search.noResults

search.searching

saml.title
dataCollection.invalidEmail
note.createNoteMessage

search.noResults

search.searching

orderForm.title

orderForm.productCode
orderForm.description
orderForm.quantity
orderForm.itemPrice
orderForm.price
orderForm.totalPrice
orderForm.deliveryDetails.billingAddress
orderForm.deliveryDetails.deliveryAddress
orderForm.noItems
Tekst: Hans Vuurmans Illustratie: Marcel Leuning


Onvergetelijk 043


Onverwacht “


Gepensioneerd manueel therapeut Hans Vuurmans (71) denkt nog wel eens terug aan de arrogante patiënt die hem ooit zo van zijn stuk bracht.


Hij had een lieve, rustige en statige vrouw en was, in mijn ogen, een hotemetoot in onze woonplaats, want directeur. Zij was bekend in de praktijk, ze waren geruime tijd met elkaar getrouwd en allebei de vijftig gepasseerd. Vanuit dat oogpunt heb je toch een bepaald beeld en bepaalde verwachtingen van iemand. Zelf was ik, toen hij voor zijn afspraak


voor een behandeling in de fysiotherapie- praktijk kwam, nog geen dertig. Ik liet hem plaatsnemen in de behandelkamer en vroeg hem even te wachten, zodat ik een patiëntenkaart en informatie kon pakken. Terug in de behandelkamer lag hij


al uitgekleed op zijn buik op de bank. Ik vroeg hem te gaan zitten om een kennismakingsgesprekje, inschrijving, anamnese en onderzoek uit te voeren. Dat was niet nodig, zei hij. Ik kon gewoon beginnen met een massage. “Benut de tijd volledig en verspil het niet aan onnodige formaliteiten.” Behoorlijk van stuk


probeerde ik hem te vertellen dat ik een protocol had dat ik echt wilde volgen. Op allerlei manieren probeerde ik de noodzaak van de procedure duidelijk te maken, maar hij hield voet bij stuk. Geen gedoe, gewoon beginnen met masseren. Ik probeerde beleefd te blijven terwijl


hij steeds dwingender op mijn handelen aanstuurde. Omdat het een zinloos gesprek leek te worden, stelde ik hem voor zich aan te kleden en een afspraak te maken bij de huisarts. De behandeling ging niet plaatsvinden bij mij. Daarbij gaf ik hem het advies goed na te denken over dit voorval, zijn houding en aanpak, met het oog op een eventuele behandeling in de toekomst. Ik gaf aan dat ik mij zorgen maakte over zijn houding. Boos verliet hij de praktijk. Hier zou ik nog wel meer van horen. Ik was behoorlijk aangedaan door deze compleet onverwachte, voor mij aangrijpende, gebeurtenis. Ruim een half jaar later liep ik met


mijn vrouw te winkelen en zag hem lopen. Hij zag mij ook en kwam recht op mij af. “Nu krijgen we de poppen aan het dansen”, zei ik tegen mijn vrouw, en verwachtte dat hij zou zeggen dat een collega hem wél geholpen had. Dichterbij gekomen stak hij echter zijn hand uit


en vertelde dat onze ontmoeting in de praktijk hem erg had beziggehouden. Hij was geschrokken van zijn eigen handelen en boosheid en had ingezien dat hij moest veranderen. Dat hij recht op mij was afgestapt,


bevestigde al dat hij zich hield aan zijn voornemen het voortaan anders aan te pakken. Totaal onverwacht bedankte hij mij vervolgens voor mijn aanpak en zei dat hij spijt had van zijn gedrag. Onbedoeld had deze man tóch een behandeling gekregen.


Ik probeerde beleefd te blijven terwijl hij steeds dwingender werd


Iedere zorgprofessional heeft wel een patiënt of cliënt (gehad) die hij of zij nooit vergeet. Heeft u ook een ontroerend of grappig verhaal? Stuur het dan in 330 tot 500 woorden naar redactie@artsenauto.nl (o.v.v. Onvergetelijk).





Page 1  |  Page 2  |  Page 3  |  Page 4  |  Page 5  |  Page 6  |  Page 7  |  Page 8  |  Page 9  |  Page 10  |  Page 11  |  Page 12  |  Page 13  |  Page 14  |  Page 15  |  Page 16  |  Page 17  |  Page 18  |  Page 19  |  Page 20  |  Page 21  |  Page 22  |  Page 23  |  Page 24  |  Page 25  |  Page 26  |  Page 27  |  Page 28  |  Page 29  |  Page 30  |  Page 31  |  Page 32  |  Page 33  |  Page 34  |  Page 35  |  Page 36  |  Page 37  |  Page 38  |  Page 39  |  Page 40  |  Page 41  |  Page 42  |  Page 43  |  Page 44  |  Page 45  |  Page 46  |  Page 47  |  Page 48  |  Page 49  |  Page 50  |  Page 51  |  Page 52  |  Page 53  |  Page 54  |  Page 55  |  Page 56  |  Page 57  |  Page 58  |  Page 59  |  Page 60  |  Page 61  |  Page 62  |  Page 63  |  Page 64  |  Page 65  |  Page 66  |  Page 67  |  Page 68  |  Page 69  |  Page 70  |  Page 71  |  Page 72  |  Page 73  |  Page 74  |  Page 75  |  Page 76  |  Page 77  |  Page 78  |  Page 79  |  Page 80  |  Page 81  |  Page 82  |  Page 83  |  Page 84  |  Page 85  |  Page 86  |  Page 87  |  Page 88  |  Page 89  |  Page 90  |  Page 91  |  Page 92