search.noResults

search.searching

dataCollection.invalidEmail
note.createNoteMessage

search.noResults

search.searching

orderForm.title

orderForm.productCode
orderForm.description
orderForm.quantity
orderForm.itemPrice
orderForm.price
orderForm.totalPrice
orderForm.deliveryDetails.billingAddress
orderForm.deliveryDetails.deliveryAddress
orderForm.noItems
Oproep


ons verzoek een tussenlanding op Gran Canaria gemaakt. Toen we verder vlogen, werden we als vips behandeld.” Uroloog Peter van den Tillaar (56)


zich voelde: “Terwijl de adrenaline nog door mijn lijf gierde, heb ik de man en zijn vrouw het beste gewenst en afscheid genomen.”


Wel of niet een tussenlanding maken als een passagier onwel wordt? Lucht- en ruimtevaartarts Ries Simons (68), werk- zaam bij TNO en de European Society of Aerospace Medicine, weet dat artsen die te hulp worden geroepen dat soms een erg moeilijke beslissing vinden, zeker als ze nog niet zo ervaren zijn. Een tussenlan- ding kost veel tijd en geld, dus daar kies je niet zo makkelijk voor. Simons: “Het is daarom goed om te weten dat bijna elke luchtvaartmaatschappij een medische dienst heeft. Als je twijfelt, kun je de piloot vragen contact met deze dienst op te nemen. Je kunt dan in de cockpit overleggen met een arts aan de grond en zo beter een beslissing nemen wat er moet gebeuren.” Na het advies van de hulpver- lener beslist uiteindelijk de gezagvoerder of – en waar – een tussenlanding wordt gemaakt. Ruud Snethlage (78), vrouwenarts in


ruste, vindt het tijdens een vlucht van Minneapolis naar Amsterdam helemaal niet moeilijk om te beslissen dat het vliegtuig een tussenlanding moet maken. “Na een mooie vakantie in Canada, jaren geleden, werd ik tijdens de terugvlucht bij een vrouw geroepen met een buiten- baarmoederlijke zwangerschap. Ik wilde niet met haar de oceaan overvliegen en we hebben toen midden in de nacht in Halifax een tussenlanding gemaakt.” Wanneer het vliegtuig klaar is voor ver- trek, moet Snethlage alweer een volgend consult verrichten bij een oudere dame met opeenvolgende fl auwtes. Ook haar laat hij in Halifax opnemen. En het leed is dan nog niet geleden, herinnert Snethlage zich: “Toen we eindelijk konden vertrek- ken, moesten we weer wachten omdat


034 december 2014 ArtsenAuto


een ander vliegtuig met een ernstig zieke passagier moest landen.” Snethlage weet nog dat hij applaus kreeg van de passa- giers. “Gelukkig vonden zij het redden van een leven belangrijker dan hun eigen vertraging. Voor de grap heb ik nog laten omroepen dat ik ’s morgens om 9.00 uur pas weer spreekuur zou houden.” Als dank krijgen hij en zijn vrouw een up-


ag


‘Toen kwam die ontzettend moeilijke vraag vanuit de cockpit, of het vliegtuig met spoed moet landen’


grade naar de businessclass. “De rest van de vlucht hebben we heerlijk geslapen.” Waarnemend huisarts Daniëlle Poel


(30) laat de gezagvoerder ook een tussen- landing maken als zij afgelopen april na een vakantie in Kaapverdië terugvliegt. “Mijn man zag dat een passagier onwel werd en stootte mij aan. ‘Ik geloof dat je aan het werk moet’. Samen met een car- dioloog in opleiding, die ik bij het zwem- bad had leren kennen tijdens de vakantie, hebben we de man naar de cabine voor de cockpit gesleept en daar neergelegd. We wilden gaan reanimeren en na één borstcompressie kwam de man weer bij bewustzijn. We hebben AED aangesloten, zuurstof en een infuus gegeven en er is op


verleent een aantal keer hulp aan boord en hij herinnert zich een geval waarbij het zeker níet nodig was om een tussen- landing te maken. Tijdens een overzeese vlucht wordt hij bij een vrouw geroepen die zich erge zorgen maakt over haar zere teen. Omdat het alleen een ontsto- ken nagelriem betreft, is pijnstilling voldoende. Van den Tillaar geeft het advies dat ze haar been hoog legt tijdens de rest van de vlucht. “Als dank mocht ik een lekkere cognac van de businessclass uitzoeken, hoewel ik gewoon economy vloog. Tevreden achteroverleunend dronk ik uit een kristallen glas mijn drankje. Maar even later werd de vrouw die ik geholpen had, op de stoel naast mij gezet. Dat was namelijk de enige plek in het vliegtuig waar ze haar voet op haar koffertje kon leggen. De rest van de vlucht keek ik tegen die voet aan en mocht ik al haar verhalen aanhoren.”


<


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100  |  Page 101  |  Page 102  |  Page 103  |  Page 104  |  Page 105  |  Page 106  |  Page 107  |  Page 108  |  Page 109  |  Page 110  |  Page 111  |  Page 112  |  Page 113  |  Page 114  |  Page 115  |  Page 116  |  Page 117  |  Page 118  |  Page 119  |  Page 120  |  Page 121  |  Page 122  |  Page 123  |  Page 124