Marinier 1 Tim de Jong als MAG-schutter in Afghanistan. Foto: privécollectie Tim de Jong


hij betrokken bij de oprichting van zo’n vijftig monumenten in heel Nederland. Kleinzoon Tim de Jong (27) heeft niet zo’n lange staat van dienst, maar treedt – in ieder geval lokaal gezien – toch een beetje in opa’s voetsporen. Hoewel de kor- poraal der mariniers zich ondanks twee missies nog niet heel erg veteraan voelt, is hij al wel actief binnen het Veteranencomité Rid- derkerk. “Super dat ik mijn steentje bij kan dragen. Ook in de vorm van verjonging.”


Van WO II tot antipiraterij Opa Ger werd tijdens de Tweede Wereldoorlog tewerkgesteld, wist te ontsnappen en sloot zich aan bij de Binnenlandse Strijdkrachten. Hij meldde zich later als oorlogs- vrijwilliger voor de bevrijding van Nederlands-Indië, dat toen nog door de Japanners werd bezet. In septem- ber 1946 vertrok hij als vaandrig en commandant van een peloton dat uit jonge dienstplichtigen bestond met de 7 december divisie naar West-Java. Hij zou daar drie jaar blij- ven, zonder verlof (zie Checkpoint 3-2012). Kleinzoon Tim is sinds 2007 mari- nier en werd tot nu toe twee keer uitgezonden. “Een voorrecht”, vindt hij. In 2009 werd hij bijna vijf maan- den uitgezonden naar de Afghaanse provincie Uruzgan. Daar zat hij voornamelijk op een vooruitgescho- ven post, zo’n twaalf kilometer van Kamp Holland. “Als je niet aan het wachtlopen was, dan was je of aan het rusten of je ging op patrouille.


20 januari-februari 2017


En dat wel eens drie weken achter elkaar. En af en toe was je een dag of vier, vijf op Kamp Holland om een beetje bij te komen.” Ondanks de bermbommen maakte zijn opa zich geen zorgen. “Ik weet dat hij goed op zichzelf kan passen. Hij is gedis- ciplineerd en kan goed met anderen opschieten. En tegenwoordig heb je buddy’s die voor elkaar opkomen. Bovendien vormen ze een geweldig goed team, het zijn beroeps.” In 2012 maakte zijn kleinzoon drie maanden deel uit van een zogehe- ten Vessel Protection Detachement. Zo’n VPD is een zelfstandig mili- tair beveiligingsteam aan boord van een Nederlands koopvaardij- schip om dat te beschermen tegen piraten. Het team van Tim moest daadwerkelijk in actie komen toen piraten het schip bedreigden voor de kust van Somalië. “Ik bracht de bemanning naar een beveiligde ruimte en ondertussen bleek dat de piraten zich niets aantrokken van onze waarschuwingsschoten en een raketwerper op ons richt- ten. Om jezelf te verdedigen, mag je dan terugschieten en dat is toen gebeurd.” Met gericht vuur wisten ze de aanval af te slaan. De actie werd ruim vier jaar later gememo- reerd door minister van Defensie Jeanine Hennis-Plasschaert tijdens de Wereldhavendagen van 2016. Zij sprak lovende woorden en reikte


hebben ze allebei wel eens te maken met negatieve reacties. Toen opa Ger over het boek De brandende kam- pongs van Generaal Spoor van Rémy Limpach hoorde, dacht hij: moet dat nou allemaal weer? Toch begon hij te lezen. “Ik ben tot de helft geko- men en toen heb ik het weggelegd. Kijk, dat er dingen gebeurd zijn, dat is zo, zonder twijfel. Maar niet bij mijn onderdeel. We zijn natuurlijk wel in gevecht geweest. Als je tij- dens een patrouille wordt beschoten vanuit een kampong, dan schiet je terug. Achteraf zijn er mensen die dat een kwalijke zaak noemen, we hadden er rekening mee moeten houden dat daar burgers zaten. Maar het was oorlog en dat wordt wel eens vergeten. Mijn peloton, dat uit 31 man bestond, telde 3 gesneuvel- den en 5 gewonden.” Tim heeft het boek van Limpach niet gelezen. “Maar ik zie wel wat het met mijn opa doet. Als je je best hebt gedaan en je hebt naar eer en geweten gehandeld, dan is dat niet leuk.” Er zijn ook mensen die vraagtekens zetten bij het nut van zijn eigen missie in Uruzgan nu de taliban steeds meer terrein winnen. “Dat gaat het ene oor in en het andere oor uit. Wat wij daar op dat moment hebben kunnen doen, hebben we goed gedaan. Al was het maar een flesje water aan een kindje geven. Of misschien een stukje vei-


‘Jij weet het en die anderen, die snappen er niets van’


samen met Commandant der Strijd- krachten generaal Tom Middendorp de VPD-gesp uit aan Tim en zijn collega’s. Het was voor het eerst dat mariniers voor hun inzet bin- nen zo’n beveiligingsteam werden geëerd.


Naar eer en geweten Hoewel er tussen de missies van opa en kleinzoon ruim zestig jaar zit,


ligheid creëren in een gebied dat totaal niet veilig is. Dan kunnen de media schrijven wat ze willen, zelf vind ik dat ik het samen met mijn groep goed heb gedaan. Misschien raakt het mij minder omdat ik in actieve dienst ben. Ik doe mijn werk en ik heb het super naar mijn zin. Maar ik kan best begrijpen dat het mijn opa en ook andere Indiëvetera- nen wél treft.”


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65