Tekst: Wout de Bruijne Beeld: Nout Steenkamp
029
‘Ik was fit en ik vond het nog steeds leuk’
een goede sfeer. En nee, ik vond het niet vervelend dat ik voor het werk af en toe een keertje met een straaljagerpiloot mocht meevliegen en op allerlei plek- ken in Europa kwam te werken. Daar moest ik vaak pionieren en improvise- ren en dat ligt me wel. Mijn diensttijd liep af, maar door
uitgestelde toezeggingen van oplei- dingsplaatsen en de hoge werkloosheid onder medisch specialisten in de jaren tachtig, leek de opleiding cardiologie nog ver weg. Ik kon kortverbandvrij- williger (KVV) -er bij de luchtmacht worden met de toezegging dat ik mocht vertrekken als ik aan een opleiding cardiologie kon beginnen. Mijn toen- malige manager raadde mij aan in de tussentijd een opleiding bedrijfsarts te doen, iets waaraan in het leger, maar ook daarbuiten, altijd wel behoefte was. En die kennis zou ook van pas komen als latere cardioloog. De luchtmacht hanteert een integrale
aanpak: je bent daar zowel de bedrijfs- arts als de huisarts van je militaire patiënten, het spreekuur is curatief en bedrijfsgeneeskundig. Die combinatie sprak me wel aan. De opleiding duurde anderhalf jaar en werd financieel gefa- ciliteerd door defensie. Toen ik bericht kreeg dat mijn
opleiding cardiologie opnieuw werd uitgesteld, sloeg de twijfel toe. Mijn werk bij de luchtmacht was afwisselend en veelzijdig, ik had met veel facetten uit de geneeskunde te maken, terwijl ik zag dat bij cardiologie specialisatie en pro-
tocollering steeds prominenter werden. Dat laatste kreeg ik bevestigd van een nieuwe collega die met zijn studie car- diologie was gestopt. Ik besloot definitief voor militair arts bij defensie te gaan. In de Verenigde Staten volgde ik de
opleiding tot vliegerarts en in Cana- da een opleiding voor het uitvoeren van patiëntentransporten. Dat laatste kon ik in de praktijk brengen toen ik werd gevraagd om tijdens de oorlog in Joegoslavië burgerpatiënten te evacu- eren en naar ziekenhuizen op diverse plekken in Europa te brengen. Zo was ik betrokken bij tientallen transpor- ten. Onderweg werden we meermaals
Heel anders dan
bij defensie, maar de basiswaarden zijn gelijk
aangestraald door radarsystemen. Het aanstralen kan gebeuren vanaf de grond, maar ook door een vijandelijk vliegtuig in de buurt. Daarop reageert jouw toestel automatisch met het afvu- ren van magnesiumkogels. Dat gebeur- de om de twee à drie vluchten. Gelukkig zijn we nooit beschoten. De eerste keer dat je het meemaakt, ben je wel even bleek om de neus. Naarmate het vaker gebeurt, word je onverschilliger.
Voor de bevolking zijn het natuurlijk verschrikkelijke gebeurtenissen. Maar voor mij als vliegerarts was het span- nend en avontuurlijk tegelijk. Daar had ik voor geleerd en geoefend. Je kunt zo veel uit je medische studie in praktijk brengen, op allerlei gebied: internis- tisch, chirurgisch en psychologisch; je moet leidinggeven, plannen, commu- niceren, risico managen en zelf curatief bezig zijn. Dik twee jaar geleden hield het op bij
defensie. Op je zevenenvijftigste krijg je bij de luchtmacht functioneel leeftijds- ontslag. Ik wilde graag door, ik was fit en ik vond het nog steeds leuk. Helaas, regels zijn regels. Gelukkig had ik snel een nieuwe
baan als bedrijfsarts bij Human Capital Care, dat onder meer voor VvAA werkt. Het bevalt me prima. Heel anders dan bij defensie, maar de basis- waarden zijn gelijk. Bij de luchtmacht moest je zo veel vertrouwen opbouwen dat de piloten erop konden vertrou- wen dat jij ze nooit eerder dan strikt noodzakelijk aan de grond zou houden. Maar ook bij ieder ander bedrijf moet een werknemer jou kunnen vertrou- wen wanneer jij zegt dat hij ondanks zijn psychische klachten of lage rugpijn weer wat kan gaan werken. En de werkgever moet jou geloven als jij zegt dat dat níet kan. Je moet bijdragen aan de reïntegratie en daarbij zijn jouw medische kennis en ervaring nodig. Niemand kan iets met een standaard: ‘doet u maar rustig aan’.
”
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92
