ZOMERSPECIAL
Koken is niet bepaald mijn sterkste punt. Ik heb een warme relatie met verspakketten. Het girl dinner heb ik uitgevonden!’ Het was waar: ze gooide regelmatig wat leftovers op een dienblad, met blokjes kaas, afgetopt met een bakje chips die ze dan al Netflixend wegwerkte. Er werd instemmend geknikt, maar haar vriendinnen waren vastbesloten en ze kon hun enthousiasme niet weerstaan. Mila riep over tafel: ‘Schat, dit is precíes wat je nodig hebt! Even uit de ratrace, een nieuwe ervaring, een kans om iets nieuws te leren. En misschien ontmoet je daar je ware Don Juan wel!’ En dus bevond Yasmin zich een week later in een schilderachtig dorpje in Andalusië. De kookcursus werd gehouden in een charmante villa, omringd door een tuin vol citroen bomen, olijfgaarden en wijn- ranken. En daar was een groepje mensen uit de hele wereld bij elkaar gekomen voor de cursus. Ze waren superverschillend van elkaar maar hadden één ding gemeen: ze wisten nada van de Spaanse keuken. Yasmin was die eerste dag wat gespannen, maar vanaf het moment dat ze de keuken binnenstapte, voelde ze de zenuwen van zich afglijden. De geuren van kruiden en gebakken groenten vulden de lucht en het geluid van vrolijke stemmen vulde haar oren. Chef- kok Jorge, een breedgeschouderde, zongebruinde Spanjaard met een aanstekelijke glimlach, begroette haar en leidde haar naar haar werkstation. Hij bleef geduldig suggesties geven als zij het verkeerde mes pakte, de uien te grof sneed of de aardappelen te vroeg in de pan liet vallen. Elke keer reageerde hij vriende- lijk. Hij gaf tips, pakte haar hand vast om haar te laten voelen hoe je het mes moest vasthouden, deed het nog eens rustig voor en liet haar weer haar ding doen. Hij maakte overal grapjes over, waardoor ze de stress voelde wegebben. Ze gluurde af en toe naar hem. Hij was wel erg Don Juan-achtig met zijn bos krullen, volle lippen en gespierde armen. Ja, hij was zonder twijfel een heel aantrekkelijke man, maar ze moest niet meteen bij de eerste de beste knappe man haar hoofd op hol laten brengen. Focus op de lessen!
Gedurende de cursus leerde Yasmin meer dan ze ooit had gedacht. Hoe ze verse ingrediënten op de markt moest selecteren (‘Proef, ruik en voel!’ had Jorge gezegd), hoe ze kruiden moest combineren om de perfecte smaak te creëren (‘Bij twijfel meer peper of knoflook toevoegen’) én hoe ze gerechten moest bereiden die de zintuigen prikkelden.
Op de markt raakte ze in gesprek met een vrouw met een weelderige bos kastanjebruin haar en een zwierige uitstraling. Ze stonden naast elkaar bij het kraampje met turrón. Yasmin wilde alles weten over de lekkernij en de vrouw met – nu ze haar goed bekeek – olijfgroene ogen wilde het haar met liefde uitleggen. Ze liet haar alles proeven: ‘Toma, guapa!’ Het bleek een fantasti- sche zoetigheid, die in verschillende vormen bestaat. De ene smaakte naar noga, de andere leek op marse- pein of zelfs spijs. Er was zelfs turrón met kokos en chocola, haar lievelingssmaken. En toevallig ook van de oogverblindende vrouw, zo bleek, toen ze tegelijker- tijd met hun ogen dicht uitriepen: ‘Mmm, me gusta!’ Ze moesten allebei lachen en daarop stelde ze zich aan haar voor: ‘Me llamo Yasmin, soy estudiante de cocina.’ ‘Me llamo Camila, soy artista de vida’, zei de bohemienne. Wauw, een kunstenares, wat cool, dacht Yasmin. Wat een levendige en zelfverzekerde vrouw, ze was gefascineerd door haar. Met haar vurige ogen en sierlijk bewegende armen vertelde ze vol passie over de Andalusische cultuur. Haar aura straalde vrijheid uit, waar Yasmin best jaloers op was. Bij het afscheid nemen kreeg ze een warme omhelzing van Camila. Haar heerlijke, karamelachtige geur was bedwelmend. En ze werd licht in haar hoofd toen ze vroeg: ‘Ga je vanavond mee naar het kunste- naarscafé?’ Yasmin realiseerde zich dat ze kon doen wat ze wilde, en dit, ja dit wilde ze. Ze besloot het avontuur aan te gaan. ‘Sí, quiero!’
lezen hoe het verder gaat?
tap hier voor het hele verhaal en de recepten waarvan yasmin zo kan genieten!
Tekst Yara Schotsman
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88 |
Page 89 |
Page 90 |
Page 91 |
Page 92 |
Page 93 |
Page 94 |
Page 95 |
Page 96 |
Page 97 |
Page 98 |
Page 99 |
Page 100 |
Page 101 |
Page 102 |
Page 103 |
Page 104 |
Page 105 |
Page 106 |
Page 107 |
Page 108 |
Page 109 |
Page 110 |
Page 111 |
Page 112 |
Page 113 |
Page 114 |
Page 115 |
Page 116 |
Page 117 |
Page 118 |
Page 119 |
Page 120 |
Page 121 |
Page 122 |
Page 123 |
Page 124 |
Page 125 |
Page 126 |
Page 127 |
Page 128 |
Page 129 |
Page 130 |
Page 131 |
Page 132 |
Page 133