To the Point


In To the Point kunt u kort en bondig uw mening kwijt. De redactie behoudt zich het recht voor brieven te redigeren en in te korten. Helaas kunnen slechts enkele van de vele brieven die binnenkomen worden geplaatst. Brieven kunt u sturen naar: Checkpoint, brievenrubriek To the Point, Postbus 1091, 6501 BB Nijmegen of (o.v.v. uw huisadres) tothepoint@veteranen.nu.


Strijd en geweld in Indië (5) Als oud-Indiëganger van de 9-3-1 Miba 7 december divisie, heb ik met belangstelling Checkpoint van novem- ber gelezen. Het heeft het hele week- end mijn nachtrust verstoord. Ik heb nooit geweten dat er zoveel boeken zijn geschreven over de zogenaamde misdaden die het Nederlandse leger in Indië heeft begaan. Ik heb inderdaad veel brandende kampongs gezien, maar die zijn aangestoken door vijanden die voor ons op de vlucht waren. Dat de bevolking voor ons op de vlucht sloeg, is ook een sprookje, want onze ervaring was dat de gevluchte bevolking, als wij er een paar dagen waren, weer massaal terugkeerde en de sawa’s ging bewer- ken. Wij bleven nooit lang op een plek en het gebeurde dikwijls dat, als wij weer gingen verkassen, de bevolking ons met tranen in de ogen uitzwaaide. Het gebeurde dikwijls dat, als we net op ons tampatje lagen, inlanders ons om hulp kwamen vragen omdat er ploppers in hun kampong waren en dan konden wij slaperig weer op patrouille. Wij kregen van de regent van Madjalenke bij ons vertrek een oorkonde uitgereikt. Ook in Buitenzorg hangt een plaquette met dezelfde strekking. Als we over oorlogsmisdaden praten, dan is oorlog op zichzelf al een misdaad. Het spijt me dat ik het moet zeggen, maar het is al een misdaad als je jonge mannen die met moeite vijf jaren oorlog hebben overleefd, onder valse voorwendse- len een nieuwe oorlog instuurt en ze daarna aan hun lot overlaat. Voor mij was dat van oktober 1946 tot februari 1950. Maar ook KNIL-militairen, die drieënhalf jaar onder de meest onmen- selijke omstandigheden in jappenkam- pen de oorlog hadden overleefd, werden direct na hun bevrijding een nieuwe oorlog ingestuurd. Er zullen best wel- eens misdaden zijn gepleegd, want op iedere 1000 mensen zijn er minstens 10 crimineel en op een leger van 150.000 zijn dat er al 1500, maar daar is het hele leger niet verantwoordelijk voor. Bij het Nederlandse leger zijn er echter nooit geslachtsdelen afgesneden of ogen doorgestoken zoals de vijand deed en


52 januari-februari 2017


waarvan ik zelf getuige was. Zie alleen al de Bersiap-periode toen tussen de 20.000 en 28.000 Nederlanders, Indo’s en Chinezen op gruwelijke wijze om het leven zijn gebracht. Ik ben nu 91 jaar en nog maar een klein gedeelte van de Indiëgangers is nog in leven. Het wordt nu de hoogste tijd dat wij de rust krij- gen die ons toekomt. Wij werden geroe- pen en zijn gegaan, niet vrijwillig, maar gedwongen, door een wettig gekozen regering. Leg daar de rekening neer.


