte slapen, mijn emotionele gedrag, het snel geïrriteerd zijn, had ik stoïcijns genegeerd. Ik wist dat het moment ge- komen was om naar mezelf te luisteren, te kiezen voor wat ik nu echt wilde, te kiezen voor waar ik goed in ben. Na een klein half jaar was ik voldoen-
de opgeknapt om weer aan het werk te gaan. Ik stond te popelen om mensen te coachen die dezelfde problemen tegen- kwamen die ik had gehad. Een interview in de NRC over mijn burn-out en mijn praktijk leverde meteen een flink aantal klanten op. Van heinde en ver kwamen ze. Grappig dat veel mannen het artikel aan hun vrouw lieten lezen in de trant van: kijk eens, is het voor jou geen idee om eens met deze dame te gaan praten?
Een van mijn eerste klanten was een kinderarts en sindsdien is het aantal artsen enorm toegenomen. Van mijn coachees is 50 procent arts. Ik vind het een boeiende groep; ik werk heel graag met vrouwelijke artsen vanwege hun gedrevenheid. Zij hebben bewust voor hun vak gekozen, daar heel hard voor ge- werkt, zijn doelgericht en zeer gefocust. Als niet alles loopt zoals je van tevoren bedenkt, is dat een bittere pil. Het is vaak stoeien met de work-life balance. Ik coachte iemand die tijdens een afspraak verscheen met een grote buil op haar hoofd. Ze was letterlijk tegen een paal aangelopen. Totaal uitgeput. Ook coach ik een arts die continu in gevecht is met zichzelf omdat ze vindt dat ze eigenlijk niet geschikt is voor haar werk. Maar ze heeft al jaren geleden de keuze voor dit vak gemaakt, dus opgeven is voor haar
medische gedeelte, maar ook een coach die helpt bij emotionele vraagstukken zoals de vraag hoe het voelt dat er op een bepaalde manier is gehandeld en wat de consequenties daarvan zijn. Waarom die keuze is gemaakt, hoe de communicatie met de patiënt verloopt. Dit bespreek- baar maken is in de medische wereld nogal eens taboe. Het verschil tussen vrouwelijke artsen
en mijn andere cliënten? Medici identifi- ceren zich meer met hun werk. Dan bete- kent falen, op welke manier dan ook, dat ze falen als persoon. En dat is moeilijk te verteren. Als je zo met je werk verweven bent, moet je eerst afstand nemen voor- dat je dingen kunt verbeteren. Ik ben een klankbord, een spiegel, in gesprek- ken met mij kom je zelf tot een advies. Soms zijn mijn coachees er al na twee afspraken uit, maar gemiddeld duurt
‘Je kunt niet elke dag kwijlend van geluk naar je werk gaan’
geen optie. Bij elk telefoontje denkt ze: wat als ik deze keer écht een fout maak? Als je dat bij elke dienst denkt, is dat mentaal erg zwaar. Ik heb trouwens nog nooit meege-
maakt dat iemand met werken stopt, wel dat er keuzes worden gemaakt zoals een ander ziekenhuis, een andere afdeling of het oprichten van een eigen kliniek. Op het gebied van omgaan met de psyche is zo veel te winnen. Er zou niet alleen een opleider moeten zijn voor het
het zes tot tien gesprekken. Je houdt alle ballen in de lucht als je accepteert dat je niet op alle fronten een tien kunt halen. Dan is je huis maar een keer vies of je haar niet keurig gestyled. En soms is werk gewoon werk. Je kunt niet elke dag kwijlend van geluk naar je werk gaan, maar de balans moet wel naar de goede kant uitslaan. Heerlijk dat ik mensen kan helpen bij de kern van de zaak te komen. Mensen gaan coachen is het beste besluit dat ik ooit heb genomen.
ArtsenAuto augustus 2012
” 035
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84
