ZATERDAG 13NOVEMBER2010
klapstoel 15 R.E.L. ‘Billie Holiday’s leven is heavyshit, hoor’
hoealcoholistes zichbewegenenga in de dierentuin de katten bekij- ken.’Toenhijdathadgezegd,konik de roleindelijk vormgeven.”
Zwart
“Dat speeldetochwel een rolbij Cats.Degroep bijdeaudities werd steeds kleiner, maar ik geloofde er niet ergin. Ikwaserookminofmeer voor de grap aan begonnen. Ik vond het spannendomte kijkenwanneer ze mij eruit zoudenkukelen. Na twee maandenstilte kreegikeen te- lefoontjedat ik het wasgeworden. Watgeworden? Grisabella!Ikwist niet eens wie datwas. Maar,werder gezegd,wemoeten welevenbellen met Wenen en New York om te zeg- gendat je zwartbent en te vragen of dat goed is.Dat wasnatuurlijk de verkeerdevolgorde. Ze hadden eerst Wenen en New York moeten bellen, maar die fout heeft me wel sterker gemaakt.Dit zwarte meisje zouweleens evenwatlaten zien!”
BillieHoliday
“Mijn vriend en partner Humphrey (Campbell, JB) had al heelveel jazz liggen en ik houvan veel soorten muziek.AlbertVerlinde benaderde mevoor de rol: ‘Jij bentdeenige die dat kan.’ Dat streelt je ego, natuur- lijk.Enwat eenmooie rol! Ik ben na Catsendemusical die ikdaarnaheb gedaan,TheCotton Club,vaker voor musicalsgevraagd, maar daarzit je heellangaan vast.Enikvond het leuker en interessanter zelf dingen te bedenken, mijn eigenconcerten te geven. Maar Billie Holidaywilde ik wél doen, voor mezelfenvoor haar:eindelijk eenrol waarvan ik zekerwist dat ikhemkondragen. Ik wistweldat ikhetuitersteuitmezelf moest halen, maar dat trektmeal- leen maar aan. Pastoen ben ik me echt in haar gaan verdiepen.”
Heftig leven
“Dathaar levenzoheftig was, daar benikwelvangeschrokken.Opjon- ge leeftijdverkracht,eenopvoeding zonder een echt thuis,hoereren als veertienjarige. Ik kendiewereld he- lemaal niet.Ikprobeerdemedat voor te stellen, als kind met zo’n le- ven. Dat is heavy shit,hoor.Altijd verkeerdekeuzes maken, succes hebben, maar niet gelukkigzijn. Welalszwarte vrouwhet lef hebben met een blankeband door het Zui- dentetoeren. Ze mochten niet in hetzelfde restaurant eten en onder- wegmoest ze langs de kant vande wegplassen of poepen.”
Tribute
“In de musical deed ik haar niet na, maar trokikhaarmaniervanzingen naar me toe. Hetleukstecompli- ment wasdat iemand dacht dat bij het nummerdat de show opende, eenplaatvan haar op stond, terwijl ik achterover liggend in een stoel zelf Good morning,headache zong. Dat nummerlag me goed qua toon- soort. Maar verder probeerde ik een combinatie te maken vanhaar en
Songfestival
“Ook eenmooie ervaring. Ik heb veel gelukgehadinmijn carrière. Ik had na twee musicalsniets te doen, zat in een uitkering.Humphrey trad met zijn broersin’92 op voorNeder- landophet Songfestival. Hijvroeg meals achtergrondzangeres. Ik had last vanmijn stem, maar af en toein een koortjezingenluktenog wel. Hetjaar daarop werd ik zelf ge- vraagd Nederland te vertegenwoor- digenophet Songfestival. Datwas echt mijn doorbraak naar het grote publiek.Ikplukdaar nogdevruch- tenvan. Na dat succeswil iedereen metjewerken, ikbenindeluxueuze positiedat ik dingenkandoendie ik echt wil. En dat Humphrey en ik ei- genbaas zijn.”
