search.noResults

search.searching

saml.title
dataCollection.invalidEmail
note.createNoteMessage

search.noResults

search.searching

orderForm.title

orderForm.productCode
orderForm.description
orderForm.quantity
orderForm.itemPrice
orderForm.price
orderForm.totalPrice
orderForm.deliveryDetails.billingAddress
orderForm.deliveryDetails.deliveryAddress
orderForm.noItems
017


rende mensen zo lang mogelijk een prettig leven te leiden.” Inmiddels heeft Tao of Care acht social trials lopen bij diverse zorginstellingen, gemeen- ten en verzekeraars, in heel Nederland. “Ken je de film Intouchables? Gaat over een


verlamde man die een zwarte ex-gevangene als verzorger krijgt. Die jongen – hij heet Driss – kijkt met een frisse blik naar die man. Er moet natuurlijk voor hem gezorgd worden, maar die man wil vooral leuke dingen doen. Eropuit gaan. En serieus genomen worden. Ze ondernemen van alles, scheuren in een rode sportauto, en hebben samen veel plezier. Het contact is gelijkwaardig. Die film was voor mij een voorbeeld.” Tao of Care heeft inmiddels 25 vaste medewer-


kers die leidinggeven aan sociale benaderings- teams: teams van ‘Drissen’ die door het bedrijf zijn geselecteerd en opgeleid. “Stel: jij hebt dementie en we komen met je in contact, via de huisarts, je kinderen of man. Dan komt er een Driss op bezoek, om naar jou te luisteren. En jij zegt: ‘Ik verveel me zo. Ik vond het altijd leuk om piano te spelen maar ik kan de muziek niet meer lezen.’ Driss kan een student zoeken op het con- servatorium, die met jou oefent op de vleugel in de hoek en over muziek praat. Zo bouwen wij een schil om je heen van studenten, statushouders, vrijwilligers. En we proberen je vroegere sociale netwerk weer te reanimeren, door bijvoorbeeld etentjes bij jou thuis te organiseren.”


Later naar verpleeghuis Het bedrijf is vanaf 2018 bezig met deze social trials, waarbij het leidende principe is: what makes you tick? “Ik wilde aantonen dat deze aanpak werkt. Want het moet wel bekostigd worden.” Financieel dienstverlener PwC helpt haar bedrijf nu met het verzamelen van data en het meten van doelmatigheid, zodat verzekeraars resultaten kunnen zien. Die zijn volgens The zeer hoopge- vend: mensen met dementie worden gelukkiger van deze benadering, voelen zich minder alleen en willen minder vaak dood. “Levenskwaliteit staat voor mij op nummer één. Maar door deze benadering gaan ze ook later naar een verpleeg- huis en zijn er minder hoogopgeleide zorgpro- fessionals nodig. Daarmee lossen we het arbeids- marktprobleem in de zorg deels op. Bovendien, als mensen een jaar langer thuis blijven wonen, scheelt dat al snel 50.000 euro.” Het aantal dementiepatiënten wordt in Neder-


land nu geschat op 290.000, het is ‘de epidemie van de 21e eeuw’. The is ervan overtuigd dat de multidisciplinaire benadering die zij voorstaat kan helpen deze epidemie beter onder controle te krijgen. Dat ze daarbij geregeld botst met de medische wereld, haalde ze ook aan in haar oratie. “Niet met huisartsen of geriaters; die weten dit. Maar nog steeds zeggen veel andere artsen: ‘Leuk zo’n sociale benadering, maar die mensen zijn wel


‘De ziekte is al erg genoeg, maar de omgeving doet er nog een schepje bovenop. Dementiepatiënten voelen zich tweederangsburgers’


ziek, hè’.” Hoe gespecialiseerder artsen zijn, hoe meer ze zo denken. Zij beschouwen het als een breinziekte waartegen een pil moet worden ont- wikkeld. Ze moeten natuurlijk doorzoeken naar die pil, maar er bestaan meer dan vijftig vormen van dementie.” Opgewekt: “Ik ben optimistisch. Dat moet ik


ook zijn. De zorg is zich de afgelopen jaren veel bewuster geworden van dat bredere perspectief. We gaan al tien stappen de goeie kant op. Maar toch: we moeten nog een stapje verder. De ander echt zíen, dat vergt een taaie cultuuromslag.”


<


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92