L. van Geenen, Ridderkerk


Geen geheime afspraken Srebrenica Het NIOD schreef ‘Dutchbatters niet verraden door bondgenoten’ (Check- point 10-2016). De ongeclassificeerde documenten in de Amerikaanse archieven bevestigden dat. Maar om de situatie op de Balkan te kunnen begrijpen, moet men (ten minste) in de tijd teruggaan tot de Tweede Wereld- oorlog, waar de Moslims op de hand van Duitsland waren, zelfs een Waf- fen SS formatie (‘Handzar’) bezaten en de joden en Serviërs terroriseerden. Ook de Kroaten waren op de hand van nazi-Duitsland, leverden duizenden joden aan de nazi’s uit en bevochten de Servische partizanen. Na het uiteenval- len van Joegoslavië onder Tito bleef het onrustig op de Balkan, waarbij gewa- pende Moslimgroepen, onder leiding van onder anderen Nasr Oric, aanvallen uitvoerden op Servische dorpen langs de rivier de Drina (Nieuwjaar 1993). De Amerikaanse documenten schetsen een beeld waarbij de NATO niet zonder meer luchtsteun aan de VN (UNPRO- FOR-)troepen kon verlenen; daar was een ingewikkeld ‘dual-key’ systeem (50 procent bevoegdheid bij de secretaris generaal Boutros-Boutros Ghali – 50 procent bij de NATO) voor verantwoor- delijk. Bovendien had men drie vormen van luchtsteun bedacht: 1) ‘pin-pricks’ (gerichte aanvallen op bepaalde Ser- vische doelen), 2) meer substantiële/ grootschaliger aanvallen, en 3) massale luchtaanvallen op alle bekende Servi- sche doelen in de Balkan. Twaalf dagen na de val van Srebrenica bezochten US Airforce generaal James Jamerson en US ass. Secr. of Defense Kruzel Mladic met een boodschap ‘wat er kan gebeu- ren als safe area Gorazde (en andere overgebleven ‘safe areas’) worden aan- gevallen’. Mladic verwierp de inhoud van de boodschap, mogelijk omdat hij bij de inname van Srebrenica uitblijven


van de NATO (lucht)aanvallen mee- nam in die afwijzing. De Amerikaanse archieven legden bloot wat er, onbe- kend voor ‘de militair on the ground’, op topniveau (achter gesloten deuren, met het stempel ‘Geheim’) zich afspeelt. Hoe ging het toch alweer: ‘History it will set you free...from your ignorance’. Dezelfde ‘ignorance’ die mannen met depressies door het leven laat gaan.


Rob Beckman Lapre, Zoetermeer


Geen geheime afspraken Srebrenica (2) Helaas weer een pakketje in de rugzak van de Dutchbat 3-veteranen. De meeste mensen lezen alleen de openingstekst en die weerspiegelt nu net niet wat er geschreven wordt. Gevolg is weer dat de mening alweer gevormd is zonder het hele artikel te lezen. Volgens het artikel is er niets aan de hand. Er zijn geen nieuwe bewijzen gevonden die wijzen op gemaakte afspraken tussen Amerika, Frankrijk en Engeland. Nee, dank je de koekoek, als je je bril verliest in de keuken en je gaat zoeken in de slaapka- mer. Ja, dan vind je hem natuurlijk ook nooit. Bovenstaande landen weigeren om openheid van zaken te geven. In hun geval natuurlijk logisch, je gaat je eigen nest niet bevuilen. Wat wel erg vervelend is, is dat de Nederlandse regering het wel goed vindt zo en geen verdere actie wil ondernemen om ook die gegevens te verkrijgen. Er zijn een- voudigweg te veel ‘toevalligheden’ die wel degelijk wijzen naar afspraken. Wij willen die graag weten, zodat wij weer een klein beetje rust en erkenning krijgen. Onze premier heeft ons in een eerder gesprek beloofd dat de onderste steen boven zou komen. Dit bericht staat daar helaas haaks op. Persoonlijk probeer ik er maar vanuit te gaan dat ik die waarheid niet meer te horen ga krij- gen. Ik hoop dat mijn jongere collega’s dat nog wel mee gaan maken.


Antoon van de Wiel, Oisterwijk


Vet-er-aan (2) Graag wil ik reageren op het ingezon- den stuk van de heer Zijlstra met als kopje Vet-er-aan (Checkpoint 8-2016). Hij stelt dat de reportage ‘kundig en met respect voor veteranen in elkaar was gezet’. Het ontbreekt de heer Zijlstra zelf echter aan respect voor veteranen, hetgeen moge blijken uit zijn opmer- king ten aanzien van de ‘omvangrijke


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65