Roddelpers
“Dieprobeeriktevermijden. Publi- citeit hoorterbij,maar ik praat lie- verniet over mezelf. Mensen den- ken, als zemeop de bühne zien, dat ik eenfeestbeestben. Maar dat ben ik niet.Ikhou vanrust.Ikzit lekker tussendeboeren mijn leventele- ven. Ik hou niet vangedoe. Ik wil het levenleven zoals het is.”
mij. Ik moest wachtentot na demu- sical,voordat ik het losvanderolop cdkonzetten,Atribute to Billie Holi- day.Ikwildehet met grootorkest doenenniet met eencombo.”
Metropole
“Geweldig, uniek orkest,waarmee we een parelhebben afgeleverd. Je maghet misschien zelf niet zeggen, maar ik vindhet beeldschoon. Humphreyproduceerthetenerwer- kenprachtige arrangeursaan mee. Hetisoverigens schandalig dat het Metropole vanwegebezuinigingen in zijn bestaan wordt bedreigd. Ik dacht dat cultuur in Nederland zo belangrijk was! De sfeerbij het op- nemenmet het orkest waszóposi- tief,ensfeerbepaaltallesopzo’nal- bum. Ik hoef nu alleenmaar mezelf te zijnenniet eenpersonage.Min- derBillieHoliday,nogmeerRuth Ja- cott.Zij valt sowieso niet te overtref- fen. Ik hoop dat zij er trots op is.Ik geloofineen levennadedood en ik had in de studio het gevoel dat er een engeltje op mijn schouder zat.”
Diana Ross
“Mijn heldin. Zijheeft bijmij als zwartkind zo veel teweeggebracht. Sterren als LizaMinelli en Shirley MacLaine warenaltijdheel belang- rijk, maar plotselingstondendaar drie beeldschone zwarte parelsdie hetzelfde deden, met glitter,lange wimpers, mooi opgestoken haar, dansbewegingen: The Supremes met Diana Ross.Tochwaren ze an- ders omdat ikmemet ze konidenti- ficeren.DianaRossheeftmegeleerd hoeshowbizz zou moeten zijn. Vo- caal is ze niet eens de briljantste, maar ze greepmemet haar teksten en met wiezewas.CélineDion is briljanter,vocaal geweldig, maar ze raaktmegeen seconde.”
Jules de Corte
“Als tiener vond ik Ik zou weleens willen weten al prachtig.Dat móest ik op de plaat zetten. Hij heeft de mooisteteksten, die me altijd wat hebben gedaan. Dietekst zegt alles. Je hebt zo veel vragen en het ant-
‘Mensen denken als zemeop de bühne zien, datikeen feestbeest ben. Maar datben ik niet.Ikhou vanrust’
woordissteeds:misschien, mis- schien, misschien. Dat blijft.Mate- riaal vanRamses en Liesbeth wil ooknogopnemen.” “Ikhouvanteveelmuziekstijlen–
dat is moeilijk voor het publiek.Ik wil ook nogeen Surinaams album uitbrengen. De platenmaatschappij wil het niet.DandoenHumphreyen ik het zelf.”
Obama
“Ik sprong een gatindelucht toen hijwerdgekozen. Datwas geschie- denis,geweldig. Hetgaf eengevoel dat ik niet kanbeschrijven. Einde- lijkeen president die zwartwas.Hij moet meerkansen krijgen. Als je al- le troep die Bush heeft achtergela- tenmoet opruimen, ben je niet in twee jaar klaar.Zemoeten hem meertijdgunnen.”
Bas Kosters
“Dieken ik echt niet.Modeontwer- per?Dan hoop ik nogeens ietsvan hemte dragen.”
