012 COVID-19


Niet per defi nitie PTSS na schokkende ervaringen


P groei osttraumatische


COVID-19 zorgt voor torenhoge druk op zorgprofessionals. Een groot deel van hen, ook in de niet-COVID-zorg, doet in het werk een overdosis aan schokkende ervaringen op. Machteloos tegenover een virus dat nog zo onbekend is, dat ook enorme inzet ertegen niet leidt tot uitschakeling ervan. Dé ingrediënten voor posttraumatische stress en burn-out onder professionals in de zorg, klinkt overal. Maar het ligt genuanceerder. “Laten we het vooral ook over weer- baarheid, veerkracht en groei hebben”, zeggen hoogleraar psychiatrie & neuropsycholo- gie Bart Rutten en psychiater Remke van Staveren.


“ N


iemand zal en kan ontkennen dat veel zorg- professionals op dit moment


en in deze uitzonderlij ke situatie blootstaan aan een overdosis stress- factoren”, zegt psychiater Remke van Staveren. “Ze werken extreem hard, maken vaak extra veel uren, knokken tegen een onvoorspelbare ‘vij and’, zien het relatief vaak slecht afl open met hun patiënten én maken zich daarnaast terecht zorgen over de eigen gezondheid en die van hun dierbaren. Het is heel veel om te verhapstukken en dus is het logisch dat nu al door velen wordt voorspeld dat er een golf van burn-outs en post- traumatische stressstoornissen (PTSS) aanstaande is. Ongetwij feld gaan we straks de gevolgen van dit alles terugzien in zorgprofessionals met psychische problemen, maar ik ben daarover minder somber dan veel anderen. En ik denk dat het belang- rij k is dat we dat geluid óók laten horen, want er zij n ook andere facto- ren die onlosmakelij k verbonden zij n met zo’n uitzonderlij ke situatie en die kunnen beschermen. Zeker als we


nu al helpende, simpele adviezen geven en naleven. Eén van die ad- viezen is dat we de focus op mogelij k psychisch lij den straks, nú verleggen naar wat er ook is, namelij k saam- horigheid, zingeving, weerbaarheid en veerkracht. Als we met zij n allen gaan roepen dat onze collega’s straks en masse onderuitgaan, schuilt daar- in het gevaar dat we dan via self- fulfi lling prophecy inderdaad zo’n scenario over de zorg afroepen. We mogen de veerkracht van individuen niet onderschatten.” Van Staveren pleit er niet voor om


collectief de kop in het zand te steken, maar komt wel met een aantal ver- frissende feiten, waarop de aandacht – zeker in tij den van crisis – menselij - kerwij s niet is gericht. Bewust is hier voor het woord ‘feiten’ gekozen, want wat Van Staveren zegt, wordt onder- steund door onderzoeksresultaten uit onderzoek naar het fenomeen post- traumatische groei (kortweg PTG). “Een onderzoek dat voor velen tot de verbeelding spreekt en dat ik daarom graag noem, is het onderzoek dat werd gedaan onder de overlevenden van de ramp met de veerboot Herald of Free Enterprise in 1989 voor de kust


<


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76