Tekst: Paulien Spieker Beeld: De Beeldredaktie/ Flip Franssen
Uitgewerkt
Voor verzekeringsarts Wies Andriessen (66) betekent met pensioen zijn dat ze naast de zorg voor huis en tuin alle tijd heeft voor haar grote passies: muziek en de Middeleeuwen.
Waarom koos u voor geneeskunde? Ik wilde weten hoe mensen in elkaar zitten, wat er fout kan gaan en wat je daaraan kunt doen.
Zag u ertegenop om met pensioen te gaan? Ik kon op mijn 62ste al met vervroegd pensioen. Maar ik was daar op dat moment nog niet aan toe en heb een jaar bijgetekend. Ik heb me er toen beter op kunnen voorbe- reiden. Toen ik op mijn 63ste met pensioen ging, was dat prima. Ik vind het heerlijk om met pensioen te zijn. Je kunt over je eigen tijd beschikken en hebt tijd voor leuke dingen.
Wanneer bent u muziek gaan maken? Tijdens mijn jeugd had ik pianoles, dat hoorde bij mijn opvoeding. Maar dat was geen instrument voor mij, dus ik was blij dat ik na enkele jaren met lessen kon stoppen. Ik wilde wel viool spelen, maar ik hoorde mijn ouders al zeggen dat ik weer zou opgeven. Tijdens het tweede jaar van mijn studie, ik was negentien, ben ik op viool- les gegaan. Veel mensen denken dat ik uit de beroemde componistenfamilie Andriessen kom, maar voor zover wij hebben kunnen nagaan, en dat is terug tot 1800, zijn er geen familiebanden.
Waarom bent u overgestapt op de cello? Het warme diepe geluid spreekt mij aan. Daarom ben ik van viool eerst overgestapt op de altviool. Vijf jaar geleden ben ik op celloles gegaan en dat is nu mijn instrument. Na een jaar spelen hoorde ik dat het Gelders Orkest concerten gaf waaraan amateurs konden meedoen. Toen vond ik dat nog te vroeg. Maar vorig jaar, toen het VvAA gelegenheids- concert met Het Gelders Orkest werd aangekondigd, dacht ik: ik heb nu vier jaar les, nu durf ik wel. En toen heb ik me opgegeven. We speelden met tachtig man, dat was een heel bijzondere ervaring.
U heeft nog een bijzondere hobby? Ja, ik doe aan middeleeuws dansen. Dat doe ik met een dansensemble. Het is niet alleen het dansen wat het zo leuk maakt. We dansen in middeleeuwse kleding, die wij met hulp van een professioneel coupeuse zelf maken. We gebruiken stoffen die toen ook werden gebruikt: wol, linnen en zijde. Via boeken, schilderijen en internet weten we hoe de kleding eruitzag. Dat maken we na.
Wies Andriessen (1946) studeerde geneeskunde in Nijmegen. Na haar studie was zij een tijdje huisarts in de gehandicapten- zorg en werkte zij enkele jaren bij een farmaceutische fi rma. De laatste twintig jaar van haar carrière werkte zij als verzekerings- arts. Zij stopte in 2009.
‘ Ik vind het heerlijk om met pensioen te zijn’
ArtsenAuto september 2012 041
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84