Atribute to BillieHoliday,cdmet het MetropoleOrkestenconcertop15/11 in hetRAITheater.
nieuwekunstprogrammaR.E.L. (Ro- meyn en Lamoree). Ze zijnomte begin- nen thebeauty&the beast.Dekaaklijn vanRomeyn is minderscherp vansnee dan die vanLamoree.Delaatsteneemt bovendienophet strandeenserieacro- batische of yogageïnspireerde standen aanwaarvan ik zekerweet dat zeRo- meyn al pijn doenals hijernaar kijkt. Maar het gaatmeomeenandere te-
M
genstelling.Kunstcriticus Lamoree is veel toleranterjegens demoderne kunst dan de acteur, dichter en beel- dend kunstenaarRomeyn. Lamoree zegt: “Alsikhet niet begrijp, denk ik: het zalwelmooi zijn.”Romeyn vindt die uitspraak eenDelftsblauwtegeltje. Hetishet dilemmavaniedereen die
naarmoderneofhedendaagsekunst kijkt.Iemand(StanleyBrouwn) plakt vanaf de vloer eenreepje wit karton op demuur,daarnaast met enige tussen- ruimteeen langerstukje wit karton en daarnaast eennóg langerstukje wit karton (magook hardplasticzijn). Hij zetdaarbij de titelOnestep,one meter, distance.Dan kunjetweedingendoen: er langbij stilstaan en proberen te be- grijpenwatdekunstenaar ermeewil zeggen of je geduld verliezenenje schoudersophalendanwelkwaad wordenomzo veel quasidiepzinnig- heid.Ikhad die laatstereactiemede omdat dit kunstwerkwerd getoond in
Erlangbij stilstaan of je schoudersophalen
een(toen nog) gerenommeerdmu- seum,het Stedelijk. Er zijn ook mensendie vinden dat je
geduldmoet oefenen,dat je je open moet stellenendat je,zelfs als een kun- stenaar alleenmaar eenlegemuseum- zaallaat zienwaarin het licht aan- en uitfloept (winnaar Turner Prize 2001), niet meteenmoet roepen dat het niet eens interessant lijkt,dat het eenont- zettend flauwegrapisendat veelmo- dernekunsthumoriswaar nietomte lachen valt. Ik neigdus sterk naar dewegwerpen-
deRomeynkant.Hij is niet iemand die zichvagepraatjes op demouwlaat spelden.Hetmooiewasook datRo- meyn vertelde dat hijnaar de Rietveld- academiewasgegaanwegensRoger Raveel enDavidHockney. Vindik net als hij geweldige kunstenaars. Mindermooi is natuurlijk dat het
werk vanRomeyn zelf mij gestolenkan worden. Foto vanstoeptegels met een rode vlek en daarbij de titel Endstra. Daar moet je de diepte zelf bijdenken. Endaarheb ik helemaal geen zin in. Bijzo’n kunstwerk kunjejeook goed
een sketch vanJiskefet voorstellenvan peinzend knikkende heren met galerie- brillen. Dat naar deRomeynkant nei- gengaatdusniet uit de volheiddes harten. Vriendenmaken in demoderne kunst is niet eenvoudig. Dat helekunstgedoe interesseertme
trouwens geen bal.Nuja, het interes- seertmewel,maar het is slecht voor mijnhumeur.
b.fromme@
parool.nl
ichielRomeyn en Jhim La- moree zijn eeninteressant stel.Zezijnsamengewor- pen in het aangename
BobFrommé
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92 |
Page 93 |
Page 94 |
Page 95 |
Page 96 |
Page 97 |
Page 98 |
Page 99 |
Page 100 |
Page 101 |
Page 102 |
Page 103 |
Page 104 |
Page 105 |
Page 106 |
Page 107 |
Page 108 |
Page 109 |
Page 110 |
Page 111 |
Page 112 |
Page 113 |
Page 114 |
Page 115 |
Page 116 |
Page 117 |
Page 118 |
Page 119 |
Page 120 |
Page 121 |
Page 122 |
Page 123 |
Page 124 |
Page 125 |
Page 126 |
Page 127 |
Page 128 |
Page 129 |
Page 130 |
Page 131 |
Page 132 |
Page 133 |
Page 134 |
Page 135 |
Page 136