Reacties
Reacties op artikelen in Arts en Auto of op de website zijn welkom. De redactie behoudt zich het recht voor brieven te weigeren of brieven langer dan 150 woorden in te korten. U kunt uw brieven sturen naar: Redactie Arts en Auto, Postbus 8153, 3503 RD Utrecht of:
brieven@artsenauto.nl
Second opinion (3)
Er dient in mijn optiek geen eigen bijdrage in rekening te worden gebracht wanneer een second opinion wel leidt tot een wijziging in diagnose of behan- delplan, omdat dan aangetoond is dat die terecht werd aangevraagd. Clemens (Den Haag)
Second opinion (4)
Jammer dat men in deze enquête nage- laten heeft de opinie van de patiënt mee te nemen. Leidt tot klassengeneeskunde: zij die het kunnen betalen zullen hoe dan ook overal terechtkunnen voor een second opinion en zelfs met open armen ontvangen worden. E.R. Ranschaert
Fiets (3) Arts en Auto 04 stond in het teken van de fiets en kreeg met een knipoog naar duur- zaamheid dan ook de titel Arts en Fiets.
Second opinion De redacties van Arts en Auto en NCRV’s Altijd Wat vroegen het VvAA panel in een online enquête om een mening over de second opinion en vergoeding ervan in het basispakket. Uit de resultaten blijkt dat tweederde van de artsen, maar ook bijna evenzoveel respondenten uit de andere disciplines, vindt dat de second opinion geheel of gedeeltelijk uit het basispakket kan omdat deze maar in een gering aantal gevallen tot andere diagnoses leiden.
Second opinion (1)
Een second opinion is een modever- schijnsel dat tot veel extra overbodige en kostbare diagnostiek leidt. Een eigen bij- drage daaraan ligt voor de hand, vooral omdat de opbrengst zo beperkt is. J.M. Kamps
Second opinion (2)
Bij een medisch tweede mening kan de diagnose hetzelfde blijven maar het behandeladvies niet. Ten onrechte werd over die mogelijkheid in het onderzoek niet gerept. N.J. Heering
076 juni 2013 ArtsenAuto
Ik wil de redactie complimenteren met het mooie en prettige nummer Arts en Fiets van april 2013.
Prof. dr. R.J.W. de Keizer, oogarts Dilemma
In de rubriek Het dilemma van Arts en Auto 05 stond een dilemma van een fysiothera- peut centraal. Deze vermoedt op vakantie een ernstige erfelijke ziekte bij een van de kinderen die hij dagelijks op de camping ziet spelen. Moet hij de ouders op de hoogte stellen van zijn vermoeden?
Interessant vak, fysiotherapie! Het gegeven dat hij fysiotherapeut is, is om twee redenen relevant. De eerste reden is dat hij als fysiotherapeut bepaalde professionele waarden en normen in acht neemt. Zo merkt Annemarie Smilde (seniorspecialist Recht in gezondheids- zorg bij VvAA, red.) terecht op dat fysiotherapeuten zich aan bepaalde gedragsregels moeten houden. Toch lijkt dat antwoord voor deze fysiotherapeut niet bevredigend, want het ziet ernaar
uit dat hij zich geroepen voelt om te helpen. Om nog een andere reden is zijn hoedanigheid van fysiotherapeut rele- vant. Namelijk, juist door zijn expertise valt het gedrag van het jongetje hem op. Hij neemt iets waar dat anderen (zonder die expertise) niet als vanzelfsprekend kunnen waarnemen. In deze situatie hebben de ouders van het jongetje en de fysiotherapeut geen hulprelatie met elkaar. Daardoor kunnen we de situatie zien vanuit medemenselijkheid. Vanuit de intentie om te helpen kan de fysiotherapeut in gesprek proberen te komen. Hij voelt het dilemma dat hij wil helpen, maar zich niet ongewenst met andermans zaken wil bemoeien. Wat staat er op het spel? Het welzijn van het jongetje en het rustige geweten van de fysiotherapeut. Beide belangen lijken erop te wijzen dat hij met de ouders in gesprek probeert te komen. Maar wat zijn de risico’s als hij dat doet? Misschien weten de ouders wel dat hun zoontje Du- chenne heeft, maar dat kan de fysiothera- peut niet zeker weten. De fysiotherapeut probeert zich een voorstelling te maken wat er gebeurt als hij een gesprekje aan- knoopt met de ouders. Worden de ouders boos? Zijn ze juist erg dankbaar? Weegt het welzijn van het jongetje zwaarder dan het risico dat de ouders de ‘bemoeie- nis’ niet op prijs stellen?
De vraag moet niet zijn ‘wel of niet aanspreken?’ maar ‘hoe aanspreken?’. Dat heeft veel met inlevingsvermogen en vriendelijkheid te maken. Het is dan goed om te benadrukken dat hij alleen de intentie heeft om te helpen, en dat er geen andere belangen meespelen. Daarbij is het belangrijk om niet direct een oordeel te geven, maar het bij jezelf te houden. Bijvoorbeeld: doordat ik fy- siotherapeut ben, viel mij bij toeval iets op in het gedrag van uw zoontje. En het kan goed zijn om eerst na te gaan of ze wel openstaan voor ongevraagd advies. Bijvoorbeeld: bent u daarin geïnteres- seerd? De ouders hebben dan de gelegen- heid om aan te geven dat de bemoeienis niet op prijs wordt gesteld. Ook is het goed om aan te geven dat alleen een
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92 |
Page 93 |
Page 94 |
Page 95 |
Page 96 |
Page 97 |
Page 98 |
Page 99 |
Page 100 |
Page 101 |
Page 102 |
Page 103 |
Page 104 |
Page 105 |
Page 106 |
Page 107 |
Page 108
