6


Pauline van Troost startte haar loopbaan bij de landmacht en switchte in 2006 naar de lucht- macht. Na in totaal tien jaar verliet ze Defensie, om in 20016 terug te keren naar Defensie Materiaal Organisatie.


A


In Afghanistan improviseert Pauline op dappere wijze. ‘Vlijmscherp was ik’


Alles wat een aircrew voor de kiezen kan krijgen, is tot in den treure bedacht en geoefend als Pauline van Troost op een vroege Afghaanse ochtend in september 2009 plaatsneemt achter het boordwapen van de Chinook. Maar zelf een verdachte inrekenen was niet geoefend; daar heb je immers andere specialisten voor. Als die er tenminste zijn … Het eerste deel van de opdracht verloopt volgens plan. Twee Chinooks zetten, onder begeleiding van twee Apaches, Special Forces af in een dorpje. Het toestel van Pauline staat op het punt terug te keren naar Tarin Kowt, als een verdacht persoon de woestijn in vlucht. Hij is buiten het bereik van de Special Forces, maar beschikt mogelijk wel over belangrijke informatie. En dus, bedenkt de Air Mission Commander, moet de aircrew van Pauline hem oppakken. Iets waar de twee piloten, loadmasters en boordschutters nooit voor hebben getraind.


Nog geen minuut De piloten zetten de Chinook aan de grond. Een load- master en een boordschutter verlaten het toestel om de verdachte in zijn kraag te grijpen. Ondertussen stellen Pauline en de overgebleven loadmaster hun collega’s en het toestel veilig; ze speuren de omgeving af op abnormale patronen en treffen voorbereidingen, zodat ze


hun collega’s met de verdachte vliegensvlug aan boord kunnen trekken. De crew slaagt in zijn missie. ‘Hooguit een minuut stonden we aan de grond’, schat Pauline in. ‘Het hoogtepunt van mijn militaire carrière. Plotseling bevond ik me in de levensbedreigende omstan- digheden waarvoor ik ooit weloverwogen tekende. Nu moest het gebeuren.’ Ze kan zich nog precies voor de geest halen hoe dat voelde. ‘Vlijmscherp was ik. De voor- gaande minuut bestond niet meer. Met de terugkeer op de basis was ik al helemaal niet bezig. Er was alleen het nu en mijn verantwoordelijkheid.’


Extra dierbaar Een sterk staaltje improvisatie waarvoor de crew wordt onderscheiden. Zeven jaar na dato ontvangt Pauline het Ereteken voor Verdienste in goud. Een erkenning van moed en kunde die veel voor haar betekent. De medaille is haar extra dierbaar omdat ze een paar jaar eerder afscheid heeft genomen van het door haar zo geliefde Defensie. Zo komt het dat ze niet in het blauw maar in burger geëerd wordt voor haar daden. ‘De ceremonie was een heel serieuze aangelegenheid. Maar toen de minister mijn onderscheiding opspeldde, kon ik een enorme glimlach niet onderdrukken.’


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92  |  Page 93  |  Page 94  |  Page 95  |  Page 96  |  Page 97  |  Page 98  |  Page 99  |  Page 100  |  Page 101  |  Page 102  |  Page 103  |  Page 104  |  Page 105  |  Page 106  |  Page 107  |  Page 108