Reacties 079


Gaza In Arts en Auto 05 was een interview te lezen met gynaecoloog Tarek Meguid, die naar Gaza ging om hulp te verlenen. Hoofdredacteur Martijn Reinink stond in zijn redactioneel stil bij dit interview.


Zoals gebruikelijk heb ik de Arts en Auto van mei met belangstelling gelezen, waaronder ook het hoofdredactioneel commentaar. In de slotzin daarvan wordt Israël impliciet beschuldigd van ‘onmense- lijkheid’. Ik vraag me af om welke reden voor deze beladen term is gekozen. Beladen omdat de Nazi’s destijds aan ‘ontmenselij- king’ deden in hun vocabulaire versus de joden. Woorden doen er toe! Ook bij het verslag waar het hoofd-


redactioneel commentaar naar refereert wil ik, met respect, enkele kanttekenin- gen plaatsen. Nergens in het relaas van de gynaecoloog – dat ik voor wat betreft het laten zien van de humanitaire ramp in Gaza niet in twijfel wil trekken – wordt de uiterst kwalijke rol van Hamas genoemd. Het is een vaststaand feit dat Hamas, vaak in burgerkleding, zieken- huizen gebruikt als hoofdkwartier en zelfs als plaats om gijzelaars tijdelijk onder te brengen. Daarmee maakt Hamas ziekenhuizen tot potentieel militair doelwit. Ook heeft het Israëlische leger in sommige gevallen verplaatsing van patiënten uit gevarenzones gefaciliteerd. Meerdere rapporten hebben dit inmid- dels onomstotelijk vastgesteld. Waarom die toch niet onbelangrijke context niet benoemd? Er zitten nog altijd Israëli’s vast in Gaza die gemarteld en uitgehon- gerd worden door Hamas en de aanhang onder de Gazanen. Toch geen irrelevant detail bij het beschouwen van de oorlogs- handelingen, lijkt mij. Het benoemen van deze zaken is dus in mijn ogen relevant voor de context waarbinnen de humanitaire ramp zich afspeelt en daar- mee niet overbodig. Legitieme kritiek op de Israëlische regering, die best hard mag zijn wat mij betreft, moet niet afglijden naar het demoniseren van Israëli’s. Moreel verwerpelijk maar ook, historisch gezien, niet ongevaarlijk. David de Vries, longarts


Naschrift Beste heer De Vries, bedankt voor uw reactie. Ik begrijp uw bezwaren. In het interview zelf is de rol van Hamas wel degelijk besproken (Tarek Meguid noemt de aanval op 7 oktober ‘afschuwelijk en onacceptabel’), maar dit is niet in het uiteindelijke artikel terechtgekomen.


Het was beter geweest om dit wel expliciet te benoemen. Om duidelijk te maken dat hij en wij – met u – ook de gruweldaden van deze terroristische organisatie veroordelen. De term ‘onmenselijkheid’ heb ik in het


redactioneel met de beste intenties gebruikt, als tegenhanger van ‘menswaardigheid’. En niet op een bepaalde groep gericht, maar in algemene zin: waar ook ter wereld er onmen- selijke daden worden gepleegd, moeten we die zien en veroordelen. Omdat ik het op die manier heb bedoeld, ben ik me niet bewust geweest van de historische lading die deze term ook heeft. Martijn Reinink, hoofdredacteur Arts en Auto


Hart onder de riem In Arts en Auto 04 stond een interview met tandarts Haakon Kuit, die op de wachtlijst staat voor een donorlever.


Ik herken veel in het verhaal van Haakon Kuit omdat ik eenzelfde traject heb door- lopen. Daarom wil ik hem een hart onder de riem steken. In 2009 werd bij mij een cholestatische


levercirrose ontdekt door tot nu toe onbekende oorzaak. Vanaf 2016 ging het ineens slechter, ik kreeg een hepatische encefalopathie en daarnaast meerder keren een peritonitis. In twee jaar tijd werd ik hiervoor vijf keer opgenomen. In februari 2018 kwam ik op de wacht- lijst. De voor de wachtlijst bepalende MELD-score (afhankelijk van waarden bilirubine, INR en kreatinine) bleef rond de 15-16, dus niet genoeg voor een hoge plek, terwijl ik me erg beroerd en moe voelde. In Rotterdam stelden ze mij meerdere malen de levende-donortrans- plantatie voor, en precies wat Haakon vertelt: ik wilde mijn familieleden hier niet mee opzadelen, hen patiënt maken terwijl ik dat al was. Daarom ben ik dus gewoon op de lijst


blijven staan. Ik werkte wanneer het kon en zolang het kon, voor de afleiding en ook om een beetje nuttig te zijn. Ik herinner me de vreselijke vermoeidheid die als een deken over je heen kan vallen, de medicatie die steeds meer werd, de ribfracturen door de osteoporose bij elk klein traumaatje. En de hele tijd je mobiel aan en binnen handbereik, want je weet maar nooit. En ondertussen twee tienerdochters die ook aandacht willen. Op 15 december 2019 kwam ineens


het verlossende telefoontje. Ik geloofde het eerst niet. Ik heb met mijn dochters staan springen van vreugde. Met het


gereedstaande koffertje in de taxi naar Rotterdam, een paar uur later op de OK. Na 2 weken was ik weer thuis, zonder complicaties. De covidperiode brak daar- na aan, wat heb ik een geluk gehad! Vijf jaar later gaat het heel goed met


me. Ik werk weer als vanouds en kan dat goed aan. Ik kan sporten, muziek maken en voel me uitstekend. Dit wens ik Haak- on ook, en ik ben ervan overtuigd dat dit komt. Heel veel sterkte, wachten loont! Anje Spijkerboer, radioloog


ZorgkaartNederland In een achtergrondverhaal in Arts en Auto 04 zoomden we in op het functioneren van ZorgkaartNederland.


Huisarts Bernard Leenstra stelt in het verhaal over Zorgkaart dat een goede beoordeling van patiënten vaak samen- hangt met een positieve uitkomst van de behandeling. Als sportfysiotherapeut ben ik het hier


niet mee eens. Ook een patiënt zonder positieve uitkomst kan zeer tevreden zijn wanneer er grondig naar zijn of haar probleem is gekeken, hij of zij zich gehoord voelt en enigszins verder is geholpen in de juiste richting. Dit kan bijvoorbeeld door meer inzicht in de ziekte te geven of door een verwijzing naar een andere hulpverlener. Het grootste verbeterpunt in de eerste-


lijnszorg is volgens mij dan ook: stuur mensen niet onverrichter zake naar huis, maar denk mee in oplossingen en neem de tijd voor vragen en uitleg. Daniëlle Gerritsen, sportfysiotherapeut


Reacties op artikelen in Arts en Auto of op de website zijn welkom. De redactie behoudt zich het recht voor brieven te weigeren of brieven langer dan 150 woorden in te korten. U kunt uw brieven sturen naar: Redactie Arts en Auto, Postbus 8153, 3503 RD Utrecht of: brieven@artsenauto.nl


Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92