Tekst: Jente Posthuma Fotografie: Bas Uterwijk


Spiegel 039


Op deze plek verhalen schrijvers, journalisten en publicisten over een persoonlijke ervaring met de gezondheidszorg en houden ze zorgprofessionals een spiegel voor.


Kleine mannen


Ik snap hoeveel tijd en energie ze dit kost


Op de website van mijn huisartsenpraktijk staat van elke arts een foto. Ik bestudeer hun gezichten, ik ken ze niet goed. Mijn vorige huisarts is met pensioen. Zij sprak mijn man een keer streng toe over zijn ongezonde levens- stijl. Toen was hij een beetje verliefd op haar geworden. Ik eigenlijk ook. Van mijn nieuwe artsen heb ik er al een paar ontmoet. Eentje deed nogal ongemakkelijk toen ik mijn broek uittrok om hem een vreemde moedervlek te laten zien. Een andere sprak ik vanwege mijn eerste overgangsklachten. Wij volgen de richtlijn, had ze gezegd, dus alleen hormoontherapie bij opvliegers en dat maximaal vijf jaar lang. Die richtlijn is verouderd, weet ik inmiddels van mijn gynaecoloog. Hormoonsubstitutie is niet zo gevaarlijk als men vroeger dacht en kan zelfs ernstige gezondheidsproblemen voorkomen. Maar op dat moment had ik daar alleen vermoedens van na de recente medische artikelen die ik erover had gelezen. Ik vind het helemaal niet leuk om recente medische artikelen te lezen, liever heb ik een arts die me vertelt wat nodig is. Maar aan medische kennis van het vrouwenlichaam is nog steeds een groot gebrek. Nog tot 2010 werden vrouwen in Nederlands onderzoek als kleine mannen beschouwd. Ook de overgang is veel te lang door de wetenschap gebagatelliseerd. Het voelde


Jente Posthuma (1974) debuteerde in 2016 met Mensen zonder uitstraling. Haar korte verhalen verschenen in o.a. De Revisor en De Gids. Haar roman Waar ik liever niet aan denk (2020) stond op de shortlist voor de European Union Prize for Literature. In 2023 verscheen Heks! Heks! Heks!


vreemd om mijn arts te zeggen wat ze me voor moest schrijven. Bio-identieke hormonen, zei ik alsof ik een vegetarische hamburger bestelde. Gelukkig gaf ze me een recept. Over drie maanden moest ik terug- komen om te evalueren. Dus drie maanden later bestudeer ik mijn huisartsen op hun website. Ik kijk naar hun ogen, alsof hun kennis daarin valt af te lezen. Uiteindelijk kies ik een arts die volgens haar bio goed luistert en meedenkt, ook omdat zij de enige is met nog een plekje vrij. In haar spreekkamer vertel ik hoe veel van mijn klachten door hormoontherapie zijn verdwenen, behalve het slapen, mijn grootste probleem. Dat is verbeterd, maar nog niet genoeg. Ik ben nerveus, merk ik. En moe. Halverwege een zin valt mijn stem weg en ik schraap mijn keel. Huisartsen hebben veel last van patiënten die hun eigen diagnose bij elkaar googelen en dan een behandeling eisen. Ik snap hoeveel tijd en energie ze dit kost. Dus ben ik voorzichtig als ik vraag: ‘Zou een verhoging van de dosis oestrogeen kunnen helpen?’ Daar heb je er weer zo een, zie ik haar denken. ‘Dat lijkt me niet verstandig’, zegt ze geïrriteerd. ‘Want je slapeloosheid kan ook een andere oorzaak hebben, dat weten we niet.’ ‘Ja’, zeg ik wazig, ‘we weten het niet.’ ‘Het was ook handiger als je naar dezelfde arts was gegaan als de vorige keer’, zegt ze ook. Dan word ik ook boos. ‘Die had geen plaats’, antwoord ik. ‘En die wist er niks van. Misschien kan ik beter naar een gynaecoloog.’ ‘Prima’, zegt ze. Mogelijke andere oorzaken van mijn slapeloosheid lijken haar niet meer te interesseren. Zij is vast ook moe, denk ik later. We zijn allemaal moe.


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100