Getekend voor het leven ‘Herinneringen aan Libanon’
UNIFIL-veteraan Mario Wareman werd eind 1981 vier maanden uit- gezonden naar Libanon. Die peri- ode betekent zoveel voor hem, dat hij ruim een jaar geleden een blijvende herinnering op zijn rechterbovenarm liet zetten. “Ik wilde dat al jaren”, vertelt hij.
Door: Janke Rozemuller Foto’s: Jarg Woldhuis
Naam en leeftijd: Mario Wareman, 52 Uitzending: Libanon (december 1981-maart ’82) Tattoo gezet door: Sanctus Deus, Den Haag Wanneer: december 2015
S
oldaat Mario Wareman werd van december 1981 tot maart 1982 als TLV-schutter uitgezonden naar Libanon. Hij zat bij de Charlie compagnie en werd in eerste instantie geplaatst op 7-1A, een permanente
roadblock ter controle van al het verkeer dat via de kustweg het UNIFIL-gebied in ging. Twee maanden later werd hij overgeplaatst naar post 7-6D, een observatiepost met de veel- zeggende naam ‘Het zwarte schaap’. De subpost van post 7.6 was alleen te voet bereikbaar en bestond uit een kleine prefab en een wachtkotje, gedeeltelijk omgeven door een aarden wal, aldus de beschrijving op de webiste
www.unifil-de-posten.nl.
“Ik heb altijd al een tattoo willen zetten voor deze speciale tijd. Maar nu ik ouder word en Libanon steeds weer in het nieuws is, vond ik het tijd om dat ook echt te doen. Met mijn tatoeage wil ik mensen laten zien dat deze tijd veel voor mij betekent, ook voor de rest van mijn leven.” Als voorbeeld gebruikte de Libanonveteraan het logo van de Charlie com-
pagnie lichting 81-2, dat ook te vinden is op de website
www.unifil81-2.nl. “De afbeelding is gemaakt door een jongen die bij ons in de compagnie zat en heel goed kon teke- nen.” Wareman stuurde het logo naar de tatoeëerder, die er vervolgens een groter formaat van tekende. De tatoeage werd eind 2015 in één keer gezet. “Ze zijn er ongeveer zes uur mee bezig geweest”, herinnert Wareman zich.
Meer tatoeages heeft de oud-Unifiller niet. “Deze vond ik bijzonder. Zo kunnen mensen zien dat deze tijd voor mij spe- ciaal is geweest. Net zoals anderen bijvoorbeeld een tattoo nemen van een bijzonder iemand, zoals hun moeder, vader of kinderen.” Het mag dan zijn enige tatoeage zijn, het is zeker niet het enige aandenken aan zijn UNIFIL-tijd. “Ik heb thuis nog een plank in de boekenkast waar de rest van mijn herin- neringen aan Libanon liggen”, aldus Wareman.
Aanmelden kan via
checkout@veteranen.nu. januari-februari 2017 37
Page 1 |
Page 2 |
Page 3 |
Page 4 |
Page 5 |
Page 6 |
Page 7 |
Page 8 |
Page 9 |
Page 10 |
Page 11 |
Page 12 |
Page 13 |
Page 14 |
Page 15 |
Page 16 |
Page 17 |
Page 18 |
Page 19 |
Page 20 |
Page 21 |
Page 22 |
Page 23 |
Page 24 |
Page 25 |
Page 26 |
Page 27 |
Page 28 |
Page 29 |
Page 30 |
Page 31 |
Page 32 |
Page 33 |
Page 34 |
Page 35 |
Page 36 |
Page 37 |
Page 38 |
Page 39 |
Page 40 |
Page 41 |
Page 42 |
Page 43 |
Page 44 |
Page 45 |
Page 46 |
Page 47 |
Page 48 |
Page 49 |
Page 50 |
Page 51 |
Page 52 |
Page 53 |
Page 54 |
Page 55 |
Page 56 |
Page 57 |
Page 58 |
Page 59 |
Page 60 |
Page 61 |
Page 62 |
Page 63 |
Page 64 |
Page 65
