search.noResults

search.searching

saml.title
dataCollection.invalidEmail
note.createNoteMessage

search.noResults

search.searching

orderForm.title

orderForm.productCode
orderForm.description
orderForm.quantity
orderForm.itemPrice
orderForm.price
orderForm.totalPrice
orderForm.deliveryDetails.billingAddress
orderForm.deliveryDetails.deliveryAddress
orderForm.noItems
Column 011


Conny van Velden is verpleegkundige en bestuurslid van Vereniging VvAA


Veerkracht Bezieling


Uit het recente Bezielingsonderzoek 2022, waarmee VvAA een vinger aan de pols houdt rond bezieling en werkstress onder zorgverleners, blijkt dat de grootste stijging van burn-outklachten waarneembaar is onder zorgprofessionals in de leeftijdscategorie 36-45 jaar en onder huisartsen en medisch specialisten. Ten opzichte van vorige meetmomenten is in 2022 in algemene zin een sterk negatieve kentering van bezielingscijfers en burn-outklachten waarneembaar. Voor het volledige rapport en de uitkomsten, zie vvaa.nl/quickscanbezieling. Belangenorganisatie De Jonge Specialist ziet een soortgelijke stijging


terug onder haar leden. Volgens het recent gepubliceerde rapport Nationale a(n)ios-enquête 2022. Gezond en veilig werken, is het percentage a(n)ios met burn-out klachten ten opzichte van 2020 gestegen van 14 naar 24 procent. Positief nieuws is er ook: 81 procent van de a(n)ios zou opnieuw voor dezelfde studie kiezen. Voor alle uitkomsten kunt u het document inzien via dejongespecialist.nl.


Om goede zorg te blijven leveren in een complex en dynamisch zorglandschap, is veerkracht een belangrijke eigenschap voor zorgprofessionals. Of het nu gaat om verpleegkundigen, huisartsen of andere beroepsbeoefe- naren; ze hebben allemaal te maken met een dynamiek die momenteel sterk beïnvloed wordt door elkaar versterkende factoren. Zo kampen veel disciplines met een tekort aan collega’s en een teveel aan inhaalzorg en uitval. Daarnaast is sprake van geneesmiddelen die (tij- delijk) niet leverbaar zijn én een toegenomen zorgvraag. Tegen die achtergrond is het lastig om veerkrachtig te blijven. Zorgprofessionals zijn intrinsiek gemotiveerd om zorg


Vergeet-me-niet


Met de een drinkt u graag een kop koffie in uw vrije tijd, de ander kunt u niet luchten of zien; collega’s zijn in er in alle soorten en maten. Arts en Auto is benieuwd naar die ene collega die u altijd bij zal blijven. Iemand waar u een speciale band mee had of misschien iemand die u net dat ene zetje gaf op het moment dat u het nodig had. Wat maakt dat u hem of haar nooit meer zult vergeten? Stuur uw grappige, ontroerende of liefdevolle anekdotes (maximaal 250 woorden) naar redactie@artsenauto.nl o.v.v. ‘Onvergetelijke collega’ (graag voor 16 november). Bijdragen worden (zo nodig) geanonimiseerd.


te leveren. Ze gaan vaak heel ver om hun patiënten en cliënten zo goed mogelijk te behandelen, verplegen en/ of te begeleiden. Gelukkig zijn de meesten sterk in het bedenken van oplossingen en uitgerust met een groot aanpassingsvermogen. Diensten van elkaar overnemen of overwerken en dan thuis óók nog even de administra- tie doen, zijn daar voorbeelden van. Op zich niet direct een probleem, maar als het te vaak gebeurt, gaat het ten koste van henzelf. Het is dus zaak de eigen grenzen te bewaken en daar zijn veel zorgprofessionals juist wat minder goed in. Veerkracht en flexibiliteit zijn onmisbare eigenschap-


pen voor iedereen die werkzaam is in de gezondheids- zorg, maar als daarbij structureel de eigen grenzen wor-


Het is zaak de eigen grenzen goed te bewaken


VvAA-lidmaatschap Vertegenwoordiging en steun als ledencollectief bij zorgbrede thema’s als


(Ont)RegelDeZorg • Beroepsgroepoverstijgende netwerkbijeenkomsten en kennisuitwisseling • Toegang tot advies, producten en diensten op maat van VvAA Groep B.V. • Activiteiten met ledenvoordeel • 11 x per jaar Arts en Auto en/of 3 x per jaar Arts en Auto Student


den overschreden, dragen ze bij aan extra ziekteverzuim en verhoogde uitstroom. Het is daarom belangrijk dat we onszelf begrenzen door geregeld (letterlijk en figuurlijk) stil te staan bij wat nodig is om plezier te houden in ons werk. Dat lijkt op korte termijn ten koste te gaan van de patiëntenzorg, maar komt de continuïteit van zorg op langere termijn ten goede. Laat ‘zin in zorg’ dus een terugkerend onderwerp zijn in gesprekken met collega’s, leidinggevenden en/of maten. Geef tijdig aan wat er nodig is op organisatorisch en persoonlijk vlak. Hoe beter we voor onszelf zorgen, hoe meer we zullen uitstralen hoe interessant en zinvol ons werk is. En dat gaat dan weer helpen om het tekort aan collega’s te beteugelen.


Oproep


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92