search.noResults

search.searching

dataCollection.invalidEmail
note.createNoteMessage

search.noResults

search.searching

orderForm.title

orderForm.productCode
orderForm.description
orderForm.quantity
orderForm.itemPrice
orderForm.price
orderForm.totalPrice
orderForm.deliveryDetails.billingAddress
orderForm.deliveryDetails.deliveryAddress
orderForm.noItems
074 Afscheid


Tekst: Wout de Bruijne


Op 11 maart overleed op 81-jarige leeftijd Pol van de Vijver. De dierenarts uit IJzendijke had een grote liefde voor dieren, mensen en ‘zijn’ Zeeuws-Vlaanderen. “Hij hield van het leven.”


Pol van de Vijver 1938 – 2020


Pol van de Vijver groeide op in Biervliet, Zeeuws-Vlaanderen. Hij was de oudste in een gezin van acht kinderen en had volgens eigen zeggen een ‘zorgeloos mooie jeugd’. Vooral van zijn opa van vaders kant, die boer was, leerde Pol houden van het Zeeuwse platteland, van de vlasakkers, de trekpaarden, de boeren. Net als zijn vader wilde Pol veearts – destijds vaak paardenmeester genoemd – worden. Van zijn studententijd, eind jaren vijftig


in Utrecht, genoot Pol van de Vijver. Hij deed graag mee aan activiteiten en schopte het zelfs tot ‘Peerdenpiet’, een prestigieuze titel in de draf- en rensport voor studenten. Tegelijkertijd studeer- de hij serieus door, want hij wilde snel bijspringen in de praktijk van zijn vader omdat die kampte met maagklachten. In 1961 studeerde Van de Vijver af als


jongste dierenarts in Nederland ooit. Na enige tijd in de praktijk bij zijn vader in Biervliet, zette hij deze voort vanuit IJzendijke. Zijn vrouw Mieke werkte er als assistente en broer Karel kwam er later als dierenarts bij. Het team maakte lange intensieve dagen en wist de praktijk in de loop der


Overleden


W.H. Dekker, Voorburg, tandarts T.A. Donkerbroek, Geldermalsen, radioloog A.J.M. Fraza, Gemert, arts J.A.M. Frederiks, Eindhoven, neuroloog C.C. Heberle – Monnik, Maarssen,


receptioniste VvAA F.E.R.E.R. de Jonghe, Amsterdam, zenuwarts J.J. Kalfsbeek, Uitwellingerga, tandarts P.L. van der Plas, Katwijk (ZH), huisarts


C. Pons, Hulsberg, revalidatiearts A. Rengelink, Rolde, psychiater A.F. Reinders, Heerenveen, specialist ouderengeneeskunde M.A.H.W. Schotteindreier, Zeist, cardioloog J.J.G.M. Snijders, Landgraaf, huisarts


Y.A.P.M. Specken, Poppel/Ravels, plastisch chirurg W. Vochteloo, Norg, apotheekhoudend huisarts C.W. Wikkeling, Capelle aan den IJssel, dierenarts


jaren steeds verder uit te bouwen, niet in de laatste plaats omdat Van de Vijver met zijn tijd meeging. Hij zag het toene- mende aandeel van kleinere huisdieren in de branche en bouwde een dieren- kliniek, iets wat nog weinig voorkwam in Nederland. De praktijk kreeg steeds meer medewerkers en op den duur kwamen er ook twee zoons van Pol van de Vijver werken – van zijn vijf kinderen zijn er drie dierenarts. Naast zijn drukke baan zette Van de


‘Hij had het aanstekelijke talent om anderen


te laten meegenieten’


Vijver senior zich ook geëngageerd in voor de gemeenschap. Hij stond begin jaren zeventig aan de wieg van Museum Het Bolwerk, de Folkloristische Dag en de Internationale Trekpaardenkeuring in IJzendijke. Hij voerde actie tegen, in zijn ogen, aantastingen van het karakte- ristieke Zeeuwse landschap waar hij zo van hield. Van de Vijver verzette zich te-


gen de komst van een groot zenderpark en was aanjager van een enquête over de aanleg van de bovengrondse Vaste Oeververbinding Westerschelde (VOW). Het zenderpark kwam er niet en de VOW werd een tunnel. “Maar bovenal was mijn vader een


gezinsman”, zegt zoon Frank. “Hij was gek op zijn kinderen en kleinkinderen. Hij hield sowieso van mensen en was altijd gefascineerd door de relatie tussen mens en dier. Mijn vader hield van het leven en had het aanstekelijke talent om anderen te laten meegenieten.” Toen hij tegen zijn zestigste met


pensioen ging, bleef Pol van de Vijver zijn zoons Frank en Mark, die de praktijk overnamen, lange tijd terzijde staan. Daarnaast fietste, schaatste en skeeler- de hij graag met vrouw Mieke. Dat werd geleidelijk onmogelijk toen


hij de ziekte van Parkinson kreeg. Hij klaagde er nooit over, was wars van zelfmedelijden. Uiteindelijk overleed de markante


‘paardenmeester’ na een lang ziekbed thuis, met Mieke aan zijn zijde in de kamer die ooit spreekkamer was toen hij zijn praktijk begon.


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76