Blik van buiten
29
Erkenning voor KNIL-militairen Nona
Jansen-Salakory D
‘We zijn een echt volk van strijders
’
Dat ik de Witte Anjer Prijs 2022 heb gewonnen, vind ik fijn. Ik zie het als extra promotie voor de Molukse zaak en het voelt als een beloning voor de Molukse KNIL-militairen. Ik zet me al lang in voor waardering en erkenning van deze KNIL-militairen. En voor de toegang tot zorg en de Backpay-regelingen. Er begint eindelijk een beetje schot in die Backpay-regeling te komen, het uitbe- talen van het achterstallig salaris van KNIL’ers. De grote vraag is waarom deze regeling zo laat is toegepast. Uiteindelijk hebben maar zo’n tien oud-militairen er gebruik van kunnen maken. En wat gebeurt er met de rechtmatige Backpay-uitkering van de reeds 390 overledenen? En dan zijn we er nog niet. De weduwen van de KNIL- militairen hebben geen recht op deze regeling. Dus zetten we ons nu in om ervoor te zorgen dat de achterstallige militaire pensioenen waar ze recht op hebben, ook worden uitgekeerd. Daarnaast heb ik het onderzoeks- bureau van de overheid geadviseerd om met een definitieve oplossing te komen voor deze pensioenkwestie,
die ook voor de tweede generatie geldt, zodat zij de strijd niet hoeft voort te zetten. Veel KNIL-militairen hebben nog steeds last van oorlogstrauma’s. Ze werden in 1951 op dienstbevel met de boot naar Nederland gebracht, nadat ze jarenlang in voormalig Nederlands- Indië voor ons land hadden gevochten. Hun verblijf in Nederland zou zes maanden duren, maar werd levens- lang. Ik raad iedereen aan om naar de indrukwekkende documentaireserie te kijken van Coen Verbraak, Molukkers in Nederland. Daarmee krijg je een goed beeld van dit historisch en schrijnend onrecht. De behandeling van KNIL-soldaten is onrechtvaardig geweest en als ik onrecht zie, dan strijd ik daartegen. Dat komt vast door mijn Molukse wortels. We zijn een echt volk van strijders.
Nona Jansen-Salakory (71) heeft dertig jaar voor de klas gestaan in het basisonderwijs. Daarnaast was ze actief in verschillende besturen en stichtingen: de Allochtonenraad voor de gemeente Baarn, bij Kelompok Wanita2 Maluku (landelijke beweging voor vrouwenemancipatie), bij SAM2 en nu ook bij de Seniorenraad Baarn en de stichting Koloniaal Verleden – Onze gedeelde geschiedenis.
checkpoint
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92 |
Page 93 |
Page 94 |
Page 95 |
Page 96 |
Page 97 |
Page 98 |
Page 99 |
Page 100 |
Page 101 |
Page 102 |
Page 103 |
Page 104 |
Page 105 |
Page 106 |
Page 107 |
Page 108