016 Interview
Wat vindt u er eigenlijk van dat u, als niet-zorg- verlener, toestemming moet geven voor gedwongen zorg? “Ik ben me er altijd zeer bewust van geweest hoe ingrijpend het is om iemand zijn vrijheid te ontnemen. Maar als burgemeester ben ik 24 uur per dag, zeven dagen per week verantwoordelijk voor de openbare orde en veiligheid in mijn stad. In crisissituaties moet ik dus wel actie ondernemen. Uiteraard verlaat ik me daarbij op het deskundige oordeel van zorgprofessionals.”
Heeft u weleens een verzoek van een psychiater voor verplichte zorg afgewezen? “Nee.”
Is een crisismaatregel daarmee geen papieren tijger? “Zo ervaar ik het niet. Je neemt er iemands grondrecht mee af. Dat is een heel ingrijpend besluit, en een andere verantwoordelijkheid dan die van een zorgprofessional. Als burgemeester ben je een cruciale schakel in het rechtssysteem. En vergeet niet: die extra schakel heeft een functie. Psychiaters weten dat burgemeesters toetsen of er sprake is van een dragende moti- vering. Ze moeten een goed verhaal hebben.”
Kunt u daar wel een inhoudelijk oordeel over vellen? “Het advies van de psychiater is en blijft leidend. Maar het perspectief van een burgemeester kan wel iets toevoegen, zeggen ook psychiaters die ik ernaar heb gevraagd. Als bestuurder kijk ik met een helikopterview en neem ik andere aspecten mee in mijn afweging. Ik vraag bij- voorbeeld altijd of er kinderen betrokken zijn, en of er zo nodig melding is gedaan bij Veilig Thuis. Maar ik geef eerlijk toe dat ik lang niet echt wist wat een crisismaatregel in de praktijk voor mensen betekent.”
Na het gesprek op oudejaarsavond wil Melissant dat wél weten. Dus klopt ze aan bij een ggz- instelling met de vraag of ze mee mag kijken op een gesloten afdeling. Nee, luidt het stellige antwoord. Ze is alleen welkom als ze een relevante opleiding gaat doen en stage komt lopen. Ondertussen barst in het voorjaar van 2020
de coronapandemie in alle hevigheid los. Van het ene op het andere moment verdwijnen bijna alle fysieke verplichtingen uit Melissants agenda. Ineens zit ze alle avonden en weekenden thuis. De uitgelezen kans voor een studie, reali seert ze zich. En dus meldt ze zich eind 2020 bij de Hogeschool Utrecht voor een versnelde op- leiding hbo-verpleegkunde. ‘Dit gaat je nooit lukken’, is de eerste reactie van de opleiders aldaar. Niet zo raar als je bedenkt dat Melissant
CURRICULUM VITAE
Reinie Melissant (1965) Geboren in Vriezenveen
1991
master Bestuurskunde, Universiteit Twente 1997
master Strategisch Management,
Universiteit Utrecht 1990-1998 raadslid
gemeente Rijssen 1998-2000
directeur en locosecretaris gemeente Cranendonck 2000-2006
gemeentesecretaris
gemeente Woudrichem 2006-2013
burgemeester
gemeente Korendijk 2013-2017
directeur en locosecretaris gemeente Dordrecht 2017-heden burgemeester
gemeente Gorinchem 2024
HBO-V, Hogeschool Utrecht
Welke lessen heeft u geleerd over de zorg? “Ik vond het fantastisch dat ik een versneld studietraject kon doen. De theorie- en praktijk- vakken waren uitstekend geregeld. Mijn stages zijn ook goed verlopen, maar bij de stages van medestudenten zag ik problemen ontstaan. De begeleiding was namelijk lang niet overal even goed. In het laatste jaar moest een medestudent tijdens de stage soms in haar eentje een hele afdeling draaien. Een ander werd zo vervelend behandeld, dat ze er psychische klachten aan overhield. Uiteindelijk zijn hierdoor vlak voor de finish nog meerdere studenten gestopt. Zo
als burgemeester gemiddeld zestig uur per week werkt. Maar het maakt haar alleen maar meer vastberaden. Uiteindelijk studeert ze cum laude af.
Hoe was het om weer in de schoolbanken te zitten? “Het theoriegedeelte ging me prima af. Maar mijn teleurstelling was groot toen bleek dat ik mijn eerste stage niet in de psychiatrie mocht doen. In plaats daarvan belandde ik in de thuis- zorg. Medicatie toedienen, katheterzakken ver- wisselen, steunkousen aantrekken; ik heb het allemaal gedaan. Toevallig ben ik voorzitter van de raad van toezicht van een zorg- en welzijns- instelling, dus het was ook heel leerzaam om als bestuurder ervaring op de werkvloer op te doen. In mijn derde jaar kon ik eindelijk aan de slag op de high intensive care in de psychiatrie.”
Hoe ging u dat af? “Verrassend goed. Ja, het is heftig om iemand met een psychose tegenover je te hebben zitten, of een cliënt die van een brug wilde springen. Maar het gaf me veel voldoening om deze men- sen te begeleiden. Ik denk dat ik talent heb om echt contact te maken, en om met compassie én daadkracht op te treden. Dat ik een hoop levens ervaring meebracht, hielp daar zeker bij.”
Kreeg u het antwoord op die ene vraag: wat betekent een gedwongen opname? “Ja en nee. Ik weet nu waar cliënten terecht- komen, hoe een extra beveiligde kamer eruit- ziet en wat voor fantastisch werk psychiaters en verpleegkundigen doen. En ik heb er niemand gezien waarvan ik dacht: die hoort hier niet. Dat stelde me gerust. Maar ik realiseerde me ook dat ik nooit precies zal weten hoe het voelt om gedwongen opgenomen te zijn. Wel heb ik veel geleerd over de vragen die ik als burge- meester kan stellen. Ik informeer nu bijvoor- beeld altijd naar de context van een cliënt. Stel, een familielid zegt: ‘Hij is compleet in de war, maar als hij zijn medicijnen neemt, is hij over een uur weer rustig.’ Dan hoeft iemand misschien toch niet opgenomen te worden.”
<
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92 |
Page 93 |
Page 94 |
Page 95 |
Page 96 |
Page 97 |
Page 98 |
Page 99 |
Page 100