42
849 | WEEK 51-01 21 DECEMBER 2016
21 DECEMBER 2016
Het was half vier in de middag en het begon al een beetje te schemeren. Het was koud, het vroor zelfs.
Eindelijk was het weer eens winter zoals winter hoort te zijn: sneeuw op de daken, ijs op de sloten en zelfs op de rivieren. Voor de schepen natuurlijk helemaal niet handig, de eerste ijsbrekers waren vandaag al ingezet. Jochem maakte zich hier helemaal niet druk om. De dertienjarige blonde krullenbol kon niet wachten op zijn eerste
sneeuwballengevecht sinds jaren. Terwijl hij van school naar huis fietste, een mooie route langs de rivier, bekeek hij de voorbijvarende schepen. Waar zou zijn vader nu zijn? Over een week kwam hij pas weer thuis. Jochem zuchtte diep, twee weken op twee weken af; zou hij er ooit aan wennen? Jochem had geen tijd om antwoord te geven op zijn eigen vraag. Van het ene op het andere moment vloog hij met zijn fiets over de kop om vervolgens met zijn
gezicht hangend boven het water van de rivier uit te komen. Zijn lichaam in de knoop met zijn fiets. Geschrokken probeerde Jochem te gaan zitten, voorzichtig kroop hij onder zijn fiets vandaan en keek om zich heen. Wat was er gebeurd? Al snel wist Jochem wat er aan de hand was; hij was tegen een enorme vuilniszak aan gefietst.
SANNE VERHOEFF
“Welke sukkel gooit hier nu zijn vuilniszak neer”, mopperde de jongen hardop. ‘En hoe kan ik deze enorme vuilniszak gemist heb- ben’, dacht hij erachteraan. Gelukkig had hij zich niet bezeerd en had zijn fiets er alleen een paar krassen bij. ‘Wat een vreemde plek om je vuilnis te dumpen’, dacht Jochem. Toen hij nog eens goed naar de zak keek, viel hem op hoe groot die eigenlijk was. Nog groter dan hijzelf. Ook de kleur was vreemd. Normaal is een vuilniszak grijs, soms bijna zwart. Deze
was rood, knalrood zelfs. “Raar”, mompel- de Jochem. Hij keek om zich heen, in de ver- ste verte was er niemand te zien. Wel zag hij een paar meter verderop nog iets roods. Het leek verdraaid veel op zo’n zelfde vuilniszak. Dit moesten zijn vrienden zien. In volle vaart fietste Jochem naar huis, hopend dat Rolf en Jeroen thuis waren en tijd hadden om met hem mee te gaan. Na schooltijd hing Jochem vaak met hen rond in de buurt, er was al- tijd wel iets te beleven. Helaas hadden ze
sinds ze op de middelbare school zaten niet zoveel tijd meer om te ‘hangen’. Hun agen- da’s stonden namelijk elke dag bomvol huis- werk. Proefwerken, schriſt elijke overhoringen; bah, Jochem vond er niks aan. De vreem- de rode vuilniszakken moest hij hoe dan ook onderzoeken, een goed excuus om pas van- avond aan zijn huiswerk te beginnen. Terwijl hij langs het water naar huis fietste, kwam hij nog vier van die enorme zakken tegen en Jochem werd steeds nieuwsgieriger. Eenmaal
thuis aangekomen gooide hij zijn fiets bij- na tegen de schuurdeur aan, stoof de warme keuken binnen waar zijn moeder hem ver- baasd aankeek. “Zo jij hebt haast vandaag”, zei ze met een lach. “Heb je zoveel huiswerk?” Jochem schudde zijn hoofd terwijl hij snel een glas cola inschonk. “Ik moet snel naar Rolf en Jeroen, ik heb iets raars gevonden”. Nog voor zijn moeder kon vragen wat hij dan precies ge- vonden had, stoof haar zoon alweer de deur uit. “Wel om zes uur thuis hè”, kon ze hem nog
Het
Vuilniszakken mysterie
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65 |
Page 66 |
Page 67 |
Page 68 |
Page 69 |
Page 70 |
Page 71 |
Page 72 |
Page 73 |
Page 74 |
Page 75 |
Page 76 |
Page 77 |
Page 78 |
Page 79 |
Page 80 |
Page 81 |
Page 82 |
Page 83 |
Page 84 |
Page 85 |
Page 86 |
Page 87 |
Page 88