Duocolumn 037


HELEEN SNIJDERS IS EEN JONGE GASTRO- INTESTINAAL CHIRURG IN HET GROENE HART ZIEKENHUIS IN GOUDA


SCHMITZ


RODERICK SCHMITZ IS EEN ERVAREN GASTRO- INTESTINAAL CHIRURG EN OPLEIDER IN HET GROENE HART ZIEKENHUIS IN GOUDA


Een echt generatie-issue vrees ik, Heleen, Augustus is traditiegetrouw de terugkoppelings- maand van de regionale Opleidingsmonitor, die inzicht geeft in het werkklimaat van de medisch- specia listische vervolgopleidingen. De enquê- te wordt ingevuld door de aiossen, waarna het mogelijk is niet alleen ziekenhuizen met elkaar te vergelijken, maar ook het niveau van een specifi eke vervolg opleiding te wegen. In ons geval, de heelkunde, scoren


we eigenlijk altijd goed en zijn we trots op de kwaliteit van de oplei- ding. Maar deze keer hebben we een negatieve uitschieter voor wat betreft de werk-privébalans en de aandacht hiervoor. Dit leidde op onze afdeling tot intergenerationeel onbegrip met de vraag of wel het goede vak was gekozen. Het gaat toch immers over een way of life waarbij de juiste prioriteiten stellen een onderdeel is. De opleiding, promoveren, een partner met ook een carrière, een intensief gezinsleven en een uitdagende vrienden- kring passen nu eenmaal niet in 24/7. Dus dat was even niet die


veilige cultuur waar we altijd zo prat op gaan, helaas. Maar ook ik vind het een moeilijke discussie. Het voor- recht om chirurg te zijn gaat bij mij hand in hand met werken totdat het af is. Ik zou niet anders kunnen.


SNIJDERS


Hoera Roderick, Ik mag nu schrijven over een toekomstige generatie chirurgen, hun wensen, en het voeren van het – in mijn ogen – onvermijdelijke gesprek over interge- nerationele verschillen. Een kolfje naar mijn hand, al vrees ik dat de materie te omvangrijk is voor één enkele column. Laat ons dan maar beginnen bij het confl ict tussen


het beoefenen van het vak chirurgie als een way of life en de verschuivende werk-privébalans bij de jongere generatie. Nogal wiedes; daar waar jij jouw schapen overzichtelijk op het droge had met een vrouw die voor het gezin zorgde, worden mijn ‘twee-werkende-ouders-generatiegenoten’ en ik geconfronteerd met alle wegbreng-ophaal-snot- tebel-geenoppas-gemisteouderavond-zorgen van dien. En het moge duidelijk zijn: de energie en afstemming die dat alles kost, heeft niets te maken met dat ik niet zou willen ‘werken totdat het af is’. Alsof ik een patiënt ooit ‘onafgemaakt’ op de ope- ratietafel zou laten liggen omdat ik mijn kind naar hockeytraining moet brengen. In plaats van dat we ons afvragen of deze gene- ratie wel het juiste vak heeft gekozen, lijkt het mij constructiever met elkaar in gesprek te gaan over wat dat ‘werken totdat het af is’ dan voor iedereen betekent. Bijvoorbeeld of dat vak dan ook in drie of vier dagen kan, en onder welke voorwaarden dan? (Waarmee je overigens ook nog eens ruimte maakt voor een heleboel wanhopig naar een baan zoe- kende jonge medisch specialisten). Of dat je zaken bespreekbaar maakt als het moderniseren van de ochtendoverdracht, zodat je, terwijl je je kind naar school brengt, toch nog betrokken kunt zijn. Om nog maar te zwijgen over de mogelijkheid om te compenseren na een dienst, waarvan ik zomaar vermoed dat een toekomstige generatie anders in deze (gro- tendeels fi nanciële) wedstrijd staat dan de huidige. Ik hoop van harte dat het een constructief gesprek zal worden, niet alleen voor mij, maar vooral voor de genera- ties chirurgen na mij.


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92