Tekst: Flip Vuijsje
boek schreef,Mastering the Art of French Cooking, dat Amerika liet kennismaken met de Franse keuken. In deze biopic, met een prach- tige hoofdrol voor Meryl Streep, volgen we Child in haar soms enerverende loopbaan, met best ook veel tegenslagen, die haar uiteindelijk tot een populaire en invloedrijke televisieper- soonlijkheid zou maken. In een subplot volgen we een jonge vrouw van nu, een New Yorkse schrijfster, gespeeld door Amy Adams, die zich heeft voorgenomen om alle recepten uit Childs stan- daardwerk zelf uit te probe- ren. Dus behalve leuk nog leerzaam ook.
Langs deels dezelfde lijn maar toch ook heel anders: hoe P.L. Travers, de van ge- boorte Australische bedenk- ster en schrijfster van de Mary Poppins-boeken, door niemand minder dan Walt Disney zelf werd overgehaald om akkoord te gaan met een Hollywoodverfi lming van haar creatie. Vooral, maar zeker niet alléén, de moeite waard voor iedereen die ooit, als volwassene of als
kind, die mega-blockbuster uit 1964 zelf zag, met Julie Andrews in de hoofdrol. Rode draad in Saving Mr. Banks (2013) is de diepe weerzin van Travers, gespeeld door Emma Thompson, om het door haar bedachte Poppins- personage, vol autobiografi - sche wortels in een behoorlijk dramatische jeugd, zo maar door Hollywood als musical te laten vercommercialiseren. Maar ze heeft het geld nodig, én vindt in Disney (prachtrol van Tom Hanks) een man die uiteindelijk zelfs zij, met al haar eigenzinnigheid, strengheid en excentriciteit, niet kan weerstaan.
Jack Black is gek van rock- muziek. Zelf is hij ook een soort van rockmuzikant, zij het in een wat cabareteske variant, met zijn eigen band Tenacious D. Hij speelde al een mooie (bij)rol in het vinyl-retro-sentiment-drama High Fidelity uit 2000, maar gaat voor zijn doen pas écht los als hoofdrolspeler in The School of Rock (2003). On- waarschijnlijk is het verhaal natuurlijk wel: een hopeloos onsuccesvolle aspirant-rock- ster neemt een bijbaantje als leraar op een middelbare school. En haalt zich vervol- gens in zijn hoofd dat wat hem met zijn eigen band maar niet lukt, misschien wél kan met een paar van zijn muzi- kaal talentvolle leerlingen, als die onder zijn bezielende en
inspirerende leiding eens wat gitaren leren bespe- len… Natuurlijk mag de schoolleiding hier allemaal niks van weten, wat garant staat voor maar een van de running gags die deze variant op het genre ‘rockfi lm’ zo’n eigen karakter geeft. Met hier en daar best goeie muziek.
Het is een thema dat nooit zal vervelen: iemand die in de loop van een verhaal, aanvan- kelijk tegen alle verwachting in, een echt méns met ook een goed hart blijkt. Les Femmes du 6ème étage (2010) speelt in Parijs in 1962. Hoofdrolspeler Jean-Louis is een op-en-top benepen ‘bourgeois’-type, van beroep beurshandelaar, wonend in een mooi appartement dat hij erfde van zijn vader. Een typische representant van een vóór alles aan zichzelf denkende, geprivilegieerde sociale klasse. Totdat hem de ogen opengaan voor hoe geleefd wordt op de bovenste verdiepingen van al die mooie appartementsgebouwen. Daar woont het bedienend personeel, in die tijd steeds meer vrouwen uit Spanje, in vaak primitieve en soms mensonterende omstandig- heden. Ook de liefde doet
zich hier gelden, maar in de eerste plaats is deze fi lm toch een realistisch moraalsprook- je dat een optimistisch gevoel achterlaat.
Het is intussen een vertrouwd thema, vooral groot gemaakt in Engeland, denk maar aan The Full Monty uit 1997. De onstuitbare opmars van de moderne tijd die de ene na de andere oude bedrijfstak ondergraaft. Automatise- ring, productie die naar Azië verhuist – complete tradities die verdwijnen. Wat hiermee verloren gaat, is niet alleen ambachtelijk vakmanschap, maar ook het warme ‘commu- nity’-bestaan van een trotse en hechte ‘working class’. Maar heel soms blijkt er iets te redden – in elk geval in Kinky Boots (2005), een ver- haal over het (blijven) maken van mooie schoenen zonder de concessies van massa- productie. Misschien wel wat erg romantisch en rooskleurig voorgesteld. Maar tegelijk met een eigentijdse draai die iedereen die raar opkijkt van travestie, nog wat wenkbrau- wen zal doen fronsen.
ArtsenAuto december 2014 075
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92 |
Page 93 |
Page 94 |
Page 95 |
Page 96 |
Page 97 |
Page 98 |
Page 99 |
Page 100 |
Page 101 |
Page 102 |
Page 103 |
Page 104 |
Page 105 |
Page 106 |
Page 107 |
Page 108 |
Page 109 |
Page 110 |
Page 111 |
Page 112 |
Page 113 |
Page 114 |
Page 115 |
Page 116 |
Page 117 |
Page 118 |
Page 119 |
Page 120 |
Page 121 |
Page 122 |
Page 123 |
Page 